پرش به محتوا

ابن‌ملجم مرادی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح مطالب و حذف عبارات غیر ویکایی
imported>M.r.seifi
(اصلاح مطالب و حذف عبارات غیر ویکایی)
خط ۱۱: خط ۱۱:
[[ابن اعثم]] کوفی، عشق ابن ملجم به قطام را دلیل بر قتل امیر مؤمنان ذکر کرده و می‌گوید: پس از جنگ نهروان و پیش از رسیدن علی(ع) به کوفه، ابن ملجم به کوفه وارد شد و خبر کشته شدن خوارج را به طرفدارانشان داد. او در کوفه به زنی به نام قطام دختر اضبع تمیمی دل باخت و از او تقاضای ازدواج کرد. بنا بر این نقل، عبدالرحمن در آن شب در خانه قطام به سر برد و شراب نوشید و مست افتاد و چون بانگ [[اذان]] صبح برخاست، قطام او را بیدار کرد و به [[مسجد کوفه]] فرستاد و سرانجام چون علی(ع) خواست در رکعت دوم به سجده رود، شمشیر ابن ملجم بر سرش فرود آمد.<ref>ابن اعثم، کتاب الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج ۴، ص۲۷۶ - ۲۷۸.</ref>
[[ابن اعثم]] کوفی، عشق ابن ملجم به قطام را دلیل بر قتل امیر مؤمنان ذکر کرده و می‌گوید: پس از جنگ نهروان و پیش از رسیدن علی(ع) به کوفه، ابن ملجم به کوفه وارد شد و خبر کشته شدن خوارج را به طرفدارانشان داد. او در کوفه به زنی به نام قطام دختر اضبع تمیمی دل باخت و از او تقاضای ازدواج کرد. بنا بر این نقل، عبدالرحمن در آن شب در خانه قطام به سر برد و شراب نوشید و مست افتاد و چون بانگ [[اذان]] صبح برخاست، قطام او را بیدار کرد و به [[مسجد کوفه]] فرستاد و سرانجام چون علی(ع) خواست در رکعت دوم به سجده رود، شمشیر ابن ملجم بر سرش فرود آمد.<ref>ابن اعثم، کتاب الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج ۴، ص۲۷۶ - ۲۷۸.</ref>


بنا بر منابع، ابن ملجم مرادی در سحر نوزدهم ماه رمضان با شمشیر آلوده به زهر، فرق مبارک [[حضرت علی]](ع) را در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] شکافت.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ ق، ج۱، ص۲۰.</ref>
بنا بر منابع، ابن ملجم مرادی در سحر [[۱۹ رمضان|نوزدهم ماه رمضان]] با شمشیر آلوده به زهر، فرق [[حضرت علی]](ع) را در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] شکافت.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ ق، ج۱، ص۲۰.</ref>


== لعن ملائکه ==
== لعن ملائکه ==
در روایتی از [[امام صادق]](ع) فرمود: هنگامی که ابن ملجم ضربت خود را بر سر مبارک آن حضرت فرود آورد، مانند همان ضربت بر صورتی که نزد فرشتگان بود، نقش بست و پس از آن هر بامداد و شامگاه که ملائکه آن صورت را زیارت نموده، بر [[ابن ملجم]] [[لعن|لعنت]] می‌فرستند و این امر به طور پیوسته تا روز [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>مجلسی، حیاة القلوب، ص۲۸۲.</ref>
در روایتی [[امام صادق (ع)]] درباره ابن ملجم چنین گفته است:
::«هنگامی که ابن ملجم ضربت خود را بر سر مبارک آن حضرت فرود آورد، مانند همان ضربت بر صورتی که نزد فرشتگان بود، نقش بست و پس از آن هر بامداد و شامگاه که ملائکه آن صورت را زیارت نموده، بر [[ابن ملجم]] [[لعن|لعنت]] می‌فرستند و این امر به طور پیوسته تا روز [[قیامت]] ادامه دارد».<ref>مجلسی، حیاة القلوب، ص۲۸۲.</ref>


== سرنوشت ==
== سرنوشت ==
{{جعبه نقل قول| عنوان =وصیت [[علی(ع)]] درباره برخورد با ابن ملجم| نقل‌قول = '''«''' پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفته‌اید -و دست‌ها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشته‌اند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا(ص) شنیدم می‌فرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده هرچند سگ دیوانه باشد. '''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[نهج البلاغه]]، ترجمه [[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، نامه ۴۷، صص ۳۲۰-۳۲۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =وصیت [[علی(ع)]] درباره برخورد با ابن ملجم| نقل‌قول = '''«''' پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفته‌اید -و دست‌ها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشته‌اند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا(ص) شنیدم می‌فرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده هرچند سگ دیوانه باشد. '''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[نهج البلاغه]]، ترجمه [[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، نامه ۴۷، صص ۳۲۰-۳۲۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
گزارش‌های متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده است. اما آن چه شهرت دارد این است که امام علی(ع) در آخرین ساعات زندگی به مدارا با ابن ملجم فرزندانش را [[وصیت]] فرمود و پس از [[شهادت]] امام(ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد [[امام حسن]](ع) آوردند و ایشان نیز با یک ضربۀ شمشیر ابن ملجم را [[قصاص]] فرمود و این واقعه در ۲۱ [[رمضان]] روی داد. مشهور است ام الهیثم دختر اسود نخعی جنازه او را گرفته و آن را به آتش کشید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج ۱، ص۲۲.</ref>
گزارش‌های متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده است؛ اما آن چه شهرت دارد این است که امام علی(ع) در آخرین ساعات زندگی‌اش، به فرزندانش [[وصیت]] کرد که با وی  با مدارا رفتار کنند. پس از [[شهادت]] امام علی(ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد [[امام حسن]](ع) آوردند و ایشان نیز با یک ضربۀ شمشیر ابن ملجم را [[قصاص]] کرد و این واقعه در [[۲۱ رمضان]] روی داد. مشهور است ام الهیثم دختر اسود نخعی جنازه او را گرفته و آن را به آتش کشید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج ۱، ص۲۲.</ref>


== قبر ==
== قبر ==
[[ابن بطوطه]] می‌نویسد: هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در غربی جبانه [[کوفه]]، در زمینی سرتاسر سفید، زمینی بسیار سیاه دیدم و از روی کنجکاوی علت آن را پرسیدم، و چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار گفتند: این جا، قبر ابن ملجم، قاتل حضرت علی(ع) است و عادت اهل کوفه این است که هر سال هیزم زیادی در سر قبر ابن ملجم جمع می‌کنند و به مدت ۷ روز آن‌ها را در این مکان می‌سوزانند.<ref>ابن بطوطه، الرحلة، ج ۱، ص۱۶۷.</ref>
[[ابن بطوطه]] درباره محل دفن ابن ملجم می‌نویسد:  
::«هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در غربی جبانه [[کوفه]]، در زمینی سرتاسر سفید، زمینی بسیار سیاه دیدم و از روی کنجکاوی علت آن را پرسیدم، و چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار گفتند: این جا، قبر ابن ملجم، قاتل حضرت علی(ع) است و عادت اهل کوفه این است که هر سال هیزم زیادی در سر قبر ابن ملجم جمع می‌کنند و به مدت ۷ روز آن‌ها را در این مکان می‌سوزانند»».<ref>ابن بطوطه، الرحلة، ج ۱، ص۱۶۷.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
کاربر ناشناس