قرمطیان: تفاوت میان نسخهها
←جدایی از فاطمیان
(←پیدایش) |
|||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==جدایی از فاطمیان== | ==جدایی از فاطمیان== | ||
حمدان قرمط در آغاز یکی از داعیان اسماعیلی و پیروان او بخشی از دعوت عمومی | حمدان قرمط در آغاز یکی از داعیان اسماعیلی و پیروان او بخشی از دعوت عمومی اسماعیلیای بودند که تنها به دلیل انتساب به حمدان قرمط به این نام شهرت داشتند و ارتباط نزدیکی با داعیان دیگر اسماعیلی از جمله ابن حوشب در یمن داشتند. | ||
در سال ۲۸۶ هنگامی که عبیدالله مهدی به رهبری مرکزی فاطمیان رسید و ادعای امامت کرد، حمدان به او اعتراض کرد و امامت او را انکار کرد و به این ترتیب از وفاداران به عبیدالله که بعدها در مصر حکومت [[فاطمیان]] را پایه ریزی کردند جداشد. حمدان مدتی بعد ناپدید شد و عبدان نیز به دست طرفداران عبیدالله به قتل رسید. | در سال ۲۸۶ ق. هنگامی که عبیدالله مهدی به رهبری مرکزی فاطمیان رسید و ادعای امامت کرد، حمدان به او اعتراض کرد و امامت او را انکار کرد و به این ترتیب از وفاداران به عبیدالله که بعدها در مصر حکومت [[فاطمیان]] را پایه ریزی کردند جداشد. حمدان مدتی بعد ناپدید شد و عبدان نیز به دست طرفداران عبیدالله به قتل رسید. | ||
بعد از این ماجرا اسماعیلیه به دو دسته تقسیم شدند. شاخهای پیرو عبیدالله باقی ماندند. آنان معتقد بودند امامت بعد از محمد بن اسماعیل در نسل او ادامه یافته و در دست تعدادی از امامان مخفی بوده است که ناشناس به زندگی خود ادامه میداند و خود عبیدالله از نسل امامان و امام حاضر اسماعیلی است.<ref>دفتری، غزالی و اسماعیلیه، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref> این عقیده نسبت به عقاید اسماعیلیان تا آن دوران تازگی داشت. عقیده رایج این بود که محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق(ع)، مهدی است و نمرده و رجعت خواهد کرد.<ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۰۰ق، ص ۲۶؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۷۲.</ref> | بعد از این ماجرا اسماعیلیه به دو دسته تقسیم شدند. شاخهای پیرو عبیدالله باقی ماندند. آنان معتقد بودند امامت بعد از محمد بن اسماعیل در نسل او ادامه یافته و در دست تعدادی از امامان مخفی بوده است که ناشناس به زندگی خود ادامه میداند و خود عبیدالله از نسل امامان و امام حاضر اسماعیلی است.<ref>دفتری، غزالی و اسماعیلیه، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref> این عقیده نسبت به عقاید اسماعیلیان تا آن دوران تازگی داشت. عقیده رایج این بود که محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق(ع)، مهدی است و نمرده و رجعت خواهد کرد.<ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۰۰ق، ص ۲۶؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۷۲.</ref> |