حرام: تفاوت میان نسخهها
←عبادتهای حرام
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
اعمال حرام را میتوان به اقسام و انواع مختلفی تقسیم کرد. | اعمال حرام را میتوان به اقسام و انواع مختلفی تقسیم کرد. | ||
===عبادتهای حرام=== | ===عبادتهای حرام=== | ||
برخی عبادات ممکن است در برخی موقعیتها به جای مستحب یا واجب بودن، حرام | برخی عبادات ممکن است در برخی موقعیتها به جای مستحب یا واجب بودن، حرام شوند. مثل: | ||
# نماز یا روزه [[مستحب|مستحبی]] فرزندی که والدینش او را از [[روزه]] گرفتن نهی کرده باشند. یا نماز و روزه مستحبی زن که با حق شوهرش ناسازگار باشد. | # نماز یا روزه [[مستحب|مستحبی]] فرزندی که والدینش او را از [[روزه]] گرفتن نهی کرده باشند. یا نماز و روزه مستحبی زن که با حق شوهرش ناسازگار باشد. | ||
#روزه کسی که یقین دارد یا احتمال عقلایی میدهد که روزه برایش مضر است. | #روزه کسی که یقین دارد یا احتمال عقلایی میدهد که روزه برایش مضر است. | ||
#روزه [[ایام تشریق]] برای کسانی که در سرزمین [[منا|مِنا]] هستند.<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۲۱.</ref> | #روزه [[ایام تشریق]] برای کسانی که در سرزمین [[منا|مِنا]] هستند.<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۲۱.</ref> | ||
# روزه [[عید فطر]] و [[عید قربان]]<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۲۱.</ref> | # روزه [[عید فطر]] و [[عید قربان]]<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۲۱.</ref> | ||
#روزه سکوت{{یاد|یعنی نیت کند که علاوه بر مفطرات دیگر روزه، از سخن گفتن در طول روز هم پرهیز کند.}}<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۲</ref> و [[روزه وصال]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۲.</ref> که در اسلام تشریع نشدهاند. | #روزه سکوت{{یاد|یعنی نیت کند که علاوه بر [[مبطلات روزه|مفطرات]] دیگر روزه، از سخن گفتن در طول روز هم پرهیز کند.}}<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۲</ref> و [[روزه وصال]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۲.</ref> که در اسلام تشریع نشدهاند. | ||
#[[روزه مسافر]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۱-۶۶۳.</ref> | #[[روزه مسافر]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۶۶۱-۶۶۳.</ref> | ||
# [[نماز]] و روزه زن [[حیض|حائض]]<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۱۲.</ref> | # [[نماز]] و روزه زن [[حیض|حائض]]<ref>محسنی، حدود الشریعه، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴۱۲.</ref> |