سلمان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

| توضیح تصویر =مقبره سلمانِ فارسی در شهرکی به نام [[سلمان پاک]]، در [[مدائن]]

| محل زندگی = [[اصفهان]]، [[شام]]، [[عراق]]، [[مدینه النبی|مدینه]]

| تاریخ و مکان درگذشت= [[سال ۳۳ هجری قمری| ۳۳ ق]]؛ [[شهرک سلمان پاک]] در [[مدائن]]

| دلیل شهرت =

'''سلمان فارسی'''، [[صحابه|صحابی]] مشهور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و از [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران امام علی(ع)]] بود. او جایگاه والایی در میان صحابه داشت و پیامبر(ص) او را از [[ اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل بیت]] خود خواند. او به [[اسم اعظم|اسم اعظم خداوند]] آگاه بود و مقامش از مقام [[لقمان حکیم]] بالاتر شمرده شده است. برخی منابع او را اهل [[اصفهان]] و برخی دیگر اهل [[شیراز]] معرفی کرده‌اند. مطابق [[حدیث|روایات]] شیعه او هیچگاه به غیر [[خدا]] [[سجده]] نکرد. او روح حق‌جویی داشت و برای یافتن حقیقت به سرزمین‌های مختلفی مسافرت کرد و نزد اسقف‌های مسیحی به تعلیم و تربیت [[نفس]] پرداخت تا آنکه به ظهور پیامبر آخر‌الزمان در سرزمین عرب بشارت داده شد. سلمان برای یافتن پیامبر(ص) به [[حجاز]] رفت و با دیدن نشانه‌های نبوت در پیامبر(ص)، به وی ایمان آورد.  

امام کاظم (ع)]] از [[ امام علی علیه‌السلام |امیرالمؤمنین (ع)]] نقل کرده است که سلمان در پاسخ به در خواست حضرت در رابطه با ماجرای مسلمان شدنش، به صورت مفصل داستان زندگی‌اش راباز گو کرد و در آغاز هم با سوگند تصریح کرد که اگر غیر از حضرت پرسیده بود داستان زندگی‌اش را حکایت نمی‌کرد  (وَ اللَّهِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَوْ أَنَّ غَيْرَكَ سَأَلَنِي مَا أَخْبَرْتُهُ) و در پایان گزارش از نخستین دیدارش با پیامبر(ص) افزود پیامبر(ص) مرا آزاد  کرد و سلمان نامیدم. (فَأَعْتَقَنِي رَسُولُ اللَّهِ ص وَ سَمَّانِي سَلْمَانَ.) صدوق، کمال الدین، ص ۱۶۱-۱۶۵}} [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی از نامیدن او به سلمان فارسی نهی کرد و خواندنش به سلمان محمدی را لازم دانست.<ref>شیخ طوسی، امالی، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۳.</ref> کنیه‌ او اباعبدالله بود<ref>ابن‌حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۸.</ref> و او را سلمان الخیر نیز می‌خواندند.<ref>سبحانی، طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۷.</ref>