ساقی کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ساقی کوثر''' از القاب [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، به‌معنای کسی که از [[حوض کوثر]] دیگران را سیراب می‌کند.

ساقی کوثر، ترکیبی از ساقی و [[کوثر]] است؛ ساقی به‌معنای آب‌دهنده یا کسی است که به دیگری شراب یا آب دهد.<ref>[http://www.vajehyab.com/amid/%D8%B3%D8%A7%D9%82%DB%8C فرهنگ لغت عمید، ذیل واژه «ساقی».]e[http://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B3%D8%A7%D9%82%DB%8C دهخدا، لغت‌نامه ذیل واژه «ساقی».]</ref> در گذشته ساقی به کسی می‌گفتند که آب را در پیاله می‌ریخت و به دیگری می‌داد. [[کوثر]] نیز به معنای خیر کثیر است.<ref> نگاه کنید به خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹.</ref>

برخی از مفسران واژه کوثر در نخستین آیه [[سوره کوثر]] را همان [[حوض کوثر|حوض پیامبر(ص)]] می‌دانند که آب آن از شیر سفیدتر و از عسل گواراتر است.<ref> سیوطی، الدر المنثور، الناشر: دار الفكر بيروت، ج۸، ص۶۴۸.</ref> {{یاد|نهر فِي الْجنَّة أعطانيه رَبِّي لَهو أَشد بَيَاضًا من اللَّبن وَأحلى من الْعَسَل.}}  بنابر روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، امام علی(ع) ساقی این حوض است.<ref>نگاه کنید به خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۹۴؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۸۶.</ref> [[ابن‌عربی]] در تفسرش کوثر را نهری در بهشت دانسته که هر کس از آن بنوشد هیچ گاه تشنه نخواهد شد.<ref>ابن العربی، تفسیر ابن عربی،۱۴۲۲ق، ج۲، ص۴۳۴.

در اشعار نیز از حضرت علی(ع) به‌عنوان ساقی کوثر یاد شده است؛<ref> برای نمونه‌هایی نگاه کنید به ابن‌ یمین، دیوان اشعار ابن یمین، ص۳۹-۴۰؛ حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳؛ مولوی، کلیات شمس تبریزی، غزل ۳۲۱۳، ص۱۱۸۹؛ عطار نیشابوری، منطق الطیر، ص۲۶.</ref> برای نمونه در رباعی منسوب به حافظ:

|گر طالب فیض حق  به صدقی حافظ| سرچشمه آن ز ساقی کوثر پرس<ref>حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳.</ref>

==پانویس==

==یادداشت==

==منابع==