پرش به محتوا

تلاوت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

تلاوت قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۹

۲۱۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۹]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Shamsoddin}}
'''تِلاوَت قرآن'''، یا '''قَرائَت قرآن'''، خواندن آیات قرآن از روی مصحف. خدا در قرآن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و دیگران را به تلاوت قرآن سفارش کرده است. در احادیث نیز برای آن ثواب زیادی بیان شده است. خواندن [[قرآن]] در برخی زمان‌ها و مکان‌ها مانند [[رمضان|ماه رمضان]] و [[مکه]] سفارش بیشتری شده است.
'''تِلاوَت قرآن'''، یا '''قَرائَت قرآن'''، خواندن آیات قرآن از روی مصحف. خدا در قرآن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و دیگران را به تلاوت قرآن سفارش کرده است. در احادیث نیز برای آن ثواب زیادی بیان شده است. خواندن [[قرآن]] در برخی زمان‌ها و مکان‌ها مانند [[رمضان|ماه رمضان]] و [[مکه]] سفارش بیشتری شده است.


خط ۱۰: خط ۸:


== مفهوم و جایگاه تلاوت ==
== مفهوم و جایگاه تلاوت ==
تلاوت قرآن به معنای خواندن قرآن از روی مصحف است.<ref>بیهقی، تاج المصادر، ذیل واژه تلاوة.</ref> به‌گفته عبدالباقی در معجم المفهرس واژه «تلاوت» تنها یک‌بار در قرآن به‌کار رفته است اما مشتقات آن بیش از ۵۰ بار در قرآن استعمال شده است.<ref>عبدالباقی، معجم المفهرس، ذیل واژه تلا.</ref> برای خواندن قرآن، آثاری در روایات و آیات بیان شده است؛ از جمله اطمینان دل، دوری از وحشت، بصیرت، تقویت حافظه، تقرب به خدا و افزایش ایمان.<ref name=":0">رادمرد، مراتب و آثار انس با قرآن در آیات و روایات، ص۳۵–۳۸.</ref> همچنین در حدیثی آمده است: تلاوت قرآن از روی مصحف، سبب تخفیف گناهان والدین می‌شود هر چند آن‌ها از کافران باشند.<ref name=":1">الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref>
تلاوت قرآن به معنای خواندن قرآن از روی مصحف است.<ref>بیهقی، تاج المصادر، ذیل واژه تلاوة.</ref> به‌گفته عبدالباقی در معجم المفهرس واژه «تلاوت» تنها یک‌بار در قرآن به‌کار رفته است اما مشتقات آن بیش از ۵۰ بار در قرآن استعمال شده است.<ref>عبدالباقی، معجم المفهرس، ذیل واژه تلا.</ref> برای خواندن قرآن، آثاری در روایات و آیات بیان شده است؛ از جمله اطمینان دل، دوری از وحشت، بصیرت، تقویت حافظه، تقرب به خدا و افزایش ایمان.<ref>رادمرد، مراتب و آثار انس با قرآن در آیات و روایات، ص۳۵–۳۸.</ref> همچنین در حدیثی آمده است: تلاوت قرآن از روی مصحف، سبب تخفیف گناهان والدین می‌شود هر چند آن‌ها از کافران باشند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref>


=== تفاوت قرائت و تلاوت ===
=== تفاوت قرائت و تلاوت ===
خط ۲۰: خط ۱۸:


