قصیده کوثریه: تفاوت میان نسخه‌ها

قصیده کوثریه از ۵۴ بیت تشکیل شده است<ref>موسسه طور، «مقدمه»، در چکامه کوثریه، ص29.</ref>{{یاد| بیت ۴۷ قصیده به دو صورت نقل شده و به همین جهت در برخی منابع، قصیده با ۵۵ بیت ذکر شده است.؟؟منبع}} شاعر، تَغَزُّل{{یاد|قسمت اول قصیده که در آن مضامین غزلی و عشقی است و سپس شاعر بعد از چند بیت به مدح یا موضوع دیگری گریز می‌زند<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه تغزل.</ref>}} این قصیده را با وصف دندان محبوب شعر را آغاز کرده و شهد دهان و خال و گونه و موی سر و پلک و چشمان و چهره محبوب را می‌ستاید و او را قسم می‌دهد که به هجران و دوری خاتمه دهد و گفتگوی شاعر با دلدار تا ۲۴ بیت ادامه می‌یابد<ref>موسسه طور، «مقدمه»، در چکامه کوثریه، ص۲۹.</ref> آن‌گاه از بیت ۲۵، با این بیان که من گناه بسیاری کردم اما به الطاف مولایم امید دارم، به موضوع اصلی شعر منتقل می‌شود و با بیانی حماسی و شورانگیز امید خود به عنایات حضرت علی(ع) را به تصویر می‌کشد و سپس آرزو می‌کند که ای کاش فرمان سکوت بدست مولا نبود و قهرمان خیبر رخصت داشت با غرشی، روبهان و کرکسان و شب‌پرگان را براند.<ref>موسسه طور، «مقدمه»، در چکامه کوثریه، ص30.</ref>