احمد بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و مقام
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نقل شده که احمد بن موسی(ع) کریم بود و [[امام کاظم(ع)]] او را بسیار دوست می‌داشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص ۲۳۶؛ ابن صباغ، الفصول المهمة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۹۶۱.</ref> | نقل شده که احمد بن موسی(ع) کریم بود و [[امام کاظم(ع)]] او را بسیار دوست می‌داشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص ۲۳۶؛ ابن صباغ، الفصول المهمة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۹۶۱.</ref> | ||
[[شیخ مفید]] نیز از احمد با بزرگی و عظمت یاد کرده، می‌گوید: ''احمد بن موسی(ع) فردی کریم النفس، جلیل القدر و پرهیزکار بود که پدرش او را دوست داشت و بر دیگر فرزندان مقدم می‌کرد. امام کاظم(ع) مزرعه خویش را که به | [[شیخ مفید]] نیز از احمد با بزرگی و عظمت یاد کرده، می‌گوید: ''احمد بن موسی(ع) فردی کریم النفس، جلیل القدر و پرهیزکار بود که پدرش او را دوست داشت و بر دیگر فرزندان مقدم می‌کرد. امام کاظم(ع) مزرعه خویش را که به «یَسیره» معروف بود به او بخشید و گفته شده که احمد بن موسی بن جعفر(ع) هزار بنده را آزاد کرد''.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۴.</ref> | ||
شیخ مفید همچنین روایتی از [[اسماعیل بن موسی بن جعفر]](ع) نقل می‌کند: ''در سفری بیست نفر از خادمان پدرم با احمد بودند و او را احترام می‌کردند. هرگاه احمد برمی خاست و می‌نشست آنان هم به احترامش بلند شده و می‌نشستند؛ پدرم همواره به احمد عنایت داشت و از وی غافل نمی‌گردید و چشم از او بر نمی‌داشت''.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۵.</ref> | شیخ مفید همچنین روایتی از [[اسماعیل بن موسی بن جعفر]](ع) نقل می‌کند: ''در سفری بیست نفر از خادمان پدرم با احمد بودند و او را احترام می‌کردند. هرگاه احمد برمی خاست و می‌نشست آنان هم به احترامش بلند شده و می‌نشستند؛ پدرم همواره به احمد عنایت داشت و از وی غافل نمی‌گردید و چشم از او بر نمی‌داشت''.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۵.</ref> | ||