پرش به محتوا

حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:


۱-مدینة العلم  
۱-مدینة العلم  
*[[شیخ مفید]] از [[ابوسعید خدری|ابو سعید خدری]] نقل می کند: «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْيَقْتَبِسْهُ مِنْ عَلِي‌»<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳.</ref> من شهر دانشم و علی دروازه آن است، پس آن کس که دانش می خواهد، باید از علی اقتباس کند.
*[[شیخ مفید]] از [[ابوسعید خدری|ابو سعید خدری]] نقل می‌کند: «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْيَقْتَبِسْهُ مِنْ عَلِي‌»<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳.</ref> من شهر دانشم و علی دروازه آن است، پس آن کس که دانش می خواهد، باید از علی اقتباس کند.
*[[شیخ طوسی]] در [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] آورده است : « قَالَ لِيَ النَّبِيُّ(ص): أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ أَنْتَ الْبَابُ، وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يَصِلُ إِلَى الْمَدِينَةِ لَا مِنْ قِبَلِ الْبَابِ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۸.</ref>علی(ع)  روایت می‌کند که  پیامبر(ص)  به من فرمود: من شهر علم و تو دروازه آن هستی و کسی که گمان می‌کند از راهی غیر از دروازه به این شهر می‌رسد [[دروغ]] می‌گوید.
*[[شیخ طوسی]] در [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] از امیرالمؤمنین (ع) چنین نقل کرده است : « قَالَ لِيَ النَّبِيُّ(ص): أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ أَنْتَ الْبَابُ، وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يَصِلُ إِلَى الْمَدِينَةِ لَا مِنْ قِبَلِ الْبَابِ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۸.</ref> که  پیامبر(ص)  به من فرمود: من شهر علم و تو دروازه آن هستی و کسی که گمان می‌کند از راهی غیر از دروازه به این شهر می‌رسد [[دروغ]] می‌گوید.
۲-مدینة الجنه:
۲-مدینة الجنه:
*شیخ طوسی از ابن عباس از پیامبر(ص) این گونه نقل می کند: «عَنِ النَّبِيِّ(ص) أَنَّهُ قَالَ: أَنَا مَدِينَةُ الْجَنَّةِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْجَنَّةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۷.</ref> من شهر [[بهشت| بهشتم]] و على دروازه آن است. هر كه خواهان بهشت است بايد از دروازه آن وارد شود.
*شیخ طوسی از ابن عباس از پیامبر(ص) این گونه نقل می‌کند: «عَنِ النَّبِيِّ(ص) أَنَّهُ قَالَ: أَنَا مَدِينَةُ الْجَنَّةِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْجَنَّةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۷.</ref> من شهر [[بهشت| بهشتم]] و على دروازه آن است. هر كه خواهان بهشت است بايد از دروازه آن وارد شود.
۳-مدینة الحکمه:  
۳-مدینة الحکمه:  
* شیخ طوسی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] چنین نقل می کند: «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) آخِذاً بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ: هَذَا أَمِيرُ الْبَرَرَةِ، وَ قَاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَنْ نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَنْ خَذَلَهُ. ثُمَّ رَفَعَ بِهَا صَوْتَهُ: أَنَا مَدِينَةُ الْحِكْمَةِ، وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِ الْبَابَ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۸۳.</ref> رسول خدا(ص) را ديدم دست على بن ابى طالب(ع) را گرفته بود و مى فرمود: اين امير نيكوكاران و قاتل بدكاران است، پيروز است كسى كه او را يارى دهد، شكست خورده است كسى كه او را رها كند، سپس صدايش را به اين حقيقت بلند كرد: من شهر حكمتم و على باب آن شهر است، كسى كه حكمت بخواهد بايد از طريق باب آن [على] وارد شود.
* شیخ طوسی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] چنین نقل می‌کند: «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) آخِذاً بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ: هَذَا أَمِيرُ الْبَرَرَةِ، وَ قَاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَنْ نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَنْ خَذَلَهُ. ثُمَّ رَفَعَ بِهَا صَوْتَهُ: أَنَا مَدِينَةُ الْحِكْمَةِ، وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِ الْبَابَ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۸۳.</ref> رسول خدا(ص) را ديدم دست على بن ابى طالب(ع) را گرفته بود و مى فرمود: اين امير نيكوكاران و قاتل بدكاران است، پيروز است كسى كه او را يارى دهد، شكست خورده است كسى كه او را رها كند، سپس صدايش را به اين حقيقت بلند كرد: من شهر حكمتم و على باب آن شهر است، كسى كه حكمت بخواهد بايد از طريق باب آن [على] وارد شود.
۴-دار الحکمه:
۴-دار الحکمه:
*[[شیخ صدوق]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] از قول جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) نقل کرده که فرمود:  قال النبی(ص): ..مَعَاشِرَ النَّاسِ أَنَا دَارُ الْحِكْمَةِ وَ عَلِيٌّ مِفْتَاحُهَا وَ لَنْ يُوصَلَ إِلَى الدَّارِ إِلَّا بِالْمِفْتَاحِ وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يُحِبُّنِي وَ يُبْغِضُ عَلِيّاً».<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۹.</ref> ای مردم! من خانه حکمتم و علی، کلید آن است. جز با کلید، به خانه نمی توان رسید. آن که می پندارد مرا دوست دارد، در حالی که با علی دشمنی می ورزد، دروغ گفته است.
*[[شیخ صدوق]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] از قول جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) نقل کرده که فرمود:  قال النبی(ص): ..مَعَاشِرَ النَّاسِ أَنَا دَارُ الْحِكْمَةِ وَ عَلِيٌّ مِفْتَاحُهَا وَ لَنْ يُوصَلَ إِلَى الدَّارِ إِلَّا بِالْمِفْتَاحِ وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يُحِبُّنِي وَ يُبْغِضُ عَلِيّاً».<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۹.</ref> ای مردم! من خانه حکمتم و علی، کلید آن است. جز با کلید، به خانه نمی توان رسید. آن که می پندارد مرا دوست دارد، در حالی که با علی دشمنی می ورزد، دروغ گفته است.
۱۸٬۴۲۴

ویرایش