اصول فقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویکی سازی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اُصولِ فِقْه'''، نام یک دانش اسلامی است که شیوه [[اجتهاد|استنباط احکام شرعی]] را بررسی می‌کند؛ در این دانش، | '''اُصولِ فِقْه'''، نام یک دانش اسلامی است که شیوه [[اجتهاد|استنباط احکام شرعی]] را بررسی می‌کند؛ در این دانش، روشِ درستِ دستیابی به احکام شرعی با استفاده از [[دلیل نقلی|دلایل نقلی]] و [[دلیل عقلی|عقلی]] بررسی می‌شود. هرچند برخی مسائل دانش اصول فقه در زمان [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] و [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] مطرح شده بود و برخی از شاگردان مانند [[هشام بن حکم]]، رساله‌هایی در این دانش نوشته بودند، اما مطرح‌شدن علم اصول فقه به عنوان یکی از شاخه‌های [[علوم اسلامی]] در میان [[مجتهد|فقهای]] [[شیعه]] به اوائل قرن چهارم هجری و پایان [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] برمی‌گردد. فقهای [[اهل سنت]] به دلیل عدم مراجعه به [[امامان]] و احادیث آنان، زودتر از فقهای شیعه به ضرورت پیدایش این علم پی بردند و از اواخر قرن دوم هجری به تألیف کتاب‌های اصولی روآوردند. | ||
[[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] به‌خصوص [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] در پیدایش اصول فقه نقش اساسی داشتند و شیوه صحیح استنباط احکام الهی از [[قرآن]] و [[سنت]] را به شاگردان خود آموزش می‌دادند. در میان اهل سنت، اولین کسی که در علم اصول کتاب نوشت [[شافعی]] بود که اثرش را «الرساله» نامید. در میان شیعه نیز [[شیخ مفید]] اولین کسی بود که در این علم، تألیف کرد. به دنبال او [[سید مرتضی علم الهدی]] کتاب [[الذریعه الی اصول الشریعه|الذریعه]] را نوشت. | [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] به‌خصوص [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] در پیدایش اصول فقه نقش اساسی داشتند و شیوه صحیح استنباط احکام الهی از [[قرآن]] و [[سنت]] را به شاگردان خود آموزش می‌دادند. در میان اهل سنت، اولین کسی که در علم اصول کتاب نوشت [[شافعی]] بود که اثرش را «الرساله» نامید. در میان شیعه نیز [[شیخ مفید]] اولین کسی بود که در این علم، تألیف کرد. به دنبال او [[سید مرتضی علم الهدی]] کتاب [[الذریعه الی اصول الشریعه|الذریعه]] را نوشت. | ||