سخن‌گفتن خدا با موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس [[آیه ۱۶۴ سوره نساء]]، خداوند با [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] سخن گفت: «کَلَّمَ الله مُوسی تَکْلیماً؛ خداوند با موسی سخن گفت».<ref>سوره نساء، آیه ۱۶۴.</ref> در [[آیه ۱۴۴ سوره اعراف]] نیز سخن‌گفتن خداوند با موسی ذکر شده است.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۵۳.</ref> این نوع گفت‌وگو را برخی عالمان مسلمان<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۳، ص۳۹۴؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۶۷.</ref> و یهودیان،<ref>«[http://www.iranjewish.com/FAQ/FAQ29_Laghab.htm لقب حضرت موسی به فارسی چه می‌باشد و نبوت ایشان چگونه بود؟]»، انجمن کلیمیان تهران.</ref> مختص حضرت موسی(ع) و فضیلتی برای او برشمرده‌اند.<ref>قرشی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۷۰؛ رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۴.</ref>

سخن‌گفتن خداوند را سخن‌گفتنی بدون داشتن جسم دانسته‌اند؛ زیرا سخن‌گفتن با زبان و از طریق تارهای صوتی، نشانه جسم‌داشتن است، درحالی‌که خداوند دارای جسم نیست.<ref>مکارم شیرازی، یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ، ۱۳۸۶ش، ص۷۵.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، در ذیل گفتاری، سخن‌گفتن خداوند با حضرت موسی(ع) را گفتاری بدون نیاز به اعضا و جوارح مادی بیان کرده است.<ref>شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۷۹.</ref> [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نیز سخن‌گفتن خداوند را بدون استفاده از دهان و زبان دانسته که با سخن‌گفتن مخلوقات با یکدیگر تفاوت دارد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۵۲.</ref>