کتب اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیعه|شیعیان]]، چهار کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]]، [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیب]]، [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|استبصار]] و [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضر]] را معتبرترین منابع [[حدیث|حدیثی]] خود می‌دانند و از آنها با عنوان «کتب اربعه» (کتاب‌های چهارگانه) یاد می‌کنند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref> به گفته [[مرتضی مطهری]] این کتب پس از قرآن، معتبرترین و مقدس‌ترین منابع [[شیعه]] به شمار می‌روند.<ref>مطهری، آشنایی با قرآن(۱)، ۱۳۸۹ش، ص۸.</ref> با این حال بیشتر علمای شیعه، عمل به همه روایات این کتا‌ب‌ها را [[واجب]] نمی‌دانند و برای عمل به آنها [[اسناد|سندها]] و دلالت‌های روایات را بررسی می‌کنند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref>  

* '''صحت همه روایات و عدم قطعیت''': برخی از فقها مانند [[عبدالله فاضل تونی|فاضل تونی]]،<ref>فاضل تونی، الوافیه فی اصول الفقه، ۱۴۱۵ق، ص۱۶۶.</ref> [[ملا احمد نراقی]]<ref>نراقی، مناهج، ص۱۶۶.</ref> و [[محمدحسین غروی نائینی|میرزا محمدحسین نایینی]]<ref> «کتب اربعه شیعه کدامند؟»، خبرگزاری شیعه‌نیوز.</ref> قطعیت همه روایات کتب اربعه را نپذیرفته‌اند اما به اعتبار روایات آن رأی داده‌اند.