پرش به محتوا

باب الحوائج (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''بابُ‌الحَوائِج'''، به معنای دروازه حاجات لقبی است که درباره برخی از شخصیت‌های مقدس شیعه به کار برده می‌شود. شیعیان معتقدند توسل به این بزرگان باعث برآورده‌شدن حاجت‌ها و استجابت دعایشان می‌شود. کاربرد باب‌الحوائج برای این اشخاص ریشه حدیثی ندارد.
'''بابُ‌الحَوائِج'''، به معنای دروازه حاجات لقبی است که درباره برخی از شخصیت‌های مقدس شیعه به کار برده می‌شود. شیعیان معتقدند توسل به این بزرگان باعث برآورده‌شدن حاجت‌ها و استجابت دعایشان می‌شود. کاربرد باب‌الحوائج برای این اشخاص ریشه حدیثی ندارد.


در فرهنگ عمومی شیعیان این لقب درباره [[امام موسی کاظم علیه‎‌السلام|موسی بن جعفر(ع)]] امام هفتم شیعیان،<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه «باب الحوائج».</ref> [[عباس بن علی(ع)]] از شهدای [[واقعه کربلا]]<ref> دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه «باب‌الحوائج».</ref> و [[علی‌اصغر]] (فرزند [[امام حسین(ع)]] خردسال امام حسین(ع) که در [[واقعه کربلا]] شهید شد)<ref> محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۳۴۸.</ref> به‌کار می‌رود. [[محمدعلی غروی اردوبادی|محمدعلی اُردوبادی]] (درگذشته ۱۳۸۰ق) در کتاب حیاة ابی‌الفضل العباس به شهرت این لقب درباره حضرت عباس(ع) تصریح کرده است.<ref> اردوبادی، حیاة ابی‌الفضل العباس، ۱۴۳۶ق، ص۱۳۳.</ref> [[مجتبی کلهری تهرانی|مجتبی تهرانی]] مجتهد شیعه،  افزون بر این سه، [[رقیه دختر امام حسین(ع)]] را نیز باب الحوائج خوانده است.<ref>[https://mojtabatehrani.com/%D8%B0%DA%A9%D8%B1-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D9%84-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B1%D9%82%DB%8C%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D8%A7/ ذکر توسل حضرت رقیه(س)]، مؤسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی.</ref> باب‌الحوائج به‌معنای درگاه نیازها است و مجازاً به درگاهی اشاره دارد که در آن نیازها برآورده می‌شود.<ref>انوری، فرهنگ سخن، ۱۳۹۰ش، ص۷۰۵.</ref>
در فرهنگ عمومی شیعیان این لقب درباره [[امام موسی کاظم علیه‎‌السلام|موسی بن جعفر(ع)]] امام هفتم شیعیان،<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه «باب الحوائج».</ref> [[عباس بن علی(ع)]] از شهدای [[واقعه کربلا]]<ref> دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه «باب‌الحوائج».</ref> و [[علی‌اصغر]] (فرزند خردسال [[امام حسین(ع)]] که در [[واقعه کربلا]] شهید شد)<ref> محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۳۴۸.</ref> به‌کار می‌رود. [[محمدعلی غروی اردوبادی|محمدعلی اُردوبادی]] (درگذشته ۱۳۸۰ق) در کتاب حیاة ابی‌الفضل العباس به شهرت این لقب درباره حضرت عباس(ع) تصریح کرده است.<ref> اردوبادی، حیاة ابی‌الفضل العباس، ۱۴۳۶ق، ص۱۳۳.</ref> [[مجتبی کلهری تهرانی|مجتبی تهرانی]] مجتهد شیعه،  افزون بر این سه، [[رقیه دختر امام حسین(ع)]] را نیز باب الحوائج خوانده است.<ref>[https://mojtabatehrani.com/%D8%B0%DA%A9%D8%B1-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D9%84-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B1%D9%82%DB%8C%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D8%A7/ ذکر توسل حضرت رقیه(س)]، مؤسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی.</ref> باب‌الحوائج به‌معنای درگاه نیازها است و مجازاً به درگاهی اشاره دارد که در آن نیازها برآورده می‌شود.<ref>انوری، فرهنگ سخن، ۱۳۹۰ش، ص۷۰۵.</ref>


بنا به گفته [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشته ۵۸۸ق) در کتاب [[مناقب آل ابی‌طالب]] پس از آنکه امام کاظم(ع) در [[مقابر قریش|مقبره قریش در بغداد]] از درِ ورودی به نام «باب تین» دفن شد این در به «باب الحوائج» تغییر نام داد.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۴۳۸.</ref> همچنین به گفته ابن‌حجر هیتمی (درگذشته ۹۷۴ق) از علمای اهل‌سنت امام کاظم(ع) نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله (درِ برآوردنِ نیازها نزد خدا) معروف بود.<ref>ابن‌حَجَر هَیْتَمی، الصواعق المحرقة، مکتبة القاهرة، ص۲۰۳.</ref> شبلنجی از علمای [[مذهب شافعی|شافعی]] نیز علت ملقب شدن امام کاظم(ع) به باب‌الحوائج را برآورده‌شدن حاجات کسانی دانسته که به او [[توسل|متوسل]] می‌شوند.<ref>شَبلَنجی، نور الابصار،  الشریف الرضی، ص۳۳۱.</ref> به نوشته [[دائرة المعارف تشیع]]، [[ اهل سنت و جماعت| سنیان]] و [[شیعه|شیعیان]] برای برآورده‌شدن حاجات، به [[حرم کاظمین|مزار امام کاظم(ع)]] متوسل می‌شوند.<ref>شهیدی، «باب‌الحوائج»، ص۱۱.</ref>
بنا به گفته [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشته ۵۸۸ق) در کتاب [[مناقب آل ابی‌طالب]] پس از آنکه امام کاظم(ع) در [[مقابر قریش|مقبره قریش در بغداد]] از درِ ورودی به نام «باب تین» دفن شد این در به «باب الحوائج» تغییر نام داد.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۴۳۸.</ref> همچنین به گفته ابن‌حجر هیتمی (درگذشته ۹۷۴ق) از علمای اهل‌سنت امام کاظم(ع) نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله (درِ برآوردنِ نیازها نزد خدا) معروف بود.<ref>ابن‌حَجَر هَیْتَمی، الصواعق المحرقة، مکتبة القاهرة، ص۲۰۳.</ref> شبلنجی از علمای [[مذهب شافعی|شافعی]] نیز علت ملقب شدن امام کاظم(ع) به باب‌الحوائج را برآورده‌شدن حاجات کسانی دانسته که به او [[توسل|متوسل]] می‌شوند.<ref>شَبلَنجی، نور الابصار،  الشریف الرضی، ص۳۳۱.</ref> به نوشته [[دائرة المعارف تشیع]]، [[ اهل سنت و جماعت| سنیان]] و [[شیعه|شیعیان]] برای برآورده‌شدن حاجات، به [[حرم کاظمین|مزار امام کاظم(ع)]] متوسل می‌شوند.<ref>شهیدی، «باب‌الحوائج»، ص۱۱.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۶۹

ویرایش