پرش به محتوا

مشکاة الانوار فی غرر الاخبار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۴: خط ۵۴:
* '''باب نهم''': مواعظ و پندهای اخلاقی
* '''باب نهم''': مواعظ و پندهای اخلاقی
* '''باب دهم''': روایات متفرقه مانند [[دعا]] برای دیگران در غیاب آن‌ها و...<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، ۱۳۸۵ق، ص۲-۷.</ref>
* '''باب دهم''': روایات متفرقه مانند [[دعا]] برای دیگران در غیاب آن‌ها و...<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، ۱۳۸۵ق، ص۲-۷.</ref>
باب اول درباره ایمان و اسلام  اموری مرتبط با آنهاست و دارای ۱۵ فصل است. طبرسی نخستین فصل کتابش را که درباره [[توحید]] است به روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره تفسیر آیه ۴۲ [[سوره نجم]] وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ اختصاص داده است.امام صادق(ع) در تفسیر آیه فرمود: هر گاه سخن به خدا منتهی شد  از ادامه دادن سخن خودداری کنید.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref>{{یاد|زیرا توان فکری انسان ظرفیت سخن گفتن درباره ذات الهی را ندارد و سرگردان و متحیر می‌شود و ممکن است ادامه سخن نه تنها منتهی به توحید نشود که زمینه ساز [[کفر]] و بی ایمانی شود.}} روایت دوم نیز ار رسول خداست که فرمود: پاداش کسی که از نعمت توحید بهره‌مند گردد جز [[بهشت]] چیزی نیست.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref> {{یاد|ما جزاء من أنعم الله عز وجل عليه بالتوحيد إلا الجنة.}}
باب اول درباره ایمان و اسلام  اموری مرتبط با آنهاست و دارای ۱۵ فصل است. طبرسی نخستین فصل کتابش را که درباره [[توحید]] است به روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره تفسیر آیه ۴۲ [[سوره نجم]] وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ اختصاص داده است.امام صادق(ع) در تفسیر آیه فرمود: هر گاه سخن به خدا منتهی شد  از ادامه دادن سخن خودداری کنید.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref>{{یاد|زیرا توان فکری انسان ظرفیت سخن گفتن درباره ذات الهی را ندارد و سرگردان و متحیر می‌شود و ممکن است ادامه سخن نه تنها منتهی به توحید نشود که زمینه ساز [[کفر]] و بی ایمانی شود.}} روایت دوم نیز ار رسول خداست که فرمود: پاداش کسی که از نعمت توحید بهره‌مند گردد جز [[بهشت]] چیزی نیست.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref> {{یاد|ما جزاءُ من أنعم الله عز وجل عليه بالتوحيد إلا الجنة.}}
آخرین مطلب کتاب روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره [[وصیت]] و ارتباطش با عقل وجوانمردی است که فرمود: هر کسی هنگام مرگ وصیتی نیکو انجام ندهد، هم از جوانمردی و هم از عقلش کاسته شود.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۵۸۶.
آخرین مطلب کتاب روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره [[وصیت]] و ارتباطش با عقل وجوانمردی است که فرمود: هر کسی هنگام مرگ وصیتی نیکو انجام ندهد، هم از جوانمردی و هم از عقلش کاسته شود.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۵۸۶.
</ref>{{یاد| ترک وصیت و یا وصیتِ نیکو انجام ندادن هنگام [[مرگ]]،  نشانه کم مروتی و کم عقلی است. وصیت نیکو وصیتی است که بر اساس حکم شرع و عدالت و انصاف و رعایت حقوق همه افرادی باشد که به نحوی باید مخاطب وصیت انسان واقع شوند و رعایت نکردن این امور می‌تواند نشانه کم خردی و دوری از اصول جوانمردی و مروّت باشد.}}
</ref>{{یاد| ترک وصیت و یا وصیتِ نیکو انجام ندادن هنگام [[مرگ]]،  نشانه کم مروتی و کم عقلی است. وصیت نیکو وصیتی است که بر اساس حکم شرع و عدالت و انصاف و رعایت حقوق همه افرادی باشد که به نحوی باید مخاطب وصیت انسان واقع شوند و رعایت نکردن این امور می‌تواند نشانه کم خردی و دوری از اصول جوانمردی و مروّت باشد.}}
۱۵٬۶۶۸

ویرایش