پرش به محتوا

قاسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏پیشینه کاربرد واژه: افزایش/تکمیل)
خط ۷: خط ۷:
واژه قاسطون، در [[قرآن کریم]] به‌کار رفته است: {{متن قرآن|{{قلم رنگ۱|سیاه|وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا}}|ترجمه= ولی منحرفان، هیزم جهنم خواهند بود.|سوره=[[سوره جن|جن]]|آیه=۱۵}}<ref>[http://tanzil.net/#trans/fa.fooladvand/72:15 قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.]</ref>و امّا ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند!  <ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی</ref>
واژه قاسطون، در [[قرآن کریم]] به‌کار رفته است: {{متن قرآن|{{قلم رنگ۱|سیاه|وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا}}|ترجمه= ولی منحرفان، هیزم جهنم خواهند بود.|سوره=[[سوره جن|جن]]|آیه=۱۵}}<ref>[http://tanzil.net/#trans/fa.fooladvand/72:15 قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.]</ref>و امّا ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند!  <ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی</ref>


پس از قرآن، واژه قاسطون، در سخنان [[امیرالمؤمنین (ع)]] به‌کار رفته است: {{حدیث|وامّا القاسطون فقد جاهدت|ترجمه= و با از حق برون‌شدگان ستیزیدم.}}<ref>نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، خطبه ۱۹۲، ص۲۲۱.</ref> همچنین در [[خطبه شقشقیه]] آنجا امام (ع) که به سه دسته از دشمنانش که به جنگ با او پرداختند اشاره می‌کند یکی از آنها را چنین تعبیر می‌کند: {{حدیث|...و قَسَطَ آخَرون|و گروهی دیگر با ستمکاری دلم را خَستند}}<ref>نهج البلاغه، ترجمه شهیدی،۱۳۷۸ش، خطبه ۳، بخش ۲، ص۱۱.</ref> که مقصود از اینها [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] و یاران او هستند.<ref>شهیدی، در ترجمه نهج البلاغه، ۱۳۷۸ش، ص۴۵۱، تعلیقه ۱۶.</ref>
پس از قرآن، واژه قاسطین، در کنار واژه‌های ناکثین و مارقین در سخنان رسول الله خطاب به امام علی(ع) نیز بکار رفته است.عَنِ النَّبِيِّ (ص) «إِنَّكَ تُقَاتِلُ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ» تو ای علی با ناکثین و قاسطین و مارقین مقاتله می‌کنی.  <ref>صدوق، علل الشرایع، منشورات المكتبة الحيدرية ومطبعتها في النجف، ج۱، ص۲۲۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۲۵.</ref>  و در سخنان [[امیرالمؤمنین (ع)]] به‌کار رفته است: {{حدیث|وامّا القاسطون فقد جاهدت|ترجمه= و با از حق برون‌شدگان ستیزیدم.}}<ref>نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، خطبه ۱۹۲، ص۲۲۱.</ref> همچنین در [[خطبه شقشقیه]] آنجا امام (ع) که به سه دسته از دشمنانش که به جنگ با او پرداختند اشاره می‌کند یکی از آنها را چنین تعبیر می‌کند: {{حدیث|...و قَسَطَ آخَرون|و گروهی دیگر با ستمکاری دلم را خَستند}}<ref>نهج البلاغه، ترجمه شهیدی،۱۳۷۸ش، خطبه ۳، بخش ۲، ص۱۱.</ref> که مقصود از اینها [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] و یاران او هستند.<ref>شهیدی، در ترجمه نهج البلاغه، ۱۳۷۸ش، ص۴۵۱، تعلیقه ۱۶.</ref>


== جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته==
۱۸٬۴۲۹

ویرایش