صلح امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←دلایل صلح امام حسن(ع) با معاویه
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[شیعه |شیعیان]] خاص [[امام علی علیه‌السلام |امیرالمؤمنین علی(ع)]] اغلب در [[جنگ جمل]]، [[جنگ صفین]] و [[جنگ نهروان]] به [[شهادت]] رسیده، گروه‌اندکی از آنان باقی مانده بودند و اگر جنگی به وقوع می‌پیوست، با توجه به ضعف مردم [[عراق]]، قطعاً [[امام حسن(ع)]] و شیعیان خسارت‌های جبران‌ناپذیری را تحمل می‌کردند؛ زیرا [[معاویه]] در این صورت آنان را به‌شدت سرکوب می‌کرد. در برخی از سخنانی که از امام حسن(ع) باقی مانده به این دلیل اشاره شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۱۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۵، ص۲۸۷.</ref> | [[شیعه |شیعیان]] خاص [[امام علی علیه‌السلام |امیرالمؤمنین علی(ع)]] اغلب در [[جنگ جمل]]، [[جنگ صفین]] و [[جنگ نهروان]] به [[شهادت]] رسیده، گروه‌اندکی از آنان باقی مانده بودند و اگر جنگی به وقوع می‌پیوست، با توجه به ضعف مردم [[عراق]]، قطعاً [[امام حسن(ع)]] و شیعیان خسارت‌های جبران‌ناپذیری را تحمل می‌کردند؛ زیرا [[معاویه]] در این صورت آنان را به‌شدت سرکوب می‌کرد. در برخی از سخنانی که از امام حسن(ع) باقی مانده به این دلیل اشاره شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۱۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۵، ص۲۸۷.</ref> | ||
* عدم حمایت مردم از امام حسن(ع) و نبود نیروهای جنگی کارآمد. | * عدم حمایت مردم از امام حسن(ع) و نبود نیروهای جنگی کارآمد. | ||
بسیاری از منابع تاریخی به سستی مردم در جنگ با معاویه به عنوان علت اصلی پذیرش صلح از سوی امام اشاره کرده‌اند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۱۰.</ref> بر اساس برخی گزارش‌ها آنان از آغاز علاقه‌ای به جنگ نداشتند و در هنگام جنگ نیز بخشی از سپاه عراق با تطمیع معاویه به سپاه شام پیوستند. شرایط اجتماعی عراق و خستگی مردم از جنگ‌های متوالی از علل عدم رغبت آنان به نبرد بود. امام نیز در برخی از سخنانش به نبودِ یارانی برای جنگ با معاویه اشاره کرده است.<ref>قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۷۶.</ref> همچنین آن حضرت در پاسخ شخصی که به صلح اعتراض کرد، چنین فرمود: «من به این علت حکومت را به معاویه واگذار کردم که یارانی برای جنگ با او نداشتم. اگر یارانی داشتم، شبانه روز با او می‌جنگیدم تا کار یکسره شود».<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۱.</ref> از سوی دیگر لشکر عراقیان نامتوازن بود و از گروه‌های مختلف عقیدتی تشکیل شده بود و این از دلایل آسیب پذیری این سپاه بود.<ref>آل یاسین، صلح امام حسن، ۱۳۷۸ش، ص۱۷۷.</ref> | بسیاری از منابع تاریخی به سستی مردم در جنگ با معاویه به عنوان علت اصلی پذیرش صلح از سوی امام اشاره کرده‌اند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۱۰.</ref> بر اساس برخی گزارش‌ها آنان از آغاز علاقه‌ای به جنگ نداشتند و در هنگام جنگ نیز بخشی از سپاه عراق با تطمیع معاویه به سپاه شام پیوستند. شرایط اجتماعی عراق و خستگی مردم از جنگ‌های متوالی از علل عدم رغبت آنان به نبرد بود. امام نیز در برخی از سخنانش به نبودِ یارانی برای جنگ با معاویه اشاره کرده است.<ref>قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۷۶.</ref> حتی در برخی گزارش‌های تاریخی آمده که برخی از سران اصحاب امام مخفیانه به معاویه نامه نوشتند و تحویل دادن امام را به او تضمین کردند. <ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۲.</ref> همچنین آن حضرت در پاسخ شخصی که به صلح اعتراض کرد، چنین فرمود: «من به این علت حکومت را به معاویه واگذار کردم که یارانی برای جنگ با او نداشتم. اگر یارانی داشتم، شبانه روز با او می‌جنگیدم تا کار یکسره شود».<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۱.</ref> از سوی دیگر لشکر عراقیان نامتوازن بود و از گروه‌های مختلف عقیدتی تشکیل شده بود و این از دلایل آسیب پذیری این سپاه بود.<ref>آل یاسین، صلح امام حسن، ۱۳۷۸ش، ص۱۷۷.</ref> | ||
* جلوگیری از خونریزی | * جلوگیری از خونریزی | ||
پرهیز از خونریزی و حفظ جان مسلمانان از دیگر اهداف امام حسن(ع) بود. به همین دلیل نیز هنگامی که معاویه او را برای جنگ با خوارج دعوت کرد امام فرمود:اگر می‌خواستم با کسی از [[اهل قبله]] جنگ کنم، اول با تو نبرد می‌کردم؛ ولی من از تو دست برداشتم و برای صلاح امت اسلام و حفظ خون مسلمانان با تو کنار آمدم».<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۰۹.</ref> | پرهیز از خونریزی و حفظ جان مسلمانان از دیگر اهداف امام حسن(ع) بود. به همین دلیل نیز هنگامی که معاویه او را برای جنگ با خوارج دعوت کرد امام فرمود:اگر می‌خواستم با کسی از [[اهل قبله]] جنگ کنم، اول با تو نبرد می‌کردم؛ ولی من از تو دست برداشتم و برای صلاح امت اسلام و حفظ خون مسلمانان با تو کنار آمدم».<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۰۹.</ref> | ||