اسیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آزادسازی اسرا هم با دریافت فِدْیه( چیزی که در برابر آزادی اسیر گرفته می‌شود) و هم بدون دریافت آن بسته به نظر حاکم اسلامی طبق مصلحت جامعه اسلامی<ref>ابن حیون، دعائم الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۷۷.</ref> جایز دانسته شده است؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۳۷.</ref> اگرچه برخی مانند [[فخر رازی]] در تفسیر [[مفاتیح الغیب]] معتقدند، تقدم واژه «مَنّاً» بر «فِداءً» در آیه ۴ سوره محمد، {{یاد|حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً}} ترجیح حرمت نفس بر گرفتن مال است و در صورت امکان باید بر اسیر منت نهاد و او را بدون دریافت فدیه آزاد کرد.<ref>فخر رازی، تفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۸، ص۳۹.</ref> گزارش‌های متعددی نیز از [[سیره پیامبر اسلام]] وجود دارد که اسیرانی را در [[جنگ بدر]]، بعد از [[صلح حدیبیه]] و در جاهای دیگر بدون دریافت فدیه، آزاد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۸۶؛ الزحیلی، الفقه السلامی و ادلته، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۵۹۱۷.</ref> همچنین در منابع تاریخی آمده است کسانی که توانایی پرداخت فدیه را نداشتند، ملزم به آموزشِ سوادِ خواندن و نوشتن به کودکان یا مسلمانان شدند و پیامبر این کار آنان را به عنوان فدیه آنها قرار داد.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۱۹-۱۲۰.</ref>