پرش به محتوا

ماجرای دوات و قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۷: خط ۳۷:
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به جز وحیی که وحی می‌شود نیست.(۴)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}}
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به جز وحیی که وحی می‌شود نیست.(۴)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}}


همچنین سید عبدالحسین شرف الدین آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرف محدثان اهل سنت برای تهذیب عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>
همچنین سید عبدالحسین شرف الدین آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرفِ محدّثان اهل سنت برای تهذیب(پردازش و مؤدبانه کردن) عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>شرف الدین برای اثبات این ادعایش از عبدالعزیز جوهری در کتاب السقیفه نقل کرده که عمر پس از درخواست پیامبر برای آوردن کاغذ به منظور نوشتن وصیت سخنی گفت که معنایش این است که  درد و بیماری بر پیامبر غالب شده است. (فقال عمر كلمة معناها ان الوجع قد غلب على رسول الله صلى الله عليه وآله.) <ref>شرف الدین، المراجعات، الناشر الدار الإسلاميّة، ص۶۲۸.</ref>


===موضع اهل سنت===
===موضع اهل سنت===
۱۸٬۴۴۳

ویرایش