== فضیلت تلاوت قرآن ==
== فضیلت تلاوت قرآن ==
[[قرآن]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و مخاطبانش را به خواندن قرآن سفارش کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره مزمّل آیه۳، سوره اسراء ۱۰۶، کهف ۲۷.</ref> از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در این باره نقل شده است: کسی که حتی با نگاه، آیات کلام الهی را بخواند، خداوند معادل هر حرفش حسنه‌ای برایش می‌نویسد و گناهی را از او پاک کند و درجه‌اش را بالابرد و کسی که آیه‌ای از قرآن را در نمازش درحالی‌که ایستاده است بخواند خداوند به اندازه هر حرف از آن، ۱۰۰ حسنه به او دهد و ۱۰۰ گناه از او پاک کند و ۱۰۰ درجه مقامش را بالا برد.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> در [[حدیث|احادیث]] دیگر برای کسی که قرآن را [[ختم قرآن|ختم]] کند یک [[دعا|دعای]] [[استجابت دعا|مستجاب]] قرار داده شده است.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> همچنین برای تلاوت بعضی از [[سوره]]‌ها و [[آیه]]‌ها خواص و فضیلت‌های ویژه‌ای روایت شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به:الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۰–۶۲۶.</ref> حضرت صادق(ع) از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل کرده است: خانه‌هایی که در آن قرآن خوانده می‌شود [[برکت]] آن زیاد شود و [[فرشته|ملائکه]] در آن حاضر و [[شیطان]]‌ها از آن دور می‌شوند.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] احادیث مربوط به فضیلت تلاوت قرآن را در بابی جداگانه گردآوری کرده است.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref>
[[قرآن]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و مخاطبانش را به خواندن قرآن سفارش کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره مزمّل آیه۳، سوره اسراء ۱۰۶، کهف ۲۷.</ref> از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در این باره نقل شده است: کسی که حتی با نگاه، آیات کلام الهی را بخواند، خداوند معادل هر حرفش حسنه‌ای برایش می‌نویسد و گناهی را از او پاک کند و درجه‌اش را بالابرد و کسی که آیه‌ای از قرآن را در نمازش درحالی‌که ایستاده است بخواند خداوند به اندازه هر حرف از آن، ۱۰۰ حسنه به او دهد و ۱۰۰ گناه از او پاک کند و ۱۰۰ درجه مقامش را بالا برد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> در [[حدیث|احادیث]] دیگر برای کسی که قرآن را [[ختم قرآن|ختم]] کند یک [[دعا|دعای]] [[استجابت دعا|مستجاب]] قرار داده شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> همچنین برای تلاوت بعضی از [[سوره]]‌ها و [[آیه]]‌ها خواص و فضیلت‌های ویژه‌ای روایت شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۰–۶۲۶.</ref> حضرت صادق(ع) از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل کرده است: خانه‌هایی که در آن قرآن خوانده می‌شود [[برکت]] آن زیاد شود و [[فرشته|ملائکه]] در آن حاضر و [[شیطان]]‌ها از آن دور می‌شوند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] احادیث مربوط به فضیلت تلاوت قرآن را در بابی جداگانه گردآوری کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref>


