لعن: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه لعن
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
کلمۀ لعن و مشتقات آن ۳۷ بار در [[قرآن]] آمده است.<ref>رضوانی، شیعه‌شناسی، ۱۳۸۴ ش، ص۵۸۸</ref> در قرآن، [[کافر|کافران]]، ظالمان، [[منافق|منافقان]]، آزار رسانندگان به خدا و [[رسول]]، آنانی که از روی عمد [[قتل نفس]] کنند و کسانی که حقایق را کتمان و امر را بر مردم مشتبه می‌سازند، لعن شده‌اند.<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۳۰۰</ref> | کلمۀ لعن و مشتقات آن ۳۷ بار در [[قرآن]] آمده است.<ref>رضوانی، شیعه‌شناسی، ۱۳۸۴ ش، ص۵۸۸</ref> در قرآن، [[کافر|کافران]]، ظالمان، [[منافق|منافقان]]، آزار رسانندگان به خدا و [[رسول]]، آنانی که از روی عمد [[قتل نفس]] کنند و کسانی که حقایق را کتمان و امر را بر مردم مشتبه می‌سازند، لعن شده‌اند.<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۳۰۰</ref> | ||
پیامبر نیز دشمنان [[رسالت]]، [[مشرک|مشرکان]]، [[منافق|منافقان]]<ref> فخلعی، مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۳۰۰.</ref> و برخی از [[صحابه]] را لعن کرده است.<ref>رضوانی، شیعه‌شناسی، ۱۳۸۴ش، ص۵۸۸.</ref> در [[روایات]] اهل بیت، [[غالیان]]<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ترجمه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۰۰</ref> و عاملان [[واقعه کربلا]] لعن شده‌اند. در [[زیارت عاشورا]] افرادی از بنی‌امیه همچون [[یزید]]، [[معاویه]] و [[ابوسفیان]] لعن شده‌اند.<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ق، ص۱۷۸.</ref> | پیامبر نیز دشمنان [[رسالت]]، [[مشرک|مشرکان]]، [[منافق|منافقان]]<ref> فخلعی، مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۳۰۰.</ref> و برخی از [[صحابه]] را لعن کرده است.<ref>رضوانی، شیعه‌شناسی، ۱۳۸۴ش، ص۵۸۸.</ref> {{یاد| براساس گزارش حاکم نیشابوری در [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|کتاب مستدرک صحیحین]] به عنوان نمونه مروان بن حکم از کسانی است که توسط پیامبر مورد لعن قرار گرفته است. (هو الوَزَغُ ابن الوَزَغ، الملعونُ ابن الملعون) <ref>حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، دارالرساله العالمیه، ۱۴۳۹ق، ج۹، ص۲۱۸.</ref> }}در [[روایات]] اهل بیت، [[غالیان]]<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ترجمه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۰۰</ref> و عاملان [[واقعه کربلا]] لعن شده‌اند. در [[زیارت عاشورا]] افرادی از بنی‌امیه همچون [[یزید]]، [[معاویه]] و [[ابوسفیان]] لعن شده‌اند.<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ق، ص۱۷۸.</ref> | ||
برخی، [[خوارج]] را، نخستن کسانی دانسته‌اند که مسلمانان را با نام و نشان لعن کردند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص۱۹۱-۱۹۲.</ref> پس از خوارج، [[معاویه]] نیز به طوررسمی به ترویج لعن پرداخت او دستور داد در [[منبر|منابر]] حضرت علی(ع) را لعن کنند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص۱۹۸.</ref> | برخی، [[خوارج]] را، نخستن کسانی دانسته‌اند که مسلمانان را با نام و نشان لعن کردند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص۱۹۱-۱۹۲.</ref> پس از خوارج، [[معاویه]] نیز به طوررسمی به ترویج لعن پرداخت او دستور داد در [[منبر|منابر]] حضرت علی(ع) را لعن کنند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص۱۹۸.</ref> | ||