حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخه‌ها
←تواتر و صحت حدیث
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[میر حامد حسین هندی|میرحامد حسین]]، حدیث مدینة العلم را [[تواتر|متواتر]] دانسته و تواتر آن را از دیگران نیز نقل کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۱۵و۱۶.</ref> این حدیث در کتاب نفحات الازهار از ۱۰ صحابی نقل شده است: [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، [[عبدالله بن عباس]]، [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربن عبدالله انصاری]]، [[عبدالله بن مسعود]]، [[حذیفة بن یمان|حذیفه‌بن یمان]]، [[عبدالله بن عمر]]، [[انس بن مالک]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]].<ref>حسینی میلانی، نفحات الأزهار، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۱۹.</ref> | [[میر حامد حسین هندی|میرحامد حسین]]، حدیث مدینة العلم را [[تواتر|متواتر]] دانسته و تواتر آن را از دیگران نیز نقل کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۱۵و۱۶.</ref> این حدیث در کتاب نفحات الازهار از ۱۰ صحابی نقل شده است: [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، [[عبدالله بن عباس]]، [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربن عبدالله انصاری]]، [[عبدالله بن مسعود]]، [[حذیفة بن یمان|حذیفه‌بن یمان]]، [[عبدالله بن عمر]]، [[انس بن مالک]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]].<ref>حسینی میلانی، نفحات الأزهار، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۱۹.</ref> | ||
سیوطی در کتاب «اللئالی المصنوعة فی الأحادیث الموضوعة» با بیان سندهای مختلفی از این روایت گزارش کرده است که این روایت نزد بزرگان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] از جمله محمد بن جریر طبری، حاکم نیشابوری، خطیب بغدادی و قاسم بن عبدالرحمن انباری، در شمار احادیث [[حدیث حسن|حسن]] و [[حدیث صحیح|صحیح]] است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۲-۳۰۷.</ref> او همچنین با اذعان به حَسَن بودن سند روایت، ادعای دارقطنی مبنی بر مردود بودن همه اسناد این روایت را رد کرده است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref> [[حاکم حسکانی]] در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]، روایت مدینه العلم را به چند طریق از ابن عباس نقل می کند. بعد می‌گوید این روایت به چند طریق هم از خود امیرالمومنین(ع) نقل شده است. همچنین [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]]، [[عبدالله بن عمر|ابن عمر]]، [[عقبة بن عامر]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر غِفاری]]، [[انس بن مالک]]، [[سلمان فارسی|سلمان]] و غیر آنها نیز یاد می‌کند که روایت را نقل کرده‌اند.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل،۱۳۸۰ش، ج۱، ص۸۴.</ref> | سیوطی در کتاب «اللئالی المصنوعة فی الأحادیث الموضوعة» با بیان سندهای مختلفی از این روایت گزارش کرده است که این روایت نزد بزرگان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] از جمله محمد بن جریر طبری، حاکم نیشابوری، خطیب بغدادی و قاسم بن عبدالرحمن انباری، در شمار احادیث [[حدیث حسن|حسن]] و [[حدیث صحیح|صحیح]] است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۲-۳۰۷.</ref> او همچنین با اذعان به حَسَن بودن سند روایت، ادعای دارقطنی مبنی بر مردود بودن همه اسناد این روایت را رد کرده است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref> [[حاکم حسکانی]] در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]، روایت مدینه العلم را به چند طریق از ابن عباس نقل می کند. بعد می‌گوید این روایت به چند طریق هم از خود امیرالمومنین(ع) نقل شده است. همچنین [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]]، [[عبدالله بن عمر|ابن عمر]]، [[عقبة بن عامر]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر غِفاری]]، [[انس بن مالک]]، [[سلمان فارسی|سلمان]] و غیر آنها نیز یاد می‌کند که روایت را نقل کرده‌اند.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل،۱۳۸۰ش، ج۱، ص۸۴.</ref> | ||
همچنین ابن حجر عسقلانی معتقد است که این حدیث سندهای متعددی دارد و به همین جهت صحیح نیست آن را ضعیف بدانیم.<ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۵۵.</ref> کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] نام بیست و یک تن از [[محدث|محدثان]] سنی را که این حدیث را حسن یا صحیح می‌دانند، ثبت کرده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۷۰ق، ج۶، ص۷۸-۷۹.</ref> ایشان همچنین ۱۱ دلیل برای صحت حدیث ذکر می کند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۷۰ق، ج۶، ص۸۷.</ref> میرحامد حسین در کتاب [[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عبقات الانوار]]، ۲۴۵ وجه در صحت این حدیث<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۲۰-۵۱۲.</ref> و ۲۲ حدیث نیز در تأیید آن ذکر کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۵۱۳-۵۷۰.</ref> | همچنین ابن حجر عسقلانی معتقد است که این حدیث سندهای متعددی دارد و به همین جهت صحیح نیست آن را [[حدیث ضعیف| ضعیف]] بدانیم.<ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۵۵.</ref> کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] نام بیست و یک تن از [[محدث|محدثان]] سنی را که این حدیث را حسن یا صحیح می‌دانند، ثبت کرده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۷۰ق، ج۶، ص۷۸-۷۹.</ref> ایشان همچنین ۱۱ دلیل برای صحت حدیث ذکر می کند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۷۰ق، ج۶، ص۸۷.</ref> میرحامد حسین در کتاب [[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عبقات الانوار]]، ۲۴۵ وجه در صحت این حدیث<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۲۰-۵۱۲.</ref> و ۲۲ حدیث نیز در تأیید آن ذکر کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۵۱۳-۵۷۰.</ref> | ||
==راویان حدیث== | ==راویان حدیث== | ||