confirmed، protected، templateeditor
۱٬۶۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
'''اجتهاد در مقابل نَصّ''' اصطلاحی در [[فقه امامیه|فقه]] و [[کلام امامیه|کلام شیعه]]. این اصطلاح به معنای مقدم داشتن نظر شخصی، بر کلام صریح و روشن [[قرآن]] یا [[چهارده معصوم|معصومین]] است. | '''اجتهاد در مقابل نَصّ''' اصطلاحی در [[فقه امامیه|فقه]] و [[کلام امامیه|کلام شیعه]]. این اصطلاح به معنای مقدم داشتن نظر شخصی، بر کلام صریح و روشن [[قرآن]] یا [[چهارده معصوم|معصومین]] است. | ||
== | ==مفهوم شناسی== | ||
نص به کلام معتبر و صریح و آشکاری گفته میشود که بیش از یک معنا نداشته باشد.<ref>. فرهنگ فارسی، ج۳، ص۲۳۹۹.</ref> مقصود عالمان فقه و [[اصول فقه|اصول]] از اصطلاح اجتهاد در مقابل نص، مقدم داشتن نظر شخصی [[مجتهد]] در برابر فرمان [[خدا]]، یا [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] یا دیگر [[چهارده معصوم|معصومان]] دانسته شده است.<ref>یوسفی مقدم، درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، ۱۳۸۷ش، ص ۲۷۶.</ref> | نص به کلام معتبر و صریح و آشکاری گفته میشود که بیش از یک معنا نداشته باشد.<ref>. فرهنگ فارسی، ج۳، ص۲۳۹۹.</ref> مقصود عالمان فقه و [[اصول فقه|اصول]] از اصطلاح اجتهاد در مقابل نص، مقدم داشتن نظر شخصی [[مجتهد]] در برابر فرمان [[خدا]]، یا [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] یا دیگر [[چهارده معصوم|معصومان]] دانسته شده است.<ref>یوسفی مقدم، درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، ۱۳۸۷ش، ص ۲۷۶.</ref> | ||
==نظر فقیهان== | ==نظر فقیهان== | ||
[[مجتهد|فقیهان شیعه]]<ref>. جواهر الکلام، ج۳۰، | [[مجتهد|فقیهان شیعه]]<ref>. جواهر الکلام، ج۳۰، ص ۱۴۲ـ۱۴۱؛موسوی قزوینی، ینابیع الاحکام، ۱۴۲۴ق، ص۵۰۱؛ بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۰، ص۵۱۵؛ النص و الاجتهاد، ص۱۹؛ انصاری قمی، «تقدیم»، ص ۸ ـ ۹؛ مغنیه، فی ظلال نهج البلاغه، ۱۹۷۹م، ج۱، ص۳۰۴.</ref> و بیشتر فقیهان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] معتقدند که اجتهاد در برابر دلیل قطعی، صحیح نیست.<ref>. حاشیه البنائی، ج۲، ص۳۸۷.</ref> برخی [[صحابه]] و [[تابعین|تابعان]] نیز در اجتهادهای خود تقدیم نص بر [[اجتهاد]] را مراعات کرده و هیچ گاه در برابر نص، اجتهاد نمیکردهاند.<ref>. اعلام الموقعین، ج۱، ص۲۹ و ۳۰. به نقل از درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، صفحه ۲۷۷</ref> | ||
دلیل اینان، علاوه بر عقل، آیات [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] شیعه و اهل سنت است: | دلیل اینان، علاوه بر عقل، آیات [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] شیعه و اهل سنت است: | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
* [http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/porsemanbooks/Books/12/22.htm#_ftn23 درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، محمدصادق یوسفی مقدم، بوستان کتاب، ۱۳۸۷ش، بخش ششم: اجتهاد در برابر نص] | * [http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/porsemanbooks/Books/12/22.htm#_ftn23 درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، محمدصادق یوسفی مقدم، بوستان کتاب، ۱۳۸۷ش، بخش ششم: اجتهاد در برابر نص] | ||
* شرف الدین موسوی، سید عبدالحسین، النص والاجتهاد، اول، سیدالشهداء، [بی جا]، ۱۴۰۴ق. | * شرف الدین موسوی، سید عبدالحسین، النص والاجتهاد، اول، سیدالشهداء، [بی جا]، ۱۴۰۴ق. | ||
{{پایان}} | * مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۷۹م.{{پایان}} | ||
{{اصطلاحات فقهی}} | {{اصطلاحات فقهی}} |