Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیهای از قرآن که در ابتدای همه سورهها غیر از [[سوره توبه|سورهٔ توبه]] آمده است. عالمان مسلمان بسم الله الرحمن الرحیم را از مهمترین شعارهای اسلامی میدانند و توصیه میکنند ابتدای سخنگفتن یا انجام کارها قرائت شود. | '''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیهای از قرآن که در ابتدای همه سورهها غیر از [[سوره توبه|سورهٔ توبه]] آمده است. عالمان مسلمان بسم الله الرحمن الرحیم را از مهمترین شعارهای اسلامی میدانند و توصیه میکنند ابتدای سخنگفتن یا انجام کارها قرائت شود. | ||
[[امامیه]] و برخی از عالمان اهلسنت بر این باورند که | [[امامیه]] و برخی از عالمان اهلسنت بر این باورند که بَسمله در هر سوره، آیهای مستقل به شمار میرود و جزو همان سوره است؛ اما برخی از اهلسنت میگویند تنها در سورهٔ حمد، آیهای مستقل است و جزو آن است. | ||
بیشتر | بیشتر مفسران باءِ بسمالله را بهمعنای «ابتدائیت» گرفتهاند که طبق آن، بسمالله یعنی «با نام خدا آغاز میکنم». همچنین «رحمان» را بهمعنای رحمت عام خدا دانستهاند که همهٔ بندگان، کافر و مؤمن را در بر میگیرد. صفت «رحیم» هم بر رحمت خاص خدا دلالت میکند که تنها به بندگان مؤمن تعلق دارد. | ||
بهگزارش برخی مورخان، این آیه بههمراه سایر آیات [[سوره حمد]]، نخستین بار توسط [[سلمان فارسی]]، به فارسی ترجمه شد. بسم الله الرحمن الرحیم ترجمههای متفاوتی در فارسی دارد که «بهنام خداوند بخشندهٔ مهربان» از ترجمههای رایج آن است. | |||
==اهمیت بسمالله در فرهنگ اسلامی== | ==اهمیت بسمالله در فرهنگ اسلامی== |