confirmed، protected، templateeditor
۱٬۵۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
پیرامون آیه ۶۰ سوره غافر چندین [[حدیث]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اهلبیت(ع)|اهل بیت(ع)]] نقل شده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۷۶۵ ـ ۷۶۷؛ عروسی حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۲۶ ـ ۵۲۹؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۳۴۳.</ref> چنانکه [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوضترین فرد را کسی میداند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۴۶.</ref> و در روایتی نیز [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] کلمه [[عبادت]] در این آیه را بر دعا تطبیق کرده و در ادامه فرموده است که دعا کن و نگو دیگر کار تمام شده است. [[زرارة بن اعین|زُراره]] که راوی این حدیث است توضیح داده است که منظور امام صادق(ع) این بود که نباید ایمان به [[قضا و قدر]] مانع از دعای بسیار و جدّیت در دعا باشد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref> | پیرامون آیه ۶۰ سوره غافر چندین [[حدیث]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اهلبیت(ع)|اهل بیت(ع)]] نقل شده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۷۶۵ ـ ۷۶۷؛ عروسی حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۲۶ ـ ۵۲۹؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۳۴۳.</ref> چنانکه [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوضترین فرد را کسی میداند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۴۶.</ref> و در روایتی نیز [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] کلمه [[عبادت]] در این آیه را بر دعا تطبیق کرده و در ادامه فرموده است که دعا کن و نگو دیگر کار تمام شده است. [[زرارة بن اعین|زُراره]] که راوی این حدیث است توضیح داده است که منظور امام صادق(ع) این بود که نباید ایمان به [[قضا و قدر]] مانع از دعای بسیار و جدّیت در دعا باشد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref> | ||
فرقه [[وهابیت]] با استدلال به همین آیه و آیاتی دیگر همه اقسام دعا را عبادت و پرستش شمردهاند. سپس آنان خواندن غیر خدا مانند اولیای صالح درگذشته و [[توسل]] را [[شرک]] در عبادت دانستهاند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۵ ـ ۳۷؛ [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 | فرقه [[وهابیت]] با استدلال به همین آیه و آیاتی دیگر همه اقسام دعا را عبادت و پرستش شمردهاند. سپس آنان خواندن غیر خدا مانند اولیای صالح درگذشته و [[توسل]] را [[شرک]] در عبادت دانستهاند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۵ ـ ۳۷؛ [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref> در مقابل عالمان شیعی با استناد به آیات متعددی از قرآن مانند [[آیه ۲۲ سوره ابراهیم]] و [[آیه ۵ سوره نوح]] کاربرد کلمه دعا و دعوت را در غیر عبادت نیز درست دانسته و دعا و عبادت را مترادف نمیدانند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، جامعه مدرسین، ص۳۸ ـ ۴۳.</ref> به باور [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] با مراجعه به آیات قرآن میفهمیم خواندن غیر خدا اگر با اعتقاد به استقلال او از خدا باشد [[کفر]] و شرک است و بدون چنین اعتقادی، صحیح میباشد. وی به آیه ۵ سوره نوح و [[آیه تداین|آیه ۲۸۲ سوره بقره]]{{یاد| | ||
به عبارت «وَ لَايَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا؛ و شهود نباید به هنگامی که آنها را (برای شهادت) دعوت میکنند، خودداری نمایند»(سوره بقره، آیه ۲۸۲، ترجمه مکارم شیرازی.) استدلال شده است.}} برای درستی خواندن غیر خدا استناد کرده است.<ref>[https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== یادداشت == | |||
{{یادداشتها}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | * بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | ||
* سبحانی، جعفر، آیین وهابیت، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، بیتا. | |||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
خط ۳۹: | خط ۴۵: | ||
* فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تحقیق: حسین اعلمی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق. | * فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تحقیق: حسین اعلمی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* [https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت، تاریخ بازدید: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ش. | |||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |