الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←ترتیب مطالب
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
ألا هو الرجل العاري من العار}} | ألا هو الرجل العاري من العار}} | ||
{{ب|لو | {{ب|لو جئتَه لرأيتَ الناس في رجل| | ||
و | و الدَّهر في ساعةٍ والأرضَ في دار}}{{پایان شعر}} <ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۵۰۶.</ref>«اى پرسش کننده از احوالات و كیفیّات سیّد مرتضى آگاه باش که من چون به خدمتش رسيدم که از او سؤال‌هائى بنمایم او را دريافتم مردى که از انواع عار و ننگ و قذارت مُبَرّى و پاكیزه بود. اگر تو به نزد او بروى هر آینه خواهى دید که تمام افراد بشر در یک مرد گرد آمده و تمام روزگار در یک ساعت و تمام بساط زمین دریک خانه جمع شده است.» <ref>حسینی طهرانی، مهرتابان، ص ۱۲-۱۴. | ||
</ref> | </ref> | ||
طبرسی پس از نقل این ابیات مطلبی را از کتاب سید مرتضی به نام الرسالة الباهرة في فضل العترة الطاهرة در باره مقدم بودن ائمه (ع) برتمام پیامبران جز پیامبراکرم(ص) نقل کرده است و کتابش را با نقل این مطلب پایان برده است. سید مرتضی در این رساله اثبات کرده که به اتفاق [[امامیه|شیعه امامیه]] معرفت آنان مانند معرفت خداوند در حکم ایمان و اسلام است و جهل به مقامشان خروج از ایمان و اسلام است. سید مرتضی هم چنین گفته است که به اعتقاد | طبرسی پس از نقل این ابیات مطلبی را از کتاب سید مرتضی به نام الرسالة الباهرة في فضل العترة الطاهرة در باره مقدم بودن ائمه (ع) برتمام پیامبران جز پیامبراکرم(ص) نقل کرده است و کتابش را با نقل این مطلب پایان برده است. سید مرتضی در این رساله اثبات کرده که به اتفاق [[امامیه|شیعه امامیه]] معرفت آنان مانند معرفت خداوند در حکم ایمان و اسلام است و جهل به مقامشان خروج از ایمان و اسلام است. سید مرتضی هم چنین گفته است که به اعتقاد | ||