=== سفارش به تلاوت قرآن در زمان‌ها و مکان‌های خاص ===
=== سفارش به تلاوت قرآن در زمان‌ها و مکان‌های خاص ===
خط ۲۹: خط ۲۷:
در مورد حکم تلاوت قرآن در نماز و غیر آن نظرات مختلفی ارائه شده است:
در مورد حکم تلاوت قرآن در نماز و غیر آن نظرات مختلفی ارائه شده است:
# برخی از فعل امر در عبارت «فأقروا ما تیسّر منه» در [[آیه ۲۰ سوره مزمل]]، وجوب قرائت قرآن را برداشت کرده‌اند.<ref>[[کاربر:Sm.khadem/صفحه تمرین#cite%20ref-1|↑]] قطب الدین راوندی، فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۰۶و۱۰۷و۱۲۷و۱۳۰؛ فاکر میبدی، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، ص۸۱.</ref> اما در اینکه این وجوب با چه مقدار قرائت روزانه محقق می‌شود نظرات مختلفی وجود دارد.<ref>وحیدیان، تقی‌زاده، رستمی، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزّمّل و حکم شرعی آن، ص۳۱۴.</ref> برخی تلاوت روزانهٰ ۵۰ آیه (غیر از آنچه در نماز خوانده می‌شود) را واجب دانسته‌اند.<ref>فاکر میبدی، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، ص۸۱.</ref> به گفته [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]]، عده‌ای این وجوب را از قبیل [[واجب کفایی|واجبات کفایی]] می‌دانند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، منشورات المکتبة المرتضویّة للإحیاء الآثار الجعفریّه، ج۱، ص۱۱۸.</ref>
# برخی از فعل امر در عبارت «فأقروا ما تیسّر منه» در [[آیه ۲۰ سوره مزمل]]، وجوب قرائت قرآن را برداشت کرده‌اند.<ref>[[کاربر:Sm.khadem/صفحه تمرین#cite%20ref-1|↑]] قطب الدین راوندی، فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۰۶و۱۰۷و۱۲۷و۱۳۰؛ فاکر میبدی، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، ص۸۱.</ref> اما در اینکه این وجوب با چه مقدار قرائت روزانه محقق می‌شود نظرات مختلفی وجود دارد.<ref>وحیدیان، تقی‌زاده، رستمی، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزّمّل و حکم شرعی آن، ص۳۱۴.</ref> برخی تلاوت روزانهٰ ۵۰ آیه (غیر از آنچه در نماز خوانده می‌شود) را واجب دانسته‌اند.<ref>فاکر میبدی، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، ص۸۱.</ref> به گفته [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]]، عده‌ای این وجوب را از قبیل [[واجب کفایی|واجبات کفایی]] می‌دانند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، منشورات المکتبة المرتضویّة للإحیاء الآثار الجعفریّه، ج۱، ص۱۱۸.</ref>
# عده‌ای قرائت قرآن را تنها در نمازها واجب می‌دانند. آنها در جواب به این اشکال که چه طور ممکن است چیزی مستحب (نماز مستحبی) شامل جزئی واجب (قرائت قرآن) باشد؛ گفته‌اند این بیان از قبیل معامله‌ای است که شخص در انجام آن مخیر است اما به محض انعقاد آن، پیروی از مفاد معامله برای او واجب می‌شود.<ref>وحیدیان، تقی‌زاده، رستمی، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزّمّل و حکم شرعی آن، ص۳۱۶.</ref> فقهایی همچون [[سید ابوالقاسم خویی|خویی]]، [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] و [[علامه حلی|حلّی]] بر این باورند بر اساس آیات و روایات تنها قرائت قرآن در [[نمازهای یومیه]] واجب است.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۱۲۸؛ خویی، موسوعة الامام الخوئی، ج۴، ص۲۶۲؛ فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۱۸.</ref> اما نجفی فقیه شیعه معتقد است به تصریح برخی روایات، وجوب قرائت قرآن در نماز مستفاد از [[سنت]] و روایات است نه این آیه.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۹، ص۲۸۴و۲۸۵.</ref> احادیث مربوط به مقدار تلاوت قرآن در باب «بَابٌ فِی کَمْ یُقْرَأُ الْقُرْآنُ وَ یُخْتَمُ» [[الکافی (کتاب)|الکافی]] گردآوری شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۷.</ref>
# عده‌ای قرائت قرآن را تنها در نمازها واجب می‌دانند. آنها در جواب به این اشکال که چه طور ممکن است چیزی مستحب (نماز مستحبی) شامل جزئی واجب (قرائت قرآن) باشد؛ گفته‌اند این بیان از قبیل معامله‌ای است که شخص در انجام آن مخیر است اما به محض انعقاد آن، پیروی از مفاد معامله برای او واجب می‌شود.<ref>وحیدیان، تقی‌زاده، رستمی، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزّمّل و حکم شرعی آن، ص۳۱۶.</ref> فقهایی همچون [[سید ابوالقاسم خویی|خویی]]، [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] و [[علامه حلی|حلّی]] بر این باورند بر اساس آیات و روایات تنها قرائت قرآن در [[نمازهای یومیه]] واجب است.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۱۲۸؛ خویی، موسوعة الامام الخوئی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۶۲؛ فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۱۸.</ref> اما نجفی فقیه شیعه معتقد است به تصریح برخی روایات، وجوب قرائت قرآن در نماز مستفاد از [[سنت]] و روایات است نه این آیه.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۹، ص۲۸۴و۲۸۵.</ref> احادیث مربوط به مقدار تلاوت قرآن در باب «بَابٌ فِی کَمْ یُقْرَأُ الْقُرْآنُ وَ یُخْتَمُ» [[الکافی (کتاب)|الکافی]] گردآوری شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۷.</ref>


