سهم امام: تفاوت میان نسخه‌ها

سهم امام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۰

۵۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ دسامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Mahdi1382

Automoderated users، confirmed

۱۸٬۴۲۹

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 [[فقها|فقهای شیعه]] سه مورد(خدا، پیامبر و [[ذوی القربی|ذوی‌القربی]]) از مصارف شش‌گانه خمس را که در [[آیه خمس]]{{یاد|وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شیءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیتَامَی وَ الْمَسَاکینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِن کنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلی عَبْدِنَا یوْمَ الْفُرْقَانِ یوْمَ الْتَقَی الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلی کلّ شیءٍ قَدِی؛ بدانید هر گونه غنیمتی به دست آورید، خمس آن برای [[خدا]]، و برای پیامبر، و برای ذی القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل، روز درگیری دو گروه (باایمان و بی‌ایمان) [روز جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آورده اید. و خداوند بر هر چیزی تواناست. (سوره انفال، آیه ۴۱)}} آمده، متعلق به [[امام]] دانسته<ref>سید مرتضی، رسائل شریف مرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و از آن به سهم امام یاد می‌کنند. از سهم امام، به سهم خدا، سهم پیامبر و سهم ذوی‌القربی نیز یاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۸۴؛ ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref>
-در زمان [[غیبت امام دوازدهم|غیبت امام]]، [[مراجع تقلید شیعه]]، سهم امام را دریافت می‌کنند و برای ترویج و تقویت [[اسلام]] خرج می‌کنند.<ref>بروجردی،مرتضی، المستند فی شرح عروة الوثقی، ص۳۳۰؛ مکارم شیرازی، ناصر، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ص۴۸۳.</ref> برخی از فقیهان شیعه معتقدند که سهم امام در زمان غیبت، باید در مواردی مصرف شود که مرجع تقلید گمان می‌کند یا می‌داند که اگر امام معصوم حاضر بود، آن را در همان موارد مصرف می‌کرد؛ مانند [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]]، بنای [[مسجد|مساجد]]، امور کتابخانه‌ها و مدارس و رسیدگی به نیازمندان.<ref> مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۳.</ref> البته اقوال دیگری نیز درباره سهم امام در زمان غیبت مطرح بوده، مانند ساقط شدن [[وجوب]] آن، مباح بودن آن برای شیعیان، پرداخت آن به [[سادات]] نیازمند، [[صدقه|صدقه‌دادن]] آن، دفن، کنار گذاشتن و نگهداری آن تا زمان [[ظهور حضرت مهدی(عج)|ظهور]]. [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم]] پس از نقل این اقوال، گفته است که قول مشهور نزد متأخرین و معاصرین این است که [[مرجع تقلید]] آن را در اموری که گمان می‌کند رضایت امام غایب در آن است، خرج کند.<ref> مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۰-۴۸۳.</ref>
+در زمان [[غیبت امام دوازدهم|غیبت امام]]، [[مراجع تقلید شیعه]]، سهم امام را دریافت می‌کنند و برای ترویج و تقویت [[اسلام]] خرج می‌کنند.<ref>بروجردی،مرتضی، المستند فی شرح عروة الوثقی، ص۳۳۰؛ مکارم شیرازی، ناصر، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ص۴۸۳.</ref> برخی از فقیهان شیعه معتقدند که سهم امام در زمان غیبت، باید در مواردی مصرف شود که مرجع تقلید گمان می‌کند یا می‌داند که اگر امام معصوم حاضر بود، آن را در همان موارد مصرف می‌کرد؛ مانند [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]]، بنای [[مسجد|مساجد]]، امور کتابخانه‌ها و مدارس و رسیدگی به نیازمندان.<ref> مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۳.</ref> البته اقوال دیگری نیز درباره سهم امام در زمان غیبت مطرح بوده، مانند ساقط شدن [[وجوب]] آن، مباح بودن آن برای شیعیان، پرداخت آن به [[سادات]] نیازمند، [[صدقه|صدقه‌دادن]] آن، دفن، کنار گذاشتن و نگهداری آن تا زمان [[ظهور حضرت مهدی(عج)|ظهور]]. [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم]] پس از نقل این اقوال، گفته است که قول مشهور نزد متأخرین و معاصرین این است که [[مرجع تقلید]] آن را در اموری که گمان می‌کند رضایت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام غایب]] در آن است، خرج کند.<ref> مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۰-۴۸۳.</ref>
 == جستار وابسته==