پرش به محتوا

آیه ۶۰ سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
پیرامون آیه ۶۰ سوره غافر چندین [[حدیث]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] نقل شده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۷۶۵ ـ ۷۶۷؛  عروسی حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۲۶ ـ ۵۲۹؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۳۴۳.</ref> چنان‌که [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوض‌ترین فرد را کسی می‌داند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۴۶.</ref> و در روایتی نیز [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کلمه [[عبادت]] در این آیه را بر دعا تطبیق کرده و در ادامه فرموده است که دعا کن و نگو دیگر کار تمام شده است. [[زرارة بن اعین|زُراره]] که راوی این حدیث است توضیح داده است که منظور امام صادق(ع) این بود که نباید ایمان به [[قضا و قدر]] مانع از دعای بسیار و جدّیت در دعا باشد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref>
پیرامون آیه ۶۰ سوره غافر چندین [[حدیث]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] نقل شده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۷۶۵ ـ ۷۶۷؛  عروسی حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۲۶ ـ ۵۲۹؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۳۴۳.</ref> چنان‌که [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوض‌ترین فرد را کسی می‌داند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۴۶.</ref> و در روایتی نیز [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کلمه [[عبادت]] در این آیه را بر دعا تطبیق کرده و در ادامه فرموده است که دعا کن و نگو دیگر کار تمام شده است. [[زرارة بن اعین|زُراره]] که راوی این حدیث است توضیح داده است که منظور امام صادق(ع) این بود که نباید ایمان به [[قضا و قدر]] مانع از دعای بسیار و جدّیت در دعا باشد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref>


فرقه [[وهابیت]] با استدلال به همین آیه و آیاتی دیگر همه اقسام دعا را عبادت و پرستش شمرده‌اند. سپس آنان خواندن غیر خدا مانند اولیای صالح درگذشته و [[توسل]] را [[شرک]] در عبادت دانسته‌اند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۵ ـ ۳۷؛ [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7-%d8%a7%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%af%da%af%d8%a7%d9%87-%d9%88%d9%87%d9%91%d8%a7%d8%a8%db%8c%d9%91%d8%aa-%d9%88-%d9%86%d9%82%d8%af-%d8%a2%d9%86 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref> در مقابل عالمان شیعی با استناد به آیات متعددی از قرآن مانند [[آیه ۲۲ سوره ابراهیم]] و [[آیه ۵ سوره نوح]] کاربرد کلمه دعا و دعوت را در غیر عبادت نیز درست دانسته و دعا و عبادت را مترادف نمی‌دانند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۸ ـ ۴۳.</ref> به باور [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] با مراجعه به آیات قرآن می‌فهمیم خواندن غیر خدا اگر با اعتقاد به استقلال او از خدا باشد [[کفر]] و شرک است و بدون چنین اعتقادی، صحیح می‌باشد. وی به آیه ۵ سوره نوح و [[آیه تداین|آیه ۲۸۲ سوره بقره]] برای درستی خواندن غیر خدا استناد کرده است.<ref>[https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7-%d8%a7%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%af%da%af%d8%a7%d9%87-%d9%88%d9%87%d9%91%d8%a7%d8%a8%db%8c%d9%91%d8%aa-%d9%88-%d9%86%d9%82%d8%af-%d8%a2%d9%86 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref>
فرقه [[وهابیت]] با استدلال به همین آیه و آیاتی دیگر همه اقسام دعا را عبادت و پرستش شمرده‌اند. سپس آنان خواندن غیر خدا مانند اولیای صالح درگذشته و [[توسل]] را [[شرک]] در عبادت دانسته‌اند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۵ ـ ۳۷؛ [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref> در مقابل عالمان شیعی با استناد به آیات متعددی از قرآن مانند [[آیه ۲۲ سوره ابراهیم]] و [[آیه ۵ سوره نوح]] کاربرد کلمه دعا و دعوت را در غیر عبادت نیز درست دانسته و دعا و عبادت را مترادف نمی‌دانند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۸ ـ ۴۳.</ref> به باور [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] با مراجعه به آیات قرآن می‌فهمیم خواندن غیر خدا اگر با اعتقاد به استقلال او از خدا باشد [[کفر]] و شرک است و بدون چنین اعتقادی، صحیح می‌باشد. وی به آیه ۵ سوره نوح و [[آیه تداین|آیه ۲۸۲ سوره بقره]]{{یاد|
به عبارت «وَ لَايَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا؛ و شهود نباید به هنگامی که آنها را (برای شهادت) دعوت می‌کنند، خودداری نمایند»(سوره بقره، آیه ۲۸۲، ترجمه مکارم شیرازی.) استدلال شده است.}} برای درستی خواندن غیر خدا استناد کرده است.<ref>[https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}
{{پایان}}
{{پایان}}
== یادداشت ==
{{یادداشت‌ها}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
* بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
* سبحانی، جعفر، آیین وهابیت، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، بی‌تا.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
خط ۳۹: خط ۴۵:
* فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تحقیق: حسین اعلمی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
* فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تحقیق: حسین اعلمی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
* [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت، تاریخ بازدید: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
confirmed، protected، templateeditor
۱٬۵۸۲

ویرایش