پرش به محتوا

استغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳
خط ۱۳: خط ۱۳:
استغفار، یا قولی و زبانی است، مانند گفتن «استغفر الله» و یا فعلی و عملی، مانند انجام دادن عملی که موجب آمرزش انسان می‌گردد.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۳۹.</ref> از استغفار زبانی در باب‌هایی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[صوم|صوم]]، [[حج]]، [[تجارت]]، [[ظهار]] و [[کفارات|کفّارات]] بحث شده است.<ref> مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ج۱، ص۴۳۹.</ref>
استغفار، یا قولی و زبانی است، مانند گفتن «استغفر الله» و یا فعلی و عملی، مانند انجام دادن عملی که موجب آمرزش انسان می‌گردد.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۳۹.</ref> از استغفار زبانی در باب‌هایی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[صوم|صوم]]، [[حج]]، [[تجارت]]، [[ظهار]] و [[کفارات|کفّارات]] بحث شده است.<ref> مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ج۱، ص۴۳۹.</ref>


برخی مفسران اهل سنت از جمله [[زمخشری]] و [[فخر رازی]]، واژه استغفار در آیاتی از قرآن مانند [[آیه۵۲ سوره هود]] (وَيا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ) را به معنای [[ایمان]]،<ref>زمخشری، الکشاف، دارالکتاب العربی، ج۲، ص۴۰۲.</ref> یا [[اسلام]] مانند [[آیه ۳۳ سوره انفال]] (وَما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ)<ref>فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۱۵، ص۱۵۸.</ref> دانسته‌اند. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، مفسر شیعه در قرن پنجم هجری، واژه استغفار در برخی از آیات قرآن کریم (آیه ۱۷ سوره آل عمران،الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ [اينانند= بندگان پرهیزکار] شكيبايان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق‌كنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان) را بر اساس برخی از روایات به معنای گزاردن [[نماز]] تفسیر کرده و از مصادیق استغفار در مقام عمل شمرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۷۱۴.</ref>
برخی مفسران اهل سنت از جمله [[زمخشری]] و [[فخر رازی]]، واژه استغفار در آیاتی از قرآن مانند [[آیه۵۲ سوره هود]] (وَيا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ) را به معنای [[ایمان]]،<ref>زمخشری، الکشاف، دارالکتاب العربی، ج۲، ص۴۰۲.</ref> یا [[اسلام]] مانند [[آیه ۳۳ سوره انفال]] (وَما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ)<ref>فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۱۵، ص۱۵۸.</ref> دانسته‌اند. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، مفسر شیعه در قرن پنجم هجری قمری، واژه استغفار در برخی از آیات قرآن کریم (آیه ۱۷ سوره آل عمران،الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ [اينانند= بندگان پرهیزکار] شكيبايان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق‌كنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان) را بر اساس برخی از روایات به معنای گزاردن [[نماز]] تفسیر کرده و از مصادیق استغفار در مقام عمل شمرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۷۱۴.</ref>


==جایگاه==
==جایگاه==
۱۶٬۷۷۹

ویرایش