ابن‌سینا: تفاوت میان نسخه‌ها
←آثار
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) (←آثار) |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{اصلی|فهرست آثار ابن‌سینا}} | {{اصلی|فهرست آثار ابن‌سینا}} | ||
بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا در شرح تألیفات او چنین گزارش داده‌است: «در فهرست‌ها و منابع تاریخی و رجالی، حدود ۴۵۶ یا ۵۰۰ و بلکه بیشتر کتاب، رساله، مقاله و… به ابن‌سینا نسبت داده و از آن او دانسته‌اند. فهرست تفصیلی و تحلیلی آثار شیخ همان‌گونه که بعضی از استادان معاصر همچون جرج قنواتی و دکتر مهدوی انجام داده‌اند کاری است مشکل و به سادگی و آسانی پایان پذیر نیست.» این بنیاد از بین آثار منسوب به ابن‌سینا ۱۸۵ اثر را با ذکر منبع تأیید کرده‌است.<ref>[http://www.buali.ir/fa/worksandbooks «آثار و کتب شیخ‌رئیس بوعلی‌سینا»]، سایت بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا،</ref> | بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا در شرح تألیفات او چنین گزارش داده‌است: «در فهرست‌ها و منابع تاریخی و رجالی، حدود ۴۵۶ یا ۵۰۰ و بلکه بیشتر کتاب، رساله، مقاله و… به ابن‌سینا نسبت داده و از آن او دانسته‌اند. فهرست تفصیلی و تحلیلی آثار شیخ همان‌گونه که بعضی از استادان معاصر همچون جرج قنواتی و دکتر مهدوی انجام داده‌اند کاری است مشکل و به سادگی و آسانی پایان پذیر نیست.» این بنیاد از بین آثار منسوب به ابن‌سینا ۱۸۵ اثر را با ذکر منبع تأیید کرده‌است.<ref>[http://www.buali.ir/fa/worksandbooks «آثار و کتب شیخ‌رئیس بوعلی‌سینا»]، سایت بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا،</ref> | ||
تمام آثار ابن‌سینا به جز انگشت شمار، به زبان عربی نوشته شده است. [[دانشنامه علائی (کتاب)|دانشنامه علائی]]، برجسته‌ترین اثر فارسی ابن‌سیناست. وی آن را برای علاءالدوله کاکویه و به درخواست او نوشته و به وی تقدیم کرده است.<ref>نک: شهمردان، ۲۲، متن.</ref> | تمام آثار ابن‌سینا به جز انگشت شمار، به زبان عربی نوشته شده است. [[دانشنامه علائی (کتاب)|دانشنامه علائی]]، برجسته‌ترین اثر فارسی ابن‌سیناست. وی آن را برای علاءالدوله کاکویه و به درخواست او نوشته و به وی تقدیم کرده است.<ref>نک: شهمردان، ۲۲، متن.</ref> «فهرست نسخه‌های مصنفات ابن سینا» تألیف [[یحیی مهدوی]] و «مؤلفات ابن سینا» اثر قنواتی، دو کتاب در کتابشناسی ابن سینا است.<ref>فانی، «فهرست آثار ابن سینا»، ص۱۰.</ref> | ||
== تفکر و دیدگاه‌ها == | == تفکر و دیدگاه‌ها == | ||
=== | === فلسفه === | ||
{{اصلی|فلسفه مشاء}} | {{اصلی|فلسفه مشاء}} | ||
ابن سینا را زبردست‌ترین شارح فلسفه ارسطویی دانسته‌اند و در این وادی صاحب ابتکارات و تقریرات نو و آثار منحصر به فردی است که در فلسفه یونانی سابقه نداشته است.<ref>کدیور، «فهرست آثار ابن سینا»، ص۷۸.</ref> او در مسائل علمی به حس و تجربه اهمیت می‌داد و در مسائل فلسفی به تعقل و تفکر اهتمام می‌ورزید.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۳۸.</ref> | ابن سینا را زبردست‌ترین شارح فلسفه ارسطویی دانسته‌اند و در این وادی صاحب ابتکارات و تقریرات نو و آثار منحصر به فردی است که در فلسفه یونانی سابقه نداشته است.<ref>کدیور، «فهرست آثار ابن سینا»، ص۷۸.</ref> او در مسائل علمی به حس و تجربه اهمیت می‌داد و در مسائل فلسفی به تعقل و تفکر اهتمام می‌ورزید.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۳۸.</ref> | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
=== عرفان === | === عرفان === | ||
ابن سینا شهود عارفان و کرامات اولیا را از دید عقلی ممکن می‌دانسته و در برخی از رسالات و کتاب‌هایش به توجیه فلسفی آنها پرداخته است. این امر باعث شده عده‌ای نوعی عرفان به وی نسبت دهند و حتی او را صوفی وحدت وجودی پندارند. اما برخی محققان معتقدند او هیچگاه صوفی نبوده است.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۷.</ref> گفته شده است ابن سینا به امکان و تفسیر و توجیه تجارب و حالات عارفانه پرداخته ولی خود اهل سیر و سلوک و تجربه نبوده است.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۴۰.</ref> | ابن سینا شهود عارفان و کرامات اولیا را از دید عقلی ممکن می‌دانسته و در برخی از رسالات و کتاب‌هایش به توجیه فلسفی آنها پرداخته است. این امر باعث شده عده‌ای نوعی عرفان به وی نسبت دهند و حتی او را صوفی وحدت وجودی پندارند. اما برخی محققان معتقدند او هیچگاه صوفی نبوده است.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۷.</ref> گفته شده است ابن سینا به امکان و تفسیر و توجیه تجارب و حالات عارفانه پرداخته ولی خود اهل سیر و سلوک و تجربه نبوده است.<ref>جهانگیری، «عرفان ابن سینا و یا نظر ابن سینا درباره عرفان»، ص۴۰.</ref> | ||
=== معاد === | |||
ابوعلی سینا برای اثبات معاد روشی کاملاً عقلی برمی گزیند و از راه اثبات تجرّد نفس، دلیلی بر بقای آن اقامه می کند. به عبارت دیگر، او برای اثبات معاد روحانی صرفأ به عقل استناد می کند و روش فلسفی را کاملاً ممکن می داند، اما برای اثبات معاد جسمانی به وحی استناد می جوید و کمیت عقل را در این میدان لنگ می داند. وی درکل پیرامون مباحث نفس و معاد از استدلال عقلی و فلسفی مدد می گیرد و جز در مواردی که مرتبط با معاد جسمانی است، به متون دینی استناد نمی کند. او به معاد روحانی و جسمانی اعتقاد دارد، ولی صرفأ به بررسی فلسفی معاد روحانی می پردازد و معاد جسمانی را به دین واگذار می کند.<ref>غلامی، «معاد از دیدگاه ابن سینا»، ص۷.</ref> | |||
== آرامگاه == | == آرامگاه == | ||