محمد بن یعقوب کلینی: تفاوت میان نسخهها
←زندگینامه
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] در روستای [[کلین|كُلَین]] از توابع [[ری]] متولد شد.{{یاد|بحرالعلوم احتمال داده که کلینی بخشی از حیات امام حسن عسکری(ع) را درک کرده است. ر.ک به: بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۳۶. ولی آیت الله خویی معتقد است ولادت او پس از شهادت امام عسکری(ع) و در زمان امام زمان(عج) بوده است.خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج۱۹، ص۵۸}} پدرش [[یعقوب بن اسحاق]]، از علمای عصر خویش بود و در دوره [[غیبت صغری]] زندگی میکرد.<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۹۵</ref> ابوالحسن علی بن محمد معروف به «[[علان رازی]]» دایی کلینی است و [[محمد بن عقیل کلینی]]، احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار میروند.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۱۰۸</ref> | محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] در روستای [[کلین|كُلَین]] از توابع [[ری]] متولد شد.{{یاد|بحرالعلوم احتمال داده که کلینی بخشی از حیات امام حسن عسکری(ع) را درک کرده است. ر.ک به: بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۳۶. ولی آیت الله خویی معتقد است ولادت او پس از شهادت امام عسکری(ع) و در زمان امام زمان(عج) بوده است.خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج۱۹، ص۵۸}} پدرش [[یعقوب بن اسحاق]]، از علمای عصر خویش بود و در دوره [[غیبت صغری]] زندگی میکرد.<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۹۵</ref> ابوالحسن علی بن محمد معروف به «[[علان رازی]]» دایی کلینی است و [[محمد بن عقیل کلینی]]، احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار میروند.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۱۰۸</ref> | ||
محمد بن یعقوب کلینی در [[ری]] که مرکز برخورد آرا و اندیشههای فرق [[اسماعیلیه|اسماعیلی]]، [[حنفی]]، [[مذهب شافعی|شافعی]] و [[امامیه]] بود،{{مدرک}} در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشههای دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به در خواست دوستی که از او خواسته بود برایش کتابی بنویسد که در آن از همه علوم دین آنچه را برای یک متعلم ضروری و مکفی است در بر داشته باشد به نوشتن احادیث بپردازد. <ref>کلینی، کافی، مقدمه،۱۴۰۷ق، ص۸.</ref> او در محضر ابوالحسن [[محمد بن اسدی کوفی]] [[حدیث]] آموخت.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۱۷۹</ref> وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی [[قم]] شد و با محدثانی که از [[امام عسکری(ع)]] یا [[امام هادی(ع)]] بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد{{مدرک}} و از محضر استادان بزرگی بهره برد.{{مدرک}} کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم [[بغداد]] شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> | محمد بن یعقوب کلینی در [[ری]] که مرکز برخورد آرا و اندیشههای فرق [[اسماعیلیه|اسماعیلی]]، [[حنفی]]، [[مذهب شافعی|شافعی]] و [[امامیه]] بود،{{مدرک}} در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشههای دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به در خواست دوستی که از او خواسته بود برایش کتابی بنویسد که در آن از همه علوم دین آنچه را برای یک متعلم ضروری و مکفی است در بر داشته باشد به نوشتن احادیث بپردازد. <ref>کلینی، کافی، مقدمه،۱۴۰۷ق، ص۸.</ref> او در محضر ابوالحسن [[محمد بن اسدی کوفی]] [[حدیث]] آموخت.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۱۷۹</ref> وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی [[قم]] شد و با محدثانی که از [[امام عسکری(ع)]] یا [[امام هادی(ع)]] بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد{{مدرک}} و از محضر استادان بزرگی بهره برد.{{مدرک}}{{یاد|احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی، عبدالله بن جعفر حمیری و علی بن ابراهیم قمی از مشایخ واساتید کلینی هستند. <ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، المشیخة ج۱۰، ص۵۴.</ref>}} کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم [[بغداد]] شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> | ||
کلینی در [[شعبان]] سال [[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]] ([[سال تناثر نجوم|سال تَناثُر نجوم]]) مصادف با شروع [[غیبت کبری]] [[امام زمان (عج)]] در [[بغداد]] از دنیا رفت.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۸۰.</ref> محمد بن جعفر حسنی معروف به [[ابو قیراط]] بر جنازه کلینی [[نماز میت|نماز]] خواند و بدن او در باب کوفه [[بغداد]] به خاک سپرده شد.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۸.</ref> <ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۱۰ و ۲۱۱.</ref> | کلینی در [[شعبان]] سال [[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]] ([[سال تناثر نجوم|سال تَناثُر نجوم]]) مصادف با شروع [[غیبت کبری]] [[امام زمان (عج)]] در [[بغداد]] از دنیا رفت.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۸۰.</ref> محمد بن جعفر حسنی معروف به [[ابو قیراط]] بر جنازه کلینی [[نماز میت|نماز]] خواند و بدن او در باب کوفه [[بغداد]] به خاک سپرده شد.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۸.</ref> <ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۱۰ و ۲۱۱.</ref> |