پرش به محتوا

حادثه افک: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{تاریخ صدر اسلام}}
{{درباره ۲|حادثه افک|آشنایی با ماجرای افک در قرآن|آیات افک| }}
{{درباره ۲|حادثه افک|آشنایی با ماجرای افک در قرآن|آیات افک| }}
'''حادثۀ اِفْک''' ماجرای تهمتِ [[فحشا]] به یکی از [[همسران پیامبر(ص)|همسران پیامبر]] در صدر اسلام است. این حادثه اساسی‌ترین توطئه داخلی [[منافق|منافقان]] بر ضد حکومت نبوی معرفی شده است؛ چراکه آنان می‌خواستند با این کار، شخصیت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] را تخریب و در صلاحیت رهبری او تشکیک کنند؛ اما خداوند با نازل کردن [[آیات افک]] این توطئه دشمنان را از بین برد.  
'''حادثۀ اِفْک''' ماجرای تهمتِ [[فحشا]] به یکی از [[همسران پیامبر(ص)|همسران پیامبر]] در صدر اسلام است. این حادثه اساسی‌ترین توطئه داخلی [[منافق|منافقان]] بر ضد حکومت نبوی معرفی شده است؛ چراکه آنان می‌خواستند با این کار، شخصیت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] را تخریب و در صلاحیت رهبری او تشکیک کنند؛ اما خداوند با نازل کردن [[آیات افک]] این توطئه دشمنان را از بین برد.  
خط ۱۴: خط ۱۳:


== اهمیت ماجرای افک در تاریخ اسلام ==
== اهمیت ماجرای افک در تاریخ اسلام ==
{{تاریخ صدر اسلام}}
افک (به معنای [[دروغ]]<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۱۶.</ref> و [[تهمت]]<ref>ابن‌منظور، لسان‌العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۳۹۰.</ref>) به حادثه‌ای در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اشاره دارد که در آن به یکی از [[همسران پیامبر(ص)]] تهمت ناروا زده شد و در پی آن خداوند [[آیات افک]] (آیات ۱۱-۲۶ سوره نور) را نازل کرد.<ref>خراسانی و دشتی، آیه‌های نامدار، ۱۳۸۸ش، ص۳۸.</ref> می‌گویند تهمت‌زنندگان می‌خواستند با این کار، شخصیت پیامبر را تخریب کنند؛ اما [[خدا|خداوند]] با نازل کردن این آیات و توبیخ شایعه‌کنندگان، حقیقت را روشن و توطئه دشمنان را از بین برد.<ref>منتظری، پاسخ به پرسش‌های دینی، ۱۳۸۹ش، ص۴۳.</ref> برخی محققان ماجرای افک را اساسی‌ترین توطئه داخلی [[منافق|منافقان]] بر ضد حکومت نبوی معرفی کرده‌اند؛<ref>حسینیان مقدم، «بررسی تاریخی‌ـ‌تفسیری حادثه افک»، ص۱۶۰.</ref> چراکه آنان می‌خواستند در راستی رسالت پیامبر و صلاحیت رهبری او تشکیک کنند<ref>رشوان، حدیث الافک من المنظور الاسلامی، ۱۴۱۵ق، ص۱۲.</ref> و موجب انزوای سیاسی و اجتماعی وی شوند.<ref>جعفرنیا، «بررسی و نقد گزارش‌های حادثه افک»، ص۴۷.</ref> به‌گفته برخی، بررسی حدیث افک از مشکل‌ترین مباحث تاریخ اسلام است و با مباحث [[تفسیر|تفسیری]]، [[کلام اسلامی|کلامی]]، [[فقه|فقهی]] و [[علم رجال|رجالی]] پیوند دارد و گرایش‌های سیاسی و مذهبی، آن را پیچیده‌تر کرده است.<ref>حسینیان مقدم، «بررسی تاریخی‌ـ‌تفسیری حادثه افک»، ص۱۶۰.</ref>
افک (به معنای [[دروغ]]<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۱۶.</ref> و [[تهمت]]<ref>ابن‌منظور، لسان‌العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۳۹۰.</ref>) به حادثه‌ای در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اشاره دارد که در آن به یکی از [[همسران پیامبر(ص)]] تهمت ناروا زده شد و در پی آن خداوند [[آیات افک]] (آیات ۱۱-۲۶ سوره نور) را نازل کرد.<ref>خراسانی و دشتی، آیه‌های نامدار، ۱۳۸۸ش، ص۳۸.</ref> می‌گویند تهمت‌زنندگان می‌خواستند با این کار، شخصیت پیامبر را تخریب کنند؛ اما [[خدا|خداوند]] با نازل کردن این آیات و توبیخ شایعه‌کنندگان، حقیقت را روشن و توطئه دشمنان را از بین برد.<ref>منتظری، پاسخ به پرسش‌های دینی، ۱۳۸۹ش، ص۴۳.</ref> برخی محققان ماجرای افک را اساسی‌ترین توطئه داخلی [[منافق|منافقان]] بر ضد حکومت نبوی معرفی کرده‌اند؛<ref>حسینیان مقدم، «بررسی تاریخی‌ـ‌تفسیری حادثه افک»، ص۱۶۰.</ref> چراکه آنان می‌خواستند در راستی رسالت پیامبر و صلاحیت رهبری او تشکیک کنند<ref>رشوان، حدیث الافک من المنظور الاسلامی، ۱۴۱۵ق، ص۱۲.</ref> و موجب انزوای سیاسی و اجتماعی وی شوند.<ref>جعفرنیا، «بررسی و نقد گزارش‌های حادثه افک»، ص۴۷.</ref> به‌گفته برخی، بررسی حدیث افک از مشکل‌ترین مباحث تاریخ اسلام است و با مباحث [[تفسیر|تفسیری]]، [[کلام اسلامی|کلامی]]، [[فقه|فقهی]] و [[علم رجال|رجالی]] پیوند دارد و گرایش‌های سیاسی و مذهبی، آن را پیچیده‌تر کرده است.<ref>حسینیان مقدم، «بررسی تاریخی‌ـ‌تفسیری حادثه افک»، ص۱۶۰.</ref>