توهین به مقدسات: تفاوت میان نسخه‌ها
←توهین منجر به کفر و ارتداد
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ||
عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات یا سبّ و قذف است؛ و یا کفر و ارتداد است، که به شرح زیر بیان می‌شود: | عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات یا سبّ و قذف است؛ و یا کفر و ارتداد است، که به شرح زیر بیان می‌شود: | ||
* [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین | * [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند، کافر و [[مهدورالدم]] شناخته‌اند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابنحمزه، الوسیلة الی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۰۰؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶؛ علمه حلی، تذکرة الفقهاء، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۴۵۷.</ref> | ||
*[[ساب النبی|سب النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳،ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به اعتقاد فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعی سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند. | *[[ساب النبی|سب النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳،ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به اعتقاد فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعی سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند. | ||
*[[سب ائمه(ع)]]: به عقیده فقها، هرکس امام عادل را دشنام دهد، کشتنش واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> | *[[سب ائمه(ع)]]: به عقیده فقها، هرکس امام عادل را دشنام دهد، کشتنش واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> | ||