Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۴
ویرایش
جز (←تکنگاریها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
===نقد دیدگاه روشنفکران=== | ===نقد دیدگاه روشنفکران=== | ||
به گفته برخی محققان، روشنفکران بین دین و مدرنیته در تردیدند و این تردید آنها را گرفتار تناقضگویی کرده است؛ زیرا آنان از طرفی، پیوند دین و تعبد را انکار نمیکنند و از طرفی دیگر، پیوسته در تلاشاند از مفاهیم دینی، تفسیرهایی ارائه دهند که تعبدی نباشد.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۱۵.</ref> [[محمدتقی جعفری]] معتقد است روشنفکران به این دلیل که تعبد را در مقابل عقلانیت قرار دادهاند، دین و عقلانیت را متضاد دانستهاند.<ref>جعفری، «مسئله تعبد و چالشهای عقلانی فرارو»، ص۱۰۲.</ref> | به گفته برخی محققان، روشنفکران بین دین و مدرنیته در تردیدند و این تردید آنها را گرفتار تناقضگویی کرده است؛ زیرا آنان از طرفی، پیوند دین و تعبد را انکار نمیکنند و از طرفی دیگر، پیوسته در تلاشاند از مفاهیم دینی، تفسیرهایی ارائه دهند که تعبدی نباشد.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۱۵.</ref> [[محمدتقی جعفری]] معتقد است روشنفکران به این دلیل که تعبد را در مقابل عقلانیت قرار دادهاند، دین و عقلانیت را متضاد دانستهاند.<ref>جعفری، «مسئله تعبد و چالشهای عقلانی فرارو»، ص۱۰۲.</ref> | ||
[[پرونده:تعبد و عقلانیت.jpg|230px|بندانگشتی|چپ|کتاب عبد و عقلانیت به قلم جعفری]] | |||
به گفته محققان، تعبدپذیری و رازباوری در دین بر پایه عقلانیت استوار است؛ زیرا از طرفی، دین با [[عالم غیب]] و راز پیوند دارد و [[پیامبران]] پیام جهان غیب را برای رستگاری انسانها بازگو میکنند. از طرف دیگر، پذیرش سخنان پیامبران برای رستگاری، از احکام عقلانیِ رجوع جاهل به عالم است.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۱۴.</ref> برخی پژوهشگران افراط در ارائه تفسیرهای تعبدگریز را ناصحیح دانسته و گفتهاند روشنفکران در مواجه با آموزههای دینی دچار پیشداوری هستند؛ چراکه متون دینی را فاقد راز و تعبد تفسیر میکنند.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۳۳.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] معتقد است روشنفکری در مسائل تعبدی، آغاز انحراف در بعضی از گروههای سیاسی بوده که ادعای اسلام دارند.<ref>مصباح یزدی، بر درگاه دوست، ۱۳۸۲ش، ص۸۵.</ref> | به گفته محققان، تعبدپذیری و رازباوری در دین بر پایه عقلانیت استوار است؛ زیرا از طرفی، دین با [[عالم غیب]] و راز پیوند دارد و [[پیامبران]] پیام جهان غیب را برای رستگاری انسانها بازگو میکنند. از طرف دیگر، پذیرش سخنان پیامبران برای رستگاری، از احکام عقلانیِ رجوع جاهل به عالم است.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۱۴.</ref> برخی پژوهشگران افراط در ارائه تفسیرهای تعبدگریز را ناصحیح دانسته و گفتهاند روشنفکران در مواجه با آموزههای دینی دچار پیشداوری هستند؛ چراکه متون دینی را فاقد راز و تعبد تفسیر میکنند.<ref>امامی، «روشنفکران دینی و مدرنیزاسیون فقه»، ص۲۳۳.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] معتقد است روشنفکری در مسائل تعبدی، آغاز انحراف در بعضی از گروههای سیاسی بوده که ادعای اسلام دارند.<ref>مصباح یزدی، بر درگاه دوست، ۱۳۸۲ش، ص۸۵.</ref> | ||
==تکنگاریها== | ==تکنگاریها== | ||
آثار | آثار زیر ازجمله کتابهایی است که در موضوع تعبد نوشته شده است: | ||
*«تعبد و تعقل در فقه اسلامی» نوشته [[محمدتقی جعفری]]: این کتاب در سال ۱۳۷۳ش، از سوی کنگره بزرگداشت شیخ انصاری در قم منتشر شده است.<ref>جعفری، عبد و تعقل در فقه اسلامی، شناسنامه کتاب.</ref> | *«تعبد و تعقل در فقه اسلامی» نوشته [[محمدتقی جعفری]]: این کتاب در سال ۱۳۷۳ش، از سوی کنگره بزرگداشت شیخ انصاری در قم منتشر شده است.<ref>جعفری، عبد و تعقل در فقه اسلامی، شناسنامه کتاب.</ref> | ||
*«تعبد و عقلانیت» تألیف محمد جعفری: این کتاب را کانون اندیشه جوان در سال ۱۴۰۲ش در ۱۶۸ صفحه منتشر کرده است.<ref>جعفری، تعبد و عقلانیت، شناسنامه کتاب.</ref> چیستیِ تعبد، ابعاد مختلف آن و نسبت تعبد و عقلانیت از مباحث این کتاب است.<ref>جعفری، تعبد و عقلانیت، فهرست کتاب.</ref> | *«تعبد و عقلانیت» تألیف محمد جعفری: این کتاب را کانون اندیشه جوان در سال ۱۴۰۲ش در ۱۶۸ صفحه منتشر کرده است.<ref>جعفری، تعبد و عقلانیت، شناسنامه کتاب.</ref> چیستیِ تعبد، ابعاد مختلف آن و نسبت تعبد و عقلانیت از مباحث این کتاب است.<ref>جعفری، تعبد و عقلانیت، فهرست کتاب.</ref> |