آل‌عصفور: تفاوت میان نسخه‌ها

| وجه نام‌گذاری      =انتسابشان به عصفور / هوش و ذکاوت بالا

| خاستگاه          = [[بحرین]]، [[احساء]]

| مراجع تقلید      =

| مشاهیر            =

| وب‌گاه رسمی        =

}}

برخی از عالمان این خاندان چون حسن به حسین آل‌عصفور به علت بی‌ثباتی و ناامنی محل زندگی، به مناطق جنوبی [[ایران]] چون [[بوشهر]] مهاجرت کردند و علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه شیعیان در این مناطق شدند.

یکی از خاندان‌های بزرگ و برجسته شیعه در کرانه‌های [[خلیج فارس]] چون [[بحرین]]، [[قطیف]] و [[احساء]] بوده<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> که عالمان بزرگ و مشهوری از آن ظهور کردند.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۵، ص۱۱۴۰.</ref> این خاندان با اسامی دیگری چون عصفوری،<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۰، ص۱۰۷.</ref> عصفور،<ref>کحاله، معجم المؤلفین، ۱۳۷۶ق، ج۲، ص۶۳.</ref> ابن‌عصفور،<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۲۱۵.</ref> عصافره، حدائقی، بن‌یوسف و بنی‌عصفور شناخته شده<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۰.</ref> و به دلیل اینکه در دراز و شاخوره از توابع منامه بحرین زندگی می‌کردند<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۰.</ref> درازی،<ref>کنتوری، کشف الحجب و الأستار، ۱۴۰۹ق، ص۶۹؛ تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲۶؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲</ref> شاخوری<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۹، القسم الثالث، ص۹۸۰.</ref> و بحرانی<ref>کنتوری، کشف الحجب و الأستار، ۱۴۰۹ق، ص۶۹؛ تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲۶؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> خوانده شده‌اند.

==حکومت محلی==

==مهاجرت از بحرین به بوشهر==

  ص۲۱، به نقل از خجسته، بحرین در دو قرن اخیر، ص۴۰-۴۱.</ref> و ظلم و جور [[پرتغال (کشور)|پرتغالی‌ها]] که بر [[خلیج فارس]] مسلط شده بودند،<ref>یاحسینی، مشایخی، یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۴۸.</ref> از جمله دلایل مهاجرت این خاندان به [[ایران]] قلمداد شده است.

===یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی(درگذشته ۱۱۸۶ق)===

{{اصلی|یوسف بن احمد بحرانی}}

یوسف بحرانی معروف به صاحب حدائق،<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۶۹- ۵۷۰.</ref> عالم و [[مجتهد]] و از بزرگان [[عراق]] و [[بحرین]] و نویسنده کتاب‌های مختلف چون [[الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة (کتاب)|الحدائق الناظره]]، [[لؤلؤة البحرین]]، [[انیس المسافر و جلیس الخواطر (کتاب)|انیس المسافر و جلیس الخواطر]].<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۲۱۵.</ref> گفته شده او از [[اخباریان]] میانه‌رو بود.<ref>کشمیری، نجوم السماء، ۱۳۰۳ق، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ۱۳۶۹ق، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>