توهین به مقدسات: تفاوت میان نسخه‌ها
←توهین منجر به کفر و ارتداد
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ===توهین منجر به کفر و ارتداد=== | ||
عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات یا سبّ و قذف است؛ و یا کفر و ارتداد است، که به شرح زیر بیان می‌شود: | عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات یا سبّ و قذف است؛ و یا کفر و ارتداد است، که به شرح زیر بیان می‌شود: | ||
* در کتاب‌های فقهی برخی از مصادیق توهین به مقدسات به عنوان ذکر مثال در تعریف [[ارتداد]] به‌کار برده شده است نظیر: | * [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند کافر و [[مهدورالدم]] شناخته‌اند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابنحمزه، الوسیلة الی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۰۰؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶؛ علمه حلی، تذکرة الفقهاء، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۴۵۷.</ref> | ||
*[[ساب النبی|سب النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳،ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به اعتقاد فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعی سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند. | |||
*[[سب ائمه(ع)]]: به عقیده فقها، هرکس امام عادل را دشنام دهد، کشتنش واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> | |||
* در کتاب‌های فقهی برخی از مصادیق حدی توهین به مقدسات به عنوان ذکر مثال در تعریف [[ارتداد]] به‌کار برده شده است نظیر: | |||
#انداختن [[قرآن]] در کثافات از روی قصد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> مرتکب این عمل مرتد است و کشته می‌شود.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۶۱ش، ج۲، ص۳۶۱.</ref> | #انداختن [[قرآن]] در کثافات از روی قصد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> مرتکب این عمل مرتد است و کشته می‌شود.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۶۱ش، ج۲، ص۳۶۱.</ref> | ||
#نجس‌کردن [[کعبه]] یا تخریب آن، مرتکب این جرم کشته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | #نجس‌کردن [[کعبه]] یا تخریب آن، مرتکب این جرم کشته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۸: | ||
#قذف: برخی از فقها معتقدند اگر کسی [[آمنه بنت وهب|مادر پیامبر(ص)]] را قذف کند مرتد است و کشته می‌شود<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۹۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> و اگر [[مرتد فطری]] باشد توبه‌اش قبول نیست.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> اما [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] معتقد است دلیلی بر این ادعا وجود ندارد مگر اینکه قذف ایشان به [[ساب النبی|سَبّ پیامبر(ص)]] برگردد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۳۸.</ref> | #قذف: برخی از فقها معتقدند اگر کسی [[آمنه بنت وهب|مادر پیامبر(ص)]] را قذف کند مرتد است و کشته می‌شود<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۹۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> و اگر [[مرتد فطری]] باشد توبه‌اش قبول نیست.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> اما [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] معتقد است دلیلی بر این ادعا وجود ندارد مگر اینکه قذف ایشان به [[ساب النبی|سَبّ پیامبر(ص)]] برگردد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۳۸.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]:{{سخ}} کسی که به علی دشنام دهد، به من دشنام داده است و کسی که به من دشنام دهد، در حقیقت به خدا دشنام داده است و هر کس به خدا ناسزا گوید خداوند او را در آتش دوزخ می‌افکند و هماره دچار عذاب خواهد بود.|تاریخ بایگانی| منبع = <small>علامه مجلسی، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، ج۲۹، ص۶۴۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px|رنگ پس‌زمینه =#e0d3de| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]:{{سخ}} کسی که به علی دشنام دهد، به من دشنام داده است و کسی که به من دشنام دهد، در حقیقت به خدا دشنام داده است و هر کس به خدا ناسزا گوید خداوند او را در آتش دوزخ می‌افکند و هماره دچار عذاب خواهد بود.|تاریخ بایگانی| منبع = <small>علامه مجلسی، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، ج۲۹، ص۶۴۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px|رنگ پس‌زمینه =#e0d3de| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||