آیه سیف: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی مفسران این آیه را مرتبط با آیه بعد دانسته‌اند.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱۰، ص۱۵۹.</ref> در آیه بعدی خداوند به پیامبر چنین دستور می‌دهد که اگر یکی از مشرکان از تو پناه خواست تا کلام خداوند را بشنود، به او اجازه بده و سپس او را به محل امن برسان.<ref>سوره توبه، آیه۶.</ref>{{یاد|وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّیٰ یَسْمَعَ کَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یَعْلَمُونَ}}

برخی گفته‌اند ناسخ بودن آیه سیف منتفی است، زیرا آیه ۲۹ سوره توبه که پس از آیه سیف آمده، آزادی اهل کتاب را در پرداخت جزیه می‌داند.<ref>شایق، محمدرضا، حل تعارض ظاهری بین آیات سیف و نفی اکراه و تأثیر آن در مسئلهٔ آزادی در انتخاب دین، پژوهش نامه تفسیر کلامی قرآن بهار 1395 - شماره ۹، ص۸۱.</ref>