حجاج بن یوسف ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حکومت بر عراق
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
===حکومت بر عراق=== | ===حکومت بر عراق=== | ||
پس از آنکه حجاج دو سال (و به قولی سه سال) عملاً حاکم [[حجاز]] بود، [[عبدالملک بن مروان]] وی را از این سمت برکنار و در [[رجب]] یا [[رمضان]] سال [[سال ۷۵ هجری قمری|۷۵ق]]. با اختیارات کامل و وسیعی وی را حاکم [[عراق]] کرد. از دلایل این امر، مرگ برادر خلیفه ([[بِشر بن مروان بن حکم]])، آشفتگی اوضاع عراق و افزایش خطر [[خوارج]] و نیز درخواست عده‌ای از بزرگان حجاز از عبدالملک مبنی بر عزل حجاج از حجاز بود.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص ۲۰۲ - ۲۰۹</ref> | پس از آنکه حجاج دو سال (و به قولی سه سال) عملاً حاکم [[حجاز]] بود، [[عبدالملک بن مروان]] وی را از این سمت برکنار و در [[رجب]] یا [[رمضان]] سال [[سال ۷۵ هجری قمری|۷۵ق]]. با اختیارات کامل و وسیعی وی را حاکم [[عراق]] کرد. از دلایل این امر، مرگ برادر خلیفه ([[بِشر بن مروان بن حکم]])، آشفتگی اوضاع عراق و افزایش خطر [[خوارج]] و نیز درخواست عده‌ای از بزرگان حجاز از عبدالملک مبنی بر عزل حجاج از حجاز بود.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص ۲۰۲ - ۲۰۹</ref> و پیشگویی[[علی بن ابی طالب (ع)]] خطاب به مردم کوفه درباره حکومت پسری از قبیله ثقیف محقق شد.<ref> سید رضی، نهج‌البلاغة، ۱۴۱۴ق، خطبه۱۱۶، ص۱۷۴.</ref> | ||
حجاج پس از دریافت حکم امارت عراق، شتابان راهی عراق شد و فقط با دوازده سوار وارد [[کوفه]] گردید و روز جمعه با چهره‌ای پوشیده به مسجد رفت و در خطبه‌ای مشهور تمام کسانی را که از سپاه [[مهلب بن ابی صفره|مُهلَّب بن ابی‌صفره]]، فرمانده سپاهیان [[بشر بن مروان]] برای جنگ با [[خوارج حروریه]]، گریخته بودند تهدید کرد که چنانچه تا سه روز به وی ملحق نشوند آنان را خواهد کشت.<ref>جاحظ، ۱۹۴۸، ج ۲، ص۳۰۷ـ ۳۱۰</ref> حجاج پس از تسلط بر کوفه، به [[بصره]] رفت و خطبه تهدیدآمیزی، مانند خطبه کوفه، ایراد کرد و آنگاه به رُسْتَقُباذ رفت تا مُهَلَّب را در نبرد با [[خوارج]] تقویت کند.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص۲۱۰ </ref> | حجاج پس از دریافت حکم امارت عراق، شتابان راهی عراق شد و فقط با دوازده سوار وارد [[کوفه]] گردید و روز جمعه با چهره‌ای پوشیده به مسجد رفت و در خطبه‌ای مشهور تمام کسانی را که از سپاه [[مهلب بن ابی صفره|مُهلَّب بن ابی‌صفره]]، فرمانده سپاهیان [[بشر بن مروان]] برای جنگ با [[خوارج حروریه]]، گریخته بودند تهدید کرد که چنانچه تا سه روز به وی ملحق نشوند آنان را خواهد کشت.<ref>جاحظ، ۱۹۴۸، ج ۲، ص۳۰۷ـ ۳۱۰</ref> حجاج پس از تسلط بر کوفه، به [[بصره]] رفت و خطبه تهدیدآمیزی، مانند خطبه کوفه، ایراد کرد و آنگاه به رُسْتَقُباذ رفت تا مُهَلَّب را در نبرد با [[خوارج]] تقویت کند.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص۲۱۰ </ref> | ||