خاتم النبیین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''خاتَم‌ُ النَّبیین''' و '''خاتَم الاَنبیاء''' از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله]] پیامبر اسلام است که بیان‌کننده جایگاه ایشان به عنوان آخرین پیامبر الهی است. تعبیر خاتم النبیین در [[آیه خاتمیت|آیه ۴۰ سوره احزاب]] مشهور به آیه خاتمیت آمده است. یکی از دلایل باور مسلمانان به [[خاتمیت]] و به‌پایان رسیدن سلسله نبوت، همین عبارت قرآنی است.<ref>نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۱۶۶.</ref>

[[بهائیت|بهائیان]] که در قرن ۱۲ قمری مدعی ظهور دین جدیدی شده‌اند، گاه گفته‌اند تعبیر خاتم به معنای نگین [[انگشتر]] است<ref>میرزا حسین علی بها، ابقان، ص۱۳۶؛ به‌نقل از عارفی، خاتمیت، ۱۳۸۶ش، ص۶۵.</ref> که نشان‌دهنده جایگاه ویژه پیامبر اکرم(ص) است و ایشان را زینت پیامبران توصیف کرده است، نه به معنای تمام‌کننده.<ref>حسینی طباطبایی، ماجرای باب و بها، ص۱۶۳: به نقل از عارفی، خاتمیت، ۱۳۸۶ش، ص۶۲.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[قرآن]] تعبیر خاتم النبیین را به کار برده است نه خاتم المرسلین. از این‌رو، پیامبر آخرین [[نبوت|نبیّ]] است، نه آخرین [[رسول]]، و ممکن است بعد از او رسول دیگری مبعوث شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۳۸.</ref>

عالمان [[مسلمان]] در پاسخ گفته‌اند خاتم در اصل به‌معنای وسیله ختم‌‌کردن است و [[انگشتر]] را هم به این دلیل خاتم نامیده‌اند که در گذشته نامه‌ها را با انگشتر مهر می‌زدند و ختم می‌کردند. بنابراین استفاده از لفظ «خاتم» به‌معنای «زینت»، برخلاف معنایی است که از  آیه به ذهن می رسد.<ref>مصباح، راه و راهنماشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۱۸۰.</ref> همچنین چنان‌که در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده مرتبه رسالت فراتر از نبوت است و کسی به [[رسول|رسالت]] می‌رسد که پیش‌تر نبی بوده باشد. درنتیجه وقتی [[نبوت]] پایان یابد، به‌طریق اولیٰ رسالت نیز پایان می‌یابد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۳۸.</ref>

==جستارهای وابسته==

* [[رحمة للعالمین (لقب)]]