فزت و رب الکعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

''' فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه''' سخنی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] به معنای «به پروردگار کعبه سوگند، رستگار شدم.‏»<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۹۲ش، ص۴۶۵.</ref> که پس از [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|ضربت خوردن]] در سحر [[۱۹ رمضان]] [[سال ۴۰ هجری قمری|سال ۴۰ق]] بر زبان آورده است.

بنا به گزارش ابن‌قتیبه دینوری تاریخ‌نگار قرن سوم هجری قمری، [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] به طرف على(ع) رفت و گفت: حُکم از آن خداست نه از آن تو، سپس با شمشیر ضربه‏‌اى بر پیشانى على(ع) زد. على(ع) گفت: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة؛ به خداى کعبه رستگار شدم».<ref>ابن قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> عالمانی از شیعه مانند [[سید رضی]]،<ref>سید رضی، خصائص الأئمة، ۱۴۰۶ق، ص۶۳.</ref> [[ابن‌شهرآشوب]]<ref>ابن شهرآشوب‏، مناقب آل ابی‌طالب‏، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> و از اهل‌سنت مانند ابن‌اثیر<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۶۱۸.</ref> و بلاذُری<ref>بلاذری، أنساب الأشراف‏، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۸۸.</ref> این سخن را نقل کرده‌اند. البته تعدادی از منابع متأخر به‌جای عبارت مذکور با تغییری کوچک تعبیر «فزت برب الکعبة» را نقل کرده‌اند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ش، ج۱۱، ص۲۲۵.</ref>

بنا به نقل ابن عبدالبر تاریخ‌نگار قرن پنجم هجری قمری، پیش از امام علی(ع)، [[حرام بن ملحان]] در واقعه [[بئر معونه]] در [[سال چهارم هجری]] به هنگام شهادت جمله «فزت و ربّ الکعبة» را بر زبان جاری کرده بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref>

==پانویس==