سبع المثانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تفسیر
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(←تفسیر) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== تفسیر== | == تفسیر== | ||
درباره اینکه منظور از سبع المثانی چیست اختلاف‌نظر وجود دارد: | درباره اینکه منظور از سبع المثانی چیست اختلاف‌نظر وجود دارد: | ||
*نام سوره حمد: بیشتر [[مفسران]] «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی» را کنایه از [[سوره حمد]] گرفته‌اند.{{مدرک}} در روایات متعددی به این معنا اشاره شده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۲، ص۱۹۱.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نقل شده علت آن دوبار خواندن این سوره در نماز است.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ ق، ج۱، ص۱۹.</ref> همچنین دارای هفت آیه بودن، نازل شدن یک بار در [[مکه]] و یک بار در [[مدینه]] | *نام سوره حمد: بیشتر [[مفسران]] «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی» را کنایه از [[سوره حمد]] گرفته‌اند.{{مدرک}} در روایات متعددی به این معنا اشاره شده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۲، ص۱۹۱.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نقل شده علت آن دوبار خواندن این سوره در نماز است.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ ق، ج۱، ص۱۹.</ref> همچنین دارای هفت آیه بودن، نازل شدن یک بار در [[مکه]] و یک بار در [[مدینه]]<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، الناشر دار الزهراء، ج۱، ص۴۱۸.</ref>و تشکیل شدن آن از دو بخش (نیمی حمد و ثنای خدا و نیم دیگر تقاضاهای بندگان) از دلایل این نامگذاری بیان شده است.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷.</ref> | ||
*هفت سوره اول قرآن: هفت سوره طولانی اول [[قرآن]] از [[سوره بقره]] تا [[سوره توبه]]؛ به دلیل اینکه داستان‌های عبرت‌آموز در آن، دو به دو آمده است.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۹.</ref> | *هفت سوره اول قرآن: هفت سوره طولانی اول [[قرآن]] از [[سوره بقره]] تا [[سوره توبه]]؛ به دلیل اینکه داستان‌های عبرت‌آموز در آن، دو به دو آمده است.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۹.</ref> | ||
* بر اساس برخی روایات منظور پیامبر(ص) و امامان([[چهارده معصوم|چهارده معصوم(ع)]] ) هستند یعنی دو هفت تا که ۱۴ می‌شود. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۶، ص۲۰۰.</ref> | * بر اساس برخی روایات منظور پیامبر(ص) و امامان([[چهارده معصوم|چهارده معصوم(ع)]] ) هستند یعنی دو هفت تا که ۱۴ می‌شود. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۶، ص۲۰۰.</ref> | ||