پرش به محتوا

آیه ۱۰۷ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏شبهه جنگ‌های پیامبر(ص): اصلاح نکات صفحه بحث
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایشگر دیداری
(←‏شبهه جنگ‌های پیامبر(ص): اصلاح نکات صفحه بحث)
خط ۲۳: خط ۲۳:


==معرفی==
==معرفی==
آیه ۱۰۷ سوره انبیاء [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را مخاطب قرار داده<ref>خطیب، التفسیر القرآنی للقرآن، بیروت، ج۹، ص۹۶۳.</ref> و ایشان را رحمتی برای همه جهانیان معرفی می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۱.</ref> طبق این [[آیه]] پیامبر اسلام(ص) را پیامبر رحمت قلمداد کرده‌اند.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۹، ص۲۵۵.</ref> پیامبر(ص) نیز به رحمت بودن خود اشاره کرد؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۰۷.</ref> چنان‌که در درخواست یکی از یارانش که خواستار [[لعن]] مشرکان شده بود، فرمود که او برای رحمت برانگیخته شده نه برای [[لعن]] و نفرین.<ref>مظفر نجفی، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۵۰، مغنیه، التفسیر المبین، قم، ص۴۳۲.</ref>
آیه ۱۰۷ سوره انبیاء یا آیه رحمة للعالمین<ref>جوادی آملی، «عقیدة: هدف و نهج الأنبیاء»، ص14.</ref> [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را مخاطب قرار داده<ref>خطیب، التفسیر القرآنی للقرآن، بیروت، ج۹، ص۹۶۳.</ref> و ایشان را رحمتی برای همه جهانیان معرفی می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۱.</ref> طبق این [[آیه]] پیامبر اسلام(ص) را پیامبر رحمت قلمداد کرده‌اند.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۹، ص۲۵۵.</ref> پیامبر(ص) نیز به رحمت بودن خود اشاره کرد؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۰۷.</ref> چنان‌که در درخواست یکی از یارانش که خواستار [[لعن]] مشرکان شده بود، فرمود که او برای رحمت برانگیخته شده نه برای [[لعن]] و نفرین.<ref>مظفر نجفی، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۵۰، مغنیه، التفسیر المبین، قم، ص۴۳۲.</ref>


