Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
سید نعمت‌الله جزایری: تفاوت میان نسخه‌ها
←نشانه‌های اخباریگری
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
*در باب منابع تشریع، همچون سایر اخباری‌ها، فقط [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] را معتبر شمرده و [[اجماع]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[عقل]] و تمام گونه‌های [[قیاس ]]، از جمله [[قیاس منصوص العلة]] و [[قیاس اولویت|اولویت ]]، را باطل دانسته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۱۱ـ۱۵، ۲۲، ۳۷، ۵۹ـ۶۱، ج۲، ص۵۱؛ جزایری، زهرالربیع، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۸۵، ۵۱۴.</ref> | *در باب منابع تشریع، همچون سایر اخباری‌ها، فقط [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] را معتبر شمرده و [[اجماع]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[عقل]] و تمام گونه‌های [[قیاس ]]، از جمله [[قیاس منصوص العلة]] و [[قیاس اولویت|اولویت ]]، را باطل دانسته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۱۱ـ۱۵، ۲۲، ۳۷، ۵۹ـ۶۱، ج۲، ص۵۱؛ جزایری، زهرالربیع، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۸۵، ۵۱۴.</ref> | ||
*در صورت تعارض نقل با ادله عقلی، نقل را مقدّم دانسته است.<ref>جزایری، غایه المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶.</ref> وی برای اثبات این مطلب، به اخبار صحیحه (دلیل نقلی) استناد کرده است.<ref> الأنوار النعمانية، ۱۳۸۲ق، ج۳، ص۱۳۳.</ref> | *در صورت تعارض نقل با ادله عقلی، نقل را مقدّم دانسته است.<ref>جزایری، غایه المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶.</ref> وی برای اثبات این مطلب، به اخبار صحیحه (دلیل نقلی) استناد کرده است.<ref> الأنوار النعمانية، ۱۳۸۲ق، ج۳، ص۱۳۳.</ref> | ||
*وی بر خلاف [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref> مجلسی، نظم اللئالی، ۱۴۱۱ق، ص۱۳ـ۱۴.</ref> که [[ | *وی بر خلاف [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref> مجلسی، نظم اللئالی، ۱۴۱۱ق، ص۱۳ـ۱۴.</ref> که [[تقلید از میت]] را جایز نمی‌دانسته، همانند اخباری‌ها قائل به جواز تقلید از میت بوده است. | ||
*در سخنان جزایری برداشتی از ماهیت احکام شرعی و نحوه استنباط آنها را می‌توان استخراج کرد که دست‌کم تا صورت‌بندی نهایی آرای فقهی و [[اصول فقه|اصولی‌اش]]، وی در زُمره اخباری‌ها قرار می‌گیرد، زیرا وی از سویی [[فقه]] را نه مجموعه‌ای از قواعد کلی، بلکه انبوهی از روایات جزئی دانسته است که یگانه ملاک معتبر استنباط و مبنای عمل اند<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶، ج۲، ص۹۵.</ref> و از سوی دیگر، برای غنی کردن منابع روایت و محدود کردن دامنه استنباط عقلی، علاوه بر نقد نظریه تقسیم چهارگانه احادیث ([[حدیث صحیح|صحیح ]]، [[حدیث حسن|حسن ]]، [[حدیث موثق|موثق ]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف ]])، که مستلزم مناقشه درباره بسیاری از احادیث است <ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج ۱، ص۲ـ۴.</ref> بر [[ثقه|وثاقت]] بسیاری از کتاب‌های حدیثی، چون [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] اثر [[شیخ صدوق]]، [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]] [[احمد بن علی طبرسی|طَبْرِسی ]] و [[الفقه الرضوی ]]، صحه گذاشته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۸.</ref> | *در سخنان جزایری برداشتی از ماهیت احکام شرعی و نحوه استنباط آنها را می‌توان استخراج کرد که دست‌کم تا صورت‌بندی نهایی آرای فقهی و [[اصول فقه|اصولی‌اش]]، وی در زُمره اخباری‌ها قرار می‌گیرد، زیرا وی از سویی [[فقه]] را نه مجموعه‌ای از قواعد کلی، بلکه انبوهی از روایات جزئی دانسته است که یگانه ملاک معتبر استنباط و مبنای عمل اند<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶، ج۲، ص۹۵.</ref> و از سوی دیگر، برای غنی کردن منابع روایت و محدود کردن دامنه استنباط عقلی، علاوه بر نقد نظریه تقسیم چهارگانه احادیث ([[حدیث صحیح|صحیح ]]، [[حدیث حسن|حسن ]]، [[حدیث موثق|موثق ]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف ]])، که مستلزم مناقشه درباره بسیاری از احادیث است <ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج ۱، ص۲ـ۴.</ref> بر [[ثقه|وثاقت]] بسیاری از کتاب‌های حدیثی، چون [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] اثر [[شیخ صدوق]]، [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]] [[احمد بن علی طبرسی|طَبْرِسی ]] و [[الفقه الرضوی ]]، صحه گذاشته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۸.</ref> | ||