=== ممنوع بودن قرائت عزائم بر جنب و حائض ===
=== ممنوع بودن قرائت عزائم بر جنب و حائض ===
خط ۴۲: خط ۴۰:
بر اساس آیات قرآن و روایات [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]]، خواندن قرآن کریم آدابی دارد که برخی از آنها واجب و گاه مستحب معرفی شده‌اند. وضوء گرفتن، روبه قبله بودن، تفکر و تدبر در آیات الهی،<ref>سبزواری، مهذب الاحکام فی بیان حلال و الحرام، دارالتفسیر، ج۷، ص۱۲۸.</ref> سکوت و گوش دادن به آیاتی که قاری قرآن می‌خواند،<ref>سوره اعراف، آیه۲۴.</ref> [[استعاذه|اعوذ بالله گفتن]]،<ref>سوره نحل، آیه۹۸.</ref> گفتن بعضی از اوراد و اذکار هنگام تلاوت برخی از آیات قرآن و خواندن دعای شروع و ختم قرآن از [[مستحب|مستحبات]] تلاوت قرآن است.<ref>دولتی، تلاوت قرآن، ص۷۸.</ref> همچنین [[اخلاص]]، دوری از [[ریا]] و [[خشوع]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۸۹، ص۱۸۴ و ۲۱۰</ref> و نیز عمل در حد توان به مفاد آیاتی که خوانده می‌شود<ref>نهج البلاغة، تصحیح صبحی صالح، خطبة ۱۱۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۸۹، ص۱۸۵.</ref> از آدابی است که در [[حدیث|روایات]] به آنها سفارش شده است.<ref>دولتی، تلاوت قرآن، ص۷۸.</ref>
بر اساس آیات قرآن و روایات [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]]، خواندن قرآن کریم آدابی دارد که برخی از آنها واجب و گاه مستحب معرفی شده‌اند. وضوء گرفتن، روبه قبله بودن، تفکر و تدبر در آیات الهی،<ref>سبزواری، مهذب الاحکام فی بیان حلال و الحرام، دارالتفسیر، ج۷، ص۱۲۸.</ref> سکوت و گوش دادن به آیاتی که قاری قرآن می‌خواند،<ref>سوره اعراف، آیه۲۴.</ref> [[استعاذه|اعوذ بالله گفتن]]،<ref>سوره نحل، آیه۹۸.</ref> گفتن بعضی از اوراد و اذکار هنگام تلاوت برخی از آیات قرآن و خواندن دعای شروع و ختم قرآن از [[مستحب|مستحبات]] تلاوت قرآن است.<ref>دولتی، تلاوت قرآن، ص۷۸.</ref> همچنین [[اخلاص]]، دوری از [[ریا]] و [[خشوع]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۸۹، ص۱۸۴ و ۲۱۰</ref> و نیز عمل در حد توان به مفاد آیاتی که خوانده می‌شود<ref>نهج البلاغة، تصحیح صبحی صالح، خطبة ۱۱۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۸۹، ص۱۸۵.</ref> از آدابی است که در [[حدیث|روایات]] به آنها سفارش شده است.<ref>دولتی، تلاوت قرآن، ص۷۸.</ref>


به سفارش پیامبر(ص) قرآن باید با حزن و اندوه خوانده شود تا تأثیر بیشری بر قلب و روح انسان بگذارد.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴.</ref> همچنین سفارش شده الحانی که در خواندن قرآن مورد استفاده قرار می‌گیرد از الحان عرب باشد و از الحان غیر عرب برای خواندن قرآن بهره‌گیری نشود.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴.</ref>
به سفارش پیامبر(ص) قرآن باید با حزن و اندوه خوانده شود تا تأثیر بیشری بر قلب و روح انسان بگذارد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴.</ref> همچنین سفارش شده الحانی که در خواندن قرآن مورد استفاده قرار می‌گیرد از الحان عرب باشد و از الحان غیر عرب برای خواندن قرآن بهره‌گیری نشود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴.</ref>


=== شیوه قرائت پیامبر(ص) ===
=== شیوه قرائت پیامبر(ص) ===
خط ۴۸: خط ۴۶:


=== خواندن قرآن از روی مصحف یا از حفظ ===
=== خواندن قرآن از روی مصحف یا از حفظ ===
مطابق برخی روایات فضیلت خواندن قرآن از روی مصحف نسبت به خواندن آیات از حفظ، فضیلت بیشری دارد؛ امام صادق(ع) سبب این بیان را بهره‌بردن چشمان از نگاه کردن به متن قرآن بیان کرده است.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، دارالزهراء، ص۲۶.</ref> زرکشی با نقد و بررسی روایات مربوطه، معتقد است، ملاک دراین‌باره تدبر و بهره بیشتر شخص و حضور قلب او هنگام تلاوت است؛ پس اگر انسان هنگام حفظ بهره بیشتری ببرد، خواندن او از حفظ دارای فضیلت بیشتری است و الا خواندنش از وری مصحف بهتر است.<ref>الزرکشی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۶ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref>
مطابق برخی روایات فضیلت خواندن قرآن از روی مصحف نسبت به خواندن آیات از حفظ، فضیلت بیشری دارد؛ امام صادق(ع) سبب این بیان را بهره‌بردن چشمان از نگاه کردن به متن قرآن بیان کرده است.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، دارالزهراء، ص۲۶.</ref> زرکشی با نقد و بررسی روایات مربوطه، معتقد است، ملاک دراین‌باره تدبر و بهره بیشتر شخص و حضور قلب او هنگام تلاوت است؛ پس اگر انسان هنگام حفظ بهره بیشتری ببرد، خواندن او از حفظ دارای فضیلت بیشتری است و الا خواندنش از وری مصحف بهتر است.<ref>زرکشی، البرهان، ۱۳۷۶ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref>