[[رحمة للعالمین (لقب)|رحمة للعالمین]] بودن پیامبر(ص) برخواسته از خلق عظیم او دانسته شده<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref> و فرستاده شدن پیامبری با این ویژگی را نهایت تفضل [[خدا|خداوند]] بر بندگان قلمداد کرده‌اند.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۹، ص۲۵۶.</ref> گفته شده تحقق کامل این رحمت برای همه جهانیان تنها در پرتو یک دولت جهانی و رفع اختلافات جغرافیایی، ملی، نژادی و فرقه‌ای قابل تحقق است<ref> صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج۱۹، ص۳۸۴.</ref> که این امر در زمان پیامبر(ص) و [[امامان شیعه|امامان]] بعد از او واقع نشده و در آینده به واقعیت می‌پیوندد؛<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج۱۹، ص۳۸۴.</ref> بنابراین همان‌طور که در آیات قبل این [[سوره]] اشاره شد، سرانجام این رحمت، حکومت صالحان بر جهان خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۲۶-۵۲۷.</ref>
[[رحمة للعالمین (لقب)|رحمة للعالمین]] بودن پیامبر(ص) برخواسته از خلق عظیم او دانسته شده<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref> و فرستاده شدن پیامبری با این ویژگی را نهایت تفضل [[خدا|خداوند]] بر بندگان قلمداد کرده‌اند.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۹، ص۲۵۶.</ref> گفته شده تحقق کامل این رحمت برای همه جهانیان تنها در پرتو یک دولت جهانی و رفع اختلافات جغرافیایی، ملی، نژادی و فرقه‌ای قابل تحقق است<ref> صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج۱۹، ص۳۸۴.</ref> که این امر در زمان پیامبر(ص) و [[امامان شیعه|امامان]] بعد از او واقع نشده و در آینده به واقعیت می‌پیوندد؛<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج۱۹، ص۳۸۴.</ref> بنابراین همان‌طور که در آیات قبل این [[سوره]] اشاره شد، سرانجام این رحمت، حکومت صالحان بر جهان خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۲۶-۵۲۷.</ref>
خط ۷۲: خط ۷۲:
*دلالت بر بطلان قول [[جبرگرایی|اهل جبر]] که معتقد به شامل نشدن نعمت الهی برای [[کفر|کافران]] هستند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۲۸۵، ؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۰۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۲۸۸.</ref>
*دلالت بر بطلان قول [[جبرگرایی|اهل جبر]] که معتقد به شامل نشدن نعمت الهی برای [[کفر|کافران]] هستند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۲۸۵، ؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۰۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۲۸۸.</ref>
*نشان از تمایز [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) با رسولان دیگر بوده<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۹۱.</ref> و او برترین مخلوقات است؛<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref> چنان‌که بین او و پیامبران دیگر چون [[حضرت عیسی(ع)]] فرق زیادی وجود دارد؛ زیرا در [[سوره مریم]]<ref>سوره مریم، آیه ۲۱.</ref> رحمت بودن عیسی(ع) مقید به کسانی شده که به او [[ایمان]] آوردند که آن هم پس از او با منسوخ شدن دینش قطع شد؛ اما در مورد رحمت بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] به صورت مطلق آمده و هیچ‌گاه رحمت او برای عالمیان منقطع نخواهد شد.<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref>
*نشان از تمایز [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) با رسولان دیگر بوده<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۹۱.</ref> و او برترین مخلوقات است؛<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref> چنان‌که بین او و پیامبران دیگر چون [[حضرت عیسی(ع)]] فرق زیادی وجود دارد؛ زیرا در [[سوره مریم]]<ref>سوره مریم، آیه ۲۱.</ref> رحمت بودن عیسی(ع) مقید به کسانی شده که به او [[ایمان]] آوردند که آن هم پس از او با منسوخ شدن دینش قطع شد؛ اما در مورد رحمت بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] به صورت مطلق آمده و هیچ‌گاه رحمت او برای عالمیان منقطع نخواهد شد.<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۵، ص۵۲۸.</ref>
*حکومت صالحان بر زمین که در [[آیه|آیات]] قبل آمده، تبلور لطف و رحمتی است که در سایه [[نبوت|رسالت]] به دست می‌آید.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۵۰۵.</ref>
*حکومت صالحان بر زمین که در [[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء|آیات قبل]] آمده، تبلور لطف و رحمتی است که در سایه [[نبوت|رسالت]] به دست می‌آید.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۵۰۵.</ref>
*همه احکام و دستورات از جمله [[جهاد]]، [[حد شرعی|حدود]]، [[قصاص]]، و سایر کیفرها و قوانین جزایی برای جامعه بشری رحمت خواهد بود.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۵۰۵.</ref>
*همه احکام و دستورات از جمله [[جهاد]]، [[حد شرعی|حدود]]، [[قصاص]]، و سایر کیفرها و قوانین جزایی برای جامعه بشری رحمت خواهد بود.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۵۰۵.</ref>


==شبهه جنگ‌های پیامبر(ص)==
==چرایی جنگ‌های پیامبر(ص)==
محققان در پاسخ به شبهه‌ای که با اشاره به جنگ‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، رحمت بودنش را زیر سؤال برده و او را اهل جنگ و خونریزی معرفی کرده‌ است، آورده‌اند که او تنها با مستکبران زمان خود جنگید؛ چنان‌که در زمان [[پیامبران]] قبلی، کسانی که پیامبر را تکذیب می‌کردند، مورد عذاب الهی قرار گرفته و نابود شدند؛ اما پیامبر(ص) در نهایت حسن خلق بود و هیچ‌گاه درخواست عذاب برای قومش نکرد.<ref>فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۲، ص۱۹۳.</ref>
محققان در پاسخ به تضاد جنگ‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] با رحمت بودنش آورده‌اند که او تنها با مستکبران زمان خود جنگید؛ چنان‌که در زمان [[پیامبران]] قبلی، کسانی که پیامبر را تکذیب می‌کردند، مورد عذاب الهی قرار گرفته و نابود شدند؛ اما پیامبر(ص) در نهایت حسن خلق بود و هیچ‌گاه درخواست عذاب برای قومش نکرد.<ref>فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۲، ص۱۹۳.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۹۳: خط ۹۳:
* بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
* بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
*جوادی آملی، «عقیدة: هدف و نهج الأنبیاء»، نشریه بقیة الله، شماره ۱۰، محرم ۱۴۱۳.
* حسینی همدانی، سید محمد، انوار درخشان، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، کتابفروشی لطفی، ۱۴۰۴ق.
* حسینی همدانی، سید محمد، انوار درخشان، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، کتابفروشی لطفی، ۱۴۰۴ق.
* حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
* حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۰۰۵

ویرایش