پرش به محتوا

آل‌عصفور: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
|below =
|below =
}}
}}
'''آل‌عُصفُور''' یکی از خاندان‌های بزرگ عالم‌پرور [[شیعه]]. [[یوسف بن احمد بحرانی]]، [[حسین بن محمد آل‌عصفور]] و فرزندش [[حسن بن حسین آل‌عصفور|حسن بن حسین]] از عالمان برجسته این خاندان بودند. عده‌ای از عالمان این خاندان علاوه بر علوم دینی در زمینه‌های شعر و [[طب اسلامی]] نیز تبحر داشتند. آنها در بخش‌های مختلف [[بحرین]]، [[احساء]] و [[قطیف]] زندگی می‌کردند. پاره‌ای منابع از حکومت محلی خاندان آل‌عصفور در مناطق احساء و بحرین در [[قرن ۷ هجری قمری]] سخن به میان آورده‌اند.  
'''آل‌عُصفُور''' یکی از خاندان‌های بزرگ و عالم‌پرور [[شیعه]]. [[یوسف بن احمد بحرانی]]، [[حسین بن محمد آل‌عصفور]] و فرزندش [[حسن بن حسین آل‌عصفور|حسن بن حسین]] از عالمان برجسته این خاندان بودند. عده‌ای از عالمان این خاندان علاوه بر علوم دینی در زمینه‌های شعر و [[طب اسلامی]] نیز تبحر داشتند. آنها در بخش‌های مختلف [[بحرین]]، [[احساء]] و [[قطیف]] زندگی می‌کردند. پاره‌ای منابع از حکومت محلی خاندان آل‌عصفور در مناطق احساء و بحرین در [[قرن ۷ هجری قمری]] سخن به میان آورده‌اند.  


برخی از عالمان این خاندان چون حسن به حسین آل‌عصفور به علت بی‌ثباتی و ناامنی محل زندگی، به مناطق جنوبی [[ایران]] چون [[بوشهر]] مهاجرت کردند و علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه شیعیان در این مناطق شدند.
برخی از عالمان این خاندان چون حسن به حسین آل‌عصفور به علت بی‌ثباتی و ناامنی محل زندگی، به مناطق جنوبی [[ایران]] چون [[بوشهر]] مهاجرت کردند و علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه شیعیان در این مناطق شدند.
خط ۵۳: خط ۵۳:


==حکومت محلی==
==حکومت محلی==
نام آل‌عصفور به‌عنوان یکی از حاکمان منطقه [[احساء]] ذکر شده است.<ref>آل‌سیف، المبتداء و الخبر لعلماء فی القرن الرابع عشر و بعض تلامیذهم، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۲۹۰.</ref> گفته شده آل‌عصفور در [[قرن ۷ هجری قمری]]، حکومت محلی را در مناطق جنوبی [[خلیج فارس]] تشکیل داد.<ref>قمر، جایگاه بحرین در دریانوردی و تجارت دریایی، ۱۳۹۶ش، ص۴۳.</ref> بزرگان و شخصیت‌های پرنفوذ این ناحیه همزمان با ضعف حکومت عیونی در تأمین امنیت و ثبات منطقه، امیر عیونی را برکنار کرده و حکومت را به عصفور بن راشد که از پیشوایان دینی بود، واگذار کردند. به تدریج نفوذ او در منطقه گسترش یافت و منطقه بحرین نیز تحت سیطره او درآمد.<ref>شاکر، موسوعة التاریخ الخلیخ(فارسی)، ۲۰۰۳م، ص۱۵۶-۱۵۷.</ref> حاکمان آل‌عصفور نزدیک به ۱۵۰ سال حکومت کردند.<ref>قمر، جایگاه بحرین در دریانوردی و تجارت دریایی، ۱۳۹۶ش، ص۴۳.</ref> بروز اختلافات داخلی بین خاندان زمینه مداخله نیروهای خارجی چون طیبیان و ملوک هرمز را فراهم کرد و در نهایت سبب بی‌ثباتی سیاسی و فروپاشی حکومت آل‌عصفور شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۱.</ref>
نام آل‌عصفور به‌عنوان یکی از حاکمان منطقه [[احساء]] ذکر شده است.<ref>آل‌سیف، المبتداء و الخبر لعلماء فی القرن الرابع عشر و بعض تلامیذهم، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۲۹۰.</ref> گفته شده آل‌عصفور در [[قرن ۷ هجری قمری]]، حکومت محلی را در مناطق جنوبی [[خلیج فارس]] تشکیل داد.<ref>قمر، جایگاه بحرین در دریانوردی و تجارت دریایی، ۱۳۹۶ش، ص۴۳.</ref> بزرگان و شخصیت‌های پرنفوذ ناحیه احساء همزمان با ضعف حکومت عیونی در تأمین امنیت و ثبات منطقه، امیر عیونی را برکنار کرده و حکومت را به عصفور بن راشد که از پیشوایان دینی بود، واگذار کردند. به تدریج نفوذ او در منطقه گسترش یافت و منطقه بحرین نیز تحت سیطره او درآمد.<ref>شاکر، موسوعة التاریخ الخلیخ(فارسی)، ۲۰۰۳م، ص۱۵۶-۱۵۷.</ref> حاکمان آل‌عصفور نزدیک به ۱۵۰ سال حکومت کردند.<ref>قمر، جایگاه بحرین در دریانوردی و تجارت دریایی، ۱۳۹۶ش، ص۴۳.</ref> بروز اختلافات داخلی بین خاندان، زمینه مداخله نیروهای خارجی چون طیبیان و ملوک هرمز را فراهم کرد و در نهایت سبب بی‌ثباتی سیاسی و فروپاشی حکومت آل‌عصفور شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۱.</ref>


==مهاجرت به بوشهر==
==مهاجرت به بوشهر==
خط ۵۹: خط ۵۹:
  ص۲۱، به نقل از خجسته، بحرین در دو قرن اخیر، ص۴۰-۴۱.</ref> و ظلم و جور [[پرتغال (کشور)|پرتغالی‌ها]] که بر [[خلیج فارس]] مسلط شده بودند،<ref>یاحسینی، مشایخی، یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۴۸.</ref> از جمله دلایل مهاجرت این خاندان به [[ایران]] قلمداد شده است.
  ص۲۱، به نقل از خجسته، بحرین در دو قرن اخیر، ص۴۰-۴۱.</ref> و ظلم و جور [[پرتغال (کشور)|پرتغالی‌ها]] که بر [[خلیج فارس]] مسلط شده بودند،<ref>یاحسینی، مشایخی، یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۴۸.</ref> از جمله دلایل مهاجرت این خاندان به [[ایران]] قلمداد شده است.


اعضای این خاندان در تحولات اجتماعی و فرهنگی شهر بوشهر و ساخت سیاسی در عصر [[قاجار]] نقش مهمی ایفاد کرد و سبب تقویت جایگاه شیعیان در این شهر شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> گفته شده قبل از ورود حسن آل‌عصفور به این شهر، اکثریت جمعیت شهر را [[شافعیان|سنی‌های شافعی]] تشکیل داده و شیعیان در اقلیت بودند؛ اما با ورود او و تلاش‌های فراوان او، شیعیان از اقلیت در آمده و بیشتر مردم منطقه را شیعیان تشکیل دادند.<ref>یاحسینی، مشایخی،یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۳۰۷.</ref> خاندان مشایخ آل‌عصفور در بوشهر را از نسل حسن آل‌عصفور دانسته‌اند.<ref>یاحسینی، مشایخی،یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۵۸.</ref>
اعضای این خاندان در تحولات اجتماعی و فرهنگی شهر بوشهر و ساخت سیاسی در عصر [[قاجار]] نقش مهمی ایفاد کرد و سبب تقویت جایگاه شیعیان در این شهر شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> گفته شده قبل از ورود حسن آل‌عصفور به این شهر، اکثریت جمعیت شهر را [[شافعیان|سنی‌های شافعی]] تشکیل داده و شیعیان در اقلیت بودند؛ اما با ورود او و تلاش‌های فراوان او، شیعیان از اقلیت در آمده و بیشتر مردم منطقه را تشکیل دادند.<ref>یاحسینی، مشایخی،یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۳۰۷.</ref> خاندان مشایخ آل‌عصفور در بوشهر را از نسل حسن آل‌عصفور دانسته‌اند.<ref>یاحسینی، مشایخی،یادگارنامه حجت الاسلام سید محمد حسن نبوی، ۱۳۸۲ش، ص۵۸.</ref>


==عالمان==
==عالمان==
خط ۶۵: خط ۶۵:


===یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی(م۱۱۸۶ق)===
===یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی(م۱۱۸۶ق)===
{{اصلی|یوسف بن احمد بحرانی}}
[[یوسف بن احمد بحرانی|یوسف بحرانی]] معروف به صاحب حدائق،<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۶۹- ۵۷۰.</ref> عالم و [[مجتهد]] و از بزرگان [[عراق]] و [[بحرین]] و نویسنده کتاب‌های مختلف چون [[الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة (کتاب)|الحدائق الناظره]]، [[لؤلؤة البحرین]]، [[انیس المسافر و جلیس الخواطر (کتاب)|انیس المسافر و جلیس الخواطر]]<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۲۱۵.</ref> و کتاب‌های دیگر.<ref>بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۱۹۳-۱۹۷؛ بحرانی، لولوة البحرین، ص۴۲۹ تا ۴۳۲.</ref> گفته شده او از [[اخباریان]] میانه‌رو بود.<ref>کشمیری، نجوم السماء، ۱۳۰۳ق، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ۱۳۶۹ق، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>
[[یوسف بن احمد بحرانی|یوسف بحرانی]] معروف به صاحب حدائق،<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۶۹- ۵۷۰.</ref> عالم و [[مجتهد]] و از بزرگان [[عراق]] و [[بحرین]] و نویسنده کتاب‌های مختلف چون [[الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة (کتاب)|الحدائق الناظره]]، [[لؤلؤة البحرین]]، [[انیس المسافر و جلیس الخواطر (کتاب)|انیس المسافر و جلیس الخواطر]]<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۲۱۵.</ref> و کتاب‌های دیگر.<ref>بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۱۹۳-۱۹۷؛ بحرانی، لولوة البحرین، ص۴۲۹ تا ۴۳۲.</ref> گفته شده او از [[اخباریان]] میانه‌رو بود.<ref>کشمیری، نجوم السماء، ۱۳۰۳ق، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ۱۳۶۹ق، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۱

ویرایش