پرش به محتوا

خاندان نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح آدرس پانویس و منبع
(اصلاح آدرس پانویس و منبع)
خط ۱۴: خط ۱۴:
این امر را که نوبخت منجّمِ منصور خلیفه بوده است، منابع دیگر نیز تأیید می‌کنند. خطیب بغدادی<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۹۹۷م، ج۱، ص۸۸.</ref> می‌گوید: منصور بنیاد [[بغداد]] را در ساعتی گذاشت که نوبخت منجّم برای او تعیین کرده بود. [[ابوریحان بیرونی]]<ref>ابوریحان بیرونی، آثار الباقیه، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص ۴۲۱.</ref> می‌گوید: نوبخت اختیار «وقت» (مساعد) را برای بنای بغداد در عهده گرفت.
این امر را که نوبخت منجّمِ منصور خلیفه بوده است، منابع دیگر نیز تأیید می‌کنند. خطیب بغدادی<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۹۹۷م، ج۱، ص۸۸.</ref> می‌گوید: منصور بنیاد [[بغداد]] را در ساعتی گذاشت که نوبخت منجّم برای او تعیین کرده بود. [[ابوریحان بیرونی]]<ref>ابوریحان بیرونی، آثار الباقیه، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص ۴۲۱.</ref> می‌گوید: نوبخت اختیار «وقت» (مساعد) را برای بنای بغداد در عهده گرفت.


همچنین خطیب بغدادی<ref>تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۵۴-۵۵</ref> در شرح حال منصور خلیفۀ عباسی حکایتی از [[ابوسهل نوبختی|ابوسهل بن علی بن نوبخت]] نقل می‌کند:
همچنین خطیب بغدادی<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۵۶-۵۷.</ref> در شرح حال منصور خلیفۀ عباسی حکایتی از [[ابوسهل نوبختی|ابوسهل بن علی بن نوبخت]] نقل می‌کند:


:جدّ وی نوبخت، [[زرتشت|زرتشتی]] مذهب بوده و علم نجوم را به نیکوترین وجه می‌دانسته است. هنگامی که او در زندان [[اهواز]] محبوس بوده، منصور خلیفۀ آیندۀ [[عباسیان]] را دیده بوده که به زندانش می‌آورند. هیبت و جلالت او بر نوبخت اثر می‌گذارد. نوبخت نزد او رفته از زادگاه و نسب و نام و کنیه‌اش می‌پرسد و به او نوید می‌دهد که همۀ آن مملکت (خوزستان) و فارس و خراسان و جبال (ناحیۀ ماد) را متصرف خواهد شد. آنگاه نوبخت نوشته‌ای به این مضمون از منصور دریافت می‌کند: «به نام خداوند بخشندۀ مهربان.‌ای نوبخت، اگر خداوند بر مسلمانان گشادی بخشید و بار ستمکاران را از دوش ایشان برداشت و حق را به کسانی که سزاوار آن هستند بازگردانید، از آنچه از حقّ خدمت تو بر ما بایسته است، غفلت نخواهیم کرد. امضاء: ابوجعفر.
:جدّ وی نوبخت، [[زرتشت|زرتشتی]] مذهب بوده و علم نجوم را به نیکوترین وجه می‌دانسته است. هنگامی که او در زندان [[اهواز]] محبوس بوده، منصور خلیفۀ آیندۀ [[عباسیان]] را دیده بوده که به زندانش می‌آورند. هیبت و جلالت او بر نوبخت اثر می‌گذارد. نوبخت نزد او رفته از زادگاه و نسب و نام و کنیه‌اش می‌پرسد و به او نوید می‌دهد که همۀ آن مملکت (خوزستان) و فارس و خراسان و جبال (ناحیۀ ماد) را متصرف خواهد شد. آنگاه نوبخت نوشته‌ای به این مضمون از منصور دریافت می‌کند: «به نام خداوند بخشندۀ مهربان.‌ای نوبخت، اگر خداوند بر مسلمانان گشادی بخشید و بار ستمکاران را از دوش ایشان برداشت و حق را به کسانی که سزاوار آن هستند بازگردانید، از آنچه از حقّ خدمت تو بر ما بایسته است، غفلت نخواهیم کرد. امضاء: ابوجعفر.
confirmed، protected، templateeditor
۹۷۹

ویرایش