پرش به محتوا

آیه امانت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳
خط ۵۱: خط ۵۱:


== عرضه بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها ==
== عرضه بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها ==
براساس روایتی که این تفسیرها به آن‌ها استناد کرده‌اند، خدا به آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها گفت محمد و اهل‌بیت دوستان و اولیا و حجت‌های من برمردم‌اند و هیچ مخلوقی نزد من محبوب‌تر از آن‌ها نیست و ولایت آن‌ها امانت من نزد مخلوقاتم است. کدامتان می‌خواهد این ولایت برای خودش باشد، نه انان که من برگزیده‌ام؟ آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها ترسیدند که  چنین جایگاه بزرگی را بخواهند.<ref>نگاه کنید به بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱ص۱۸۳-۱۸۴؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۳۶۸ش، ج۱۰، ص۴۵۰-۴۵۱؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۲-۳۴۳.</ref>
یکی از پرسش‌های مفسران دربارهٔ آیه امانت این است که منظور از این‌که «عرضهٔ» امانت به آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها چیست. در این زمینه دیدگاه‌ها متفاوت است:  براساس روایتی که در تفسیرهای روایی شیعه به آن استناد شده، خدا به آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها گفت محمد و اهل‌بیت دوستان و اولیا و حجت‌های من برمردم‌اند و هیچ مخلوقی نزد من محبوب‌تر از آن‌ها نیست و ولایت آن‌ها امانت من نزد مخلوقاتم است. کدامتان می‌خواهد این ولایت برای خودش باشد، نه انان که من برگزیده‌ام؟ آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها ترسیدند که  چنین جایگاه بزرگی را بخواهند.<ref>نگاه کنید به بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱ص۱۸۳-۱۸۴؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۳۶۸ش، ج۱۰، ص۴۵۰-۴۵۱؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۲-۳۴۳.</ref>


طبق برداشت او، مراد از این‌که آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها ترسیدند از اینکه این امانت بپذیرند این است که با وجود عظمتشان استعدا این کار را نداشت<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق،  ج۱۶، ص۳۴۹.</ref>
علامه طباطبایی منظور مقایسه استعداد با قابلیت آسمان‌ها و زمین و کوه‌هاست؛ یعنی این‌ها، با وجود عظمتشان، استعداد این کار را نداشتند و تنها انسان چنین استعدادی دارد که ولایت الهی را برعهده و به بالاترین مرتبه کمال برسد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق،  ج۱۶، ص۳۴۹.</ref>


براساس این برداشت، خداوند تکالیف شرعی را بر آسمان‌ها و زمین  و کوه‌ها عرضه کرد و آن‌ها ترسیدند از این‌که نتوانند آن‌ها را انجام دهند و عقاب شوند؛ اما انسان پذیرفت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۸۷؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰؛ میبدی، کشف‌الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹۲-۹۳.</ref>
براساس این برداشت، خداوند تکالیف شرعی را بر آسمان‌ها و زمین  و کوه‌ها عرضه کرد و آن‌ها ترسیدند از این‌که نتوانند آن‌ها را انجام دهند و عقاب شوند؛ اما انسان پذیرفت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۸۷؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰؛ میبدی، کشف‌الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹۲-۹۳.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶

ویرایش