== شیوه‌های تلاوت قرآن ==
== شیوه‌های تلاوت قرآن ==
خط ۶۲: خط ۶۰:
{{منابع}}
{{منابع}}
* قرآن کریم.
* قرآن کریم.
* نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، قم، مرکز البحوث الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
* [http://vasael.ir/fa/news/5090 «حرمت قطعی تلاوت قرآن همراه با موسیقی»]، وبگاه فقه حکومتی وسائل، تاریخ درج مطلب: ۱۳اردیبهشت۱۳۹۶ش، تاریخ درج بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* [http://vasael.ir/fa/news/5090 «حرمت قطعی تلاوت قرآن همراه با موسیقی»]، وبگاه فقه حکومتی وسائل، تاریخ درج مطلب: ۱۳اردیبهشت۱۳۹۶ش، تاریخ درج بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* [https://fa.shafaqna.com/news/1154960  «مهندسی تلاوت قرآن کریم / آهنگ قرائت قرآن و ترجیع در قرائت»]، پایگاه بین‌المللی همکاری‌های شیعه (شفقنا)، تاریخ درج مطلب: ۴خرداد۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* [https://fa.shafaqna.com/news/1154960  «مهندسی تلاوت قرآن کریم / آهنگ قرائت قرآن و ترجیع در قرائت»]، پایگاه بین‌المللی همکاری‌های شیعه (شفقنا)، تاریخ درج مطلب: ۴خرداد۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* [https://mqmeshkat.com/fa/view_post/91 «ویژگی‌های قرائت پیامبر چیست؟ پیامبر و مسلمانان صدر اسلام چگونه قرآن را تلاوت می‌کردند؟»]، وبگاه مؤسسه قرآنی مشکات، تاریخ درج مطلب: ۱۶آبان۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* [https://mqmeshkat.com/fa/view_post/91 «ویژگی‌های قرائت پیامبر چیست؟ پیامبر و مسلمانان صدر اسلام چگونه قرآن را تلاوت می‌کردند؟»]، وبگاه مؤسسه قرآنی مشکات، تاریخ درج مطلب: ۱۶آبان۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۱۸مهر۱۴۰۲ش.
* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع، بی‌تا.
* ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع، بی‌تا.
* ابن‌بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، الأمالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش.
* اسماعیلی، سید محمد، بررسی دیدگاه اندیشمندان اسلامی دربارهٔ تغنی در قرائت قرآن، در دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، شماره۱، ۱۳۹۷ش.
* ابن‌بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، خصال، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۲ش.
* بیهقی، احمد بن علی، تاج‌المصادر، تهران، هادی عالم‌زاده، ۱۳۷۵ش.
* اسماعیلی، سیدمحمد، بررسی دیدگاه اندیشمندان اسلامی دربارهٔ تغنی در قرائت قرآن، در دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، شماره۱، ۱۳۹۷ش.
* حلّی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق.
* الزرکشی، أبوعبدالله، البرهان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء الکتب العربیة عیسی البابی الحلبی وشرکائه، ۱۳۷۶ق.
* الکلینی، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
* بیهقی، احمدبن علی، تاج‌المصادر، تهران، هادی عالم‌زاده، ۱۳۷۵ش.
* حلّی، جمال الدین حسن بن یوسف، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق.
* خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعة الامام الخوئی، قم، موسسة إحیاء آثار الامام الخوئی، ۱۴۱۸ق.
* خوئی، سید ابوالقاسم، موسوعة الامام الخوئی، قم، موسسة إحیاء آثار الامام الخوئی، ۱۴۱۸ق.
* دولتی، کریم، تلاوت قرآن، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۸۳ش.
* دولتی، کریم، تلاوت قرآن، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۸۳ش.
خط ۷۹: خط ۷۴:
* راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن کریم، بیروت، الدار الشّامیه، ۱۴۱۶ق.
* راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن کریم، بیروت، الدار الشّامیه، ۱۴۱۶ق.
* رستمی، سهیلا، قرائت قرآن توسط حائض در فقه مذاهب اسلامی، در دوفصلنامه فقه مقارن، شماره۴، ۱۳۹۳ش.
* رستمی، سهیلا، قرائت قرآن توسط حائض در فقه مذاهب اسلامی، در دوفصلنامه فقه مقارن، شماره۴، ۱۳۹۳ش.
* زرکشی، ابوعبدالله، البرهان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء الکتب العربیة عیسی البابی الحلبی وشرکائه، ۱۳۷۶ق.
* سبزواری، سید عبدالعلی، مهذّب الاحکام فی بیان حلال و الحرام، قم، دارالتفسیر، بی‌تا.
* سبزواری، سید عبدالعلی، مهذّب الاحکام فی بیان حلال و الحرام، قم، دارالتفسیر، بی‌تا.
* سخاوی، علم الدین بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، قم، کتابخانه آیه الله مرعشی، بی‌تا.
* سخاوی، علم‌الدین بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، قم، کتابخانه آیه الله مرعشی، بی‌تا.
* سعدی شاهرودی، محمدجواد، نقش آهنگ در قرائت کتابهای مذهبی ادیان، در مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره۴، ۱۳۸۱ش.
* سعدی شاهرودی، محمدجواد، نقش آهنگ در قرائت کتابهای مذهبی ادیان، در مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره۴، ۱۳۸۱ش.
* سیوری، جمال الدین (فاضل مقداد)، کنز العرفان فی فقه القرآن، تهران، منشورات المکتبة المرتضویّة للإحیاء الآثار الجعفریّه، بی‌تا.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، الأمالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش.
* شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب العلمیّه، ۱۳۶۵ش.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، خصال، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۲ش.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب العلمیّه، ۱۳۶۵ش.
* صادقی مزیدی، مجید و فرحناک بوشهری، حمید، نگرشی بر ماهیت تغنّی در تلاوت قرآن، در دوفصلنامه مطالعات قرائت قرآن، شماره۱۲، ۱۳۹۸ش.
* صادقی مزیدی، مجید و فرحناک بوشهری، حمید، نگرشی بر ماهیت تغنّی در تلاوت قرآن، در دوفصلنامه مطالعات قرائت قرآن، شماره۱۲، ۱۳۹۸ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، درالمعرفه، ۱۴۰۸ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، درالمعرفه، ۱۴۰۸ق.
خط ۹۱: خط ۸۸:
* علّامی، ابوالفضل، پژوهشی در علم تجوید، تهران، انتشارات یاقوت، ۱۳۷۸ش.
* علّامی، ابوالفضل، پژوهشی در علم تجوید، تهران، انتشارات یاقوت، ۱۳۷۸ش.
* علّامی، ابوالفضل، پژوهشی در علم تجوید، قم، انتشارات یاقوت، ۱۳۸۱ش.
* علّامی، ابوالفضل، پژوهشی در علم تجوید، قم، انتشارات یاقوت، ۱۳۸۱ش.
* فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، کنز العرفان فی فقه القرآن، تهران، منشورات المکتبة المرتضویّة للإحیاء الآثار الجعفریّه، بی‌تا.
* فاکر میبدی، محمد، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، در دوفصلنامه آموزه‌های فقه عبادی، شماره۱، ۱۳۹۹ش.
* فاکر میبدی، محمد، فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیهٔ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، در دوفصلنامه آموزه‌های فقه عبادی، شماره۱، ۱۳۹۹ش.
* قطب الدین راوندی، ابوالحسین سعید بن هبة الله، فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۵ق.
* قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبة الله، فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۵ق.
* کاشانی، ملافتح الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، کتابفروشی محمد حسن علمی، ۱۳۳۶ش.
* کاشانی، ملافتح الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، کