بسم الله الرحمن الرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بسم‌الله در ادبیات فارسی، در اصطلاحاتی نظیر «مرغ بِسْمِل» به‌معنای مرغ سربریده و «مرغ نیم‌بسمل» به‌معنای مرغ نیمه‌جان و همچنین «بسمل‌گاه» به‌معنای قربانگاه هم راه یافته است.<ref>معینی، فرهنگ امثال و تعابیر قرآنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۵۹؛ مطیع، «تسمیه»، ص۳۲۶.</ref>

گفته می‌شود بسمله نخستین بار به‌همراه سایر آیات [[سوره فاتحه|سورهٔ حمد]] توسط، [[سلمان فارسی]] به درخواست فارسی‌زبانان، به فارسی ترجمه شد.<ref>سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۷.</ref> او این آیه را بدین صورت ترجمه کرد: «به‌نام یزدان بخشاونده.»<ref>شعیبی، معجم مصنفات القرآن، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲.</ref> برخی دیگر از ترجمه‌های این آیه به زبان فارسی، به صورت زیر است:

*اسفراینی، مُفَسِر اهل‌سنت در قرن پنجم قمری: «ابتدا کردم به‌نام خدای قادر بر آفرینش خلقان، خواهان روزی‌دادن خلقان، خواهان آمرزیدن مطیعان.»<ref>اسفراینی، تاج التراجم، ۱۳۷۵ش، ص۳۹.</ref>