امانت‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

==مفهوم‌شناسی==

امانت‌داری در لغت به عمل کسی گفته شده که حافظ امانت دیگران باشد.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه «امانتداری».</ref> راستی و درستی و همچنین استواری و دیانت نیز تعریف دیگر این واژه بیان شده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه «امانتداری».</ref> علاوه اینکه کارگزاری و گماشتگی نیز از جمله معانی این کار گفته شده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۳۱۹.</ref>

امانتداری در [[فقه]] همچون دیگر [[معاملات]] از جمله [[عقود اسلامی|عقود شرعی]] است که احکام متعددی دارد.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>

از جمله احکام این که امانتداری از جمله ی عقود جایز است. [[ایجاب و قبول]] دارد. در صورتی که امانت دار در تلف شدن امانت و [[ودیعه]] نقش نداشته باشد ضامن نیست.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>