سوره فلق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره فَلَق''' صد و سیزدهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام فلق به معنای صبح و سپیده‌دم از آیه اول آن گرفته شده است. سوره فلق جزو سوره‌های [[چهار قل|چهارقل]] است. [[خدا|خداوند]] در این سوره به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور می‌دهد از هر شرّی به خدا پناه ببرد، مخصوصاً از شر تاریکی شب، زنان افسونگر و شر [[حسد|حسودان]]. برخی از مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] گویند این سوره هنگامی نازل شد که مردی یهودی، پیامبر(ص) را [[سحر|سِحر]] کرد و پیامبر به سبب آن بیمار شد. پس از آمدن [[جبرئیل]] و نزول سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]، آیاتی از آن بر پیامبر(ص) خوانده شد و او از بستر بیماری برخاست. برخی از عالمان [[شیعه]] به این سخن اشکال کرده‌اند و گفته‌اند سحر و جادو بر پیامبر(ص) اثر نمی‌کند.