تبرج: تفاوت میان نسخه‌ها

تبرج از واژه برج به معنای «بروز و ظهور» گرفته شده است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۸.</ref> راغب اصفهانی<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۳۳۲ش، ص۴۱.</ref> برج را به‌معنای قصر دانسته و بروج آسمانی را نیز برگرفته از همین معنا برمی‌شمارد. او معتقد است که تبرّج از تعبیر «الثوب المُبَرّج» (لباس زیبایی که صور بروج آسمانی بر آن نقش بسته) گرفته شده، بدین‌گونه که اظهار زیبایی بدان تشبیه شده است؛ بر همین اساس، تبرّج زن را به‌معنای اظهار زیبایی (دست و صورت) وی دانسته‌اند.<ref>ابن درید، جمهرة اللغة، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۲۶۵؛ فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۱۱۵، ذیل «برج».</ref> در آیه ۳۳ [[سوره احزاب]] خطاب به همسران [[پیامبر اسلام|پیامبر(ص)]] از خودنمایی مانند دوران جهالت و آشکار کردن زینت‌های خود برای افراد نامحرم پرهیز داده است.