۱۶٬۵۸۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
تعبیر رحمة للعالمین در روایات رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا بهکار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده و [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] که در خطبه [[نماز جمعه]] از این تعبیر استفاده کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۴۲۲.</ref> همچنین حدیثی از امام کاظم(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۱۴۸.</ref> و حدیث دیگری که از خود پیامبر اسلام<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۶، ص۳۹۵.</ref> نقل شده است. | تعبیر رحمة للعالمین در روایات رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا بهکار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده و [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] که در خطبه [[نماز جمعه]] از این تعبیر استفاده کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۴۲۲.</ref> همچنین حدیثی از امام کاظم(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۱۴۸.</ref> و حدیث دیگری که از خود پیامبر اسلام<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۶، ص۳۹۵.</ref> نقل شده است. | ||
مفسران شیعه و اهلسنت سه معنای برای رحمت بودن پیامبر بیان کردهاند که عبارتند از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و [[عاقبتبهخیری]] برای همه، مانعبودن از [[عذاب الهی]].<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> منظور از عذاب در اینجا عذاب دنیوی یا [[عذاب استیصال]] است که قومی را ریشهکن میکند. [[ابوالفتوح رازی]]<ref>رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹.</ref> و [[ملا فتحالله کاشانی]]<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> در تفسیرهای خود بر آن تصریح کردهاند و این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کردهاند که خطاب به پیامبر میگوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آنها را عذاب نمیکند. [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] در امانبودن از فرورفتن در زمین (خَسْف)، [[مسخ|مسخشدن]] و نابودشدن با عذاب استیصال پس از پیامبر اسلام(ص) را هم از مصادیق این رحمت میداند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | مفسران شیعه و اهلسنت سه معنای برای رحمت بودن پیامبر بیان کردهاند که عبارتند از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و [[عاقبتبهخیری]] برای همه، مانعبودن از [[عذاب الهی]].<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> منظور از عذاب در اینجا عذاب دنیوی یا [[عذاب استیصال]] است که قومی را ریشهکن میکند. [[ابوالفتوح رازی]]<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹.</ref> و [[ملا فتحالله کاشانی]]<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> در تفسیرهای خود بر آن تصریح کردهاند و این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کردهاند که خطاب به پیامبر میگوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آنها را عذاب نمیکند. [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] در امانبودن از فرورفتن در زمین (خَسْف)، [[مسخ|مسخشدن]] و نابودشدن با عذاب استیصال پس از پیامبر اسلام(ص) را هم از مصادیق این رحمت میداند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[خاتم النبیین (لقب)]] | * [[خاتم النبیین (لقب)]] | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، ۱۳۷۱ش. | ||
* صفار قمی، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، تحقیق: محسن کوچهباغی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی، ۱۴۰۴ق. | * صفار قمی، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، تحقیق: محسن کوچهباغی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی، ۱۴۰۴ق. | ||
* غضنفری، علی و زارعی بلوط بنگان، | * غضنفری، علی و مصطفی زارعی بلوط بنگان، [https://ensani.ir/file/download/article/20161031150341-9943-131.pdf «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»]، فصلنامه مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی، شماره ۴۱، پاییز ۱۳۹۴ش. | ||
* فیض کاشانی، ملا محسن، الصافی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۳۷۳ش. | * فیض کاشانی، ملا محسن، الصافی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۳۷۳ش. | ||
* کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، اسلامیه، ۱۳۷۸ش. | * کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، اسلامیه، ۱۳۷۸ش. |
ویرایش