confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۸۴
ویرایش
(ویکی سازی) |
(ویکی سازی) |
||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
=== رواج آیینهای عزاداری === | === رواج آیینهای عزاداری === | ||
{{اصلی|سوگواری محرم}} | {{اصلی|سوگواری محرم}} | ||
[[عزاداری]] و سوگواری برای امام حسین(ع) و شهیدان کربلا از عناصر شکلدهنده جامعه و هویت شیعی است.<ref> رحمانی، آیین و اسطوره در ایران شیعی، ص۱۰.</ref> بنابه گزارشهای تاریخی، عزاداری با فاصلهای کوتاهی از واقعه کربلا و با تأکید[[امامان شیعه]] در بین شیعیان رایج شد اما تبدیل آن از عملی فردی و محدود به مناسک اجتماعی و عمومی نتیجه دوران حکومت [[آل بویه]] است.<ref>رحمانی، آیین و اسطوره در ایران شیعی، ص۵۸</ref> به گزارش ابن کثیر شیعیان در سال ۳۵۹ق در روز عاشورا بازرها را تعطیل کردند و به عزاداری مشغول شدند.<ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۲۶۷.</ref> عزادرای برای امام حسین(ع) بهخصوص در ایام [[دهه محرم]] میان شیعیان در کشورهای مختلف به همراه اطعام و نذورات رایج است.<ref> نگاه کنید به: مؤسسه شیعهشناسی، سنت عزاداری و منقبتخوانی، ۱۳۸۶ش، ص۱۵۶.</ref> | [[عزاداری]] و سوگواری برای امام حسین(ع) و شهیدان کربلا از عناصر شکلدهنده جامعه و هویت شیعی است.<ref> رحمانی، آیین و اسطوره در ایران شیعی، ص۱۰.</ref> بنابه گزارشهای تاریخی، عزاداری با فاصلهای کوتاهی از واقعه کربلا و با تأکید[[امامان شیعه]] در بین شیعیان رایج شد اما تبدیل آن از عملی فردی و محدود به مناسک اجتماعی و عمومی نتیجه دوران حکومت [[آل بویه]] است.<ref>رحمانی، آیین و اسطوره در ایران شیعی، ص۵۸</ref> به گزارش ابن کثیر شیعیان در سال ۳۵۹ق در روز عاشورا بازرها را تعطیل کردند و به عزاداری مشغول شدند.<ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۲۶۷.</ref> عزادرای برای امام حسین(ع) بهخصوص در ایام [[دهه محرم]] میان شیعیان در کشورهای مختلف به همراه [[اطعام]] و [[نذر|نذورات]] رایج است.<ref> نگاه کنید به: مؤسسه شیعهشناسی، سنت عزاداری و منقبتخوانی، ۱۳۸۶ش، ص۱۵۶.</ref> | ||
=== شکلگیری ادبیات عاشورایی=== | === شکلگیری ادبیات عاشورایی=== |