صدیق: تفاوت میان نسخه‌ها
←در لغت و قرآن: اصلاح منبع
(←منابع) |
(←در لغت و قرآن: اصلاح منبع) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =[[امام علی(ع)]]:| نقل‌قول = {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید( و چنین ادعایی نکند)، جز آن‌که دروغ‌گو باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> نسائی، سنن نسایی، ج۵، ص۱۰۷؛ مثقی هندی، کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۲۲؛ حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۱۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =[[امام علی(ع)]]:| نقل‌قول = {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید( و چنین ادعایی نکند)، جز آن‌که دروغ‌گو باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> نسائی، سنن نسایی، ج۵، ص۱۰۷؛ مثقی هندی، کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۲۲؛ حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۱۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
صدّیق صیغه مبالغه از صدق، به معنای کسی که ملازم راستی باشد، یا کسی که رفتارش گفته‌هایش را تصدیق کند و یا به قولی کسی را گویند که [[دروغ]] از او سر نزند.<ref>ابن منظور، لسان‌العرب، ج۱۰، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref> | صدّیق صیغه مبالغه از صدق، به معنای کسی که ملازم راستی باشد، یا کسی که رفتارش گفته‌هایش را تصدیق کند و یا به قولی کسی را گویند که [[دروغ]] از او سر نزند.<ref>ابن منظور، لسان‌العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref> | ||
صدیق در [[قرآن]] به‌صورت مفرد، چهار بار و به‌صورت جمع، دو بار به‌کار رفته است.<ref>المعجم المفهرس، ص۴۰۶؛ نساء، آیه۶۹</ref> در [[قرآن]] از [[حضرت ابراهیم]]<ref> سوره مریم، آیه ۴۱.</ref> و [[ادریس]]<ref> مریم، آیه۵۶.</ref> با لقب صدیق، و از [[مریم]] با لقب صدیقه<ref> سوره مائده، آیه ۷۵.</ref> یاد شده است. در روایات نیز از حضرت علی(ع) به عنوان صدیق<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ص۳۴۲؛ صدوق، الامالی، ص۲۷۴؛ صدوق، مسندالرضا، ج۲، ص۹</ref> و فاطمه زهرا به‌عنوان صدیقه یا صدیقه کبری یاد شده است.<ref> ابن شهرآشوب، المناقب، ج۳، ص۱۳۳؛ صدوق، امالی، ص۶۶۸.</ref> | صدیق در [[قرآن]] به‌صورت مفرد، چهار بار و به‌صورت جمع، دو بار به‌کار رفته است.<ref>المعجم المفهرس، ص۴۰۶؛ نساء، آیه۶۹</ref> در [[قرآن]] از [[حضرت ابراهیم]]<ref> سوره مریم، آیه ۴۱.</ref> و [[ادریس]]<ref> مریم، آیه۵۶.</ref> با لقب صدیق، و از [[مریم]] با لقب صدیقه<ref> سوره مائده، آیه ۷۵.</ref> یاد شده است. در روایات نیز از حضرت علی(ع) به عنوان صدیق<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ص۳۴۲؛ صدوق، الامالی، ص۲۷۴؛ صدوق، مسندالرضا، ج۲، ص۹</ref> و فاطمه زهرا به‌عنوان صدیقه یا صدیقه کبری یاد شده است.<ref> ابن شهرآشوب، المناقب، ج۳، ص۱۳۳؛ صدوق، امالی، ص۶۶۸.</ref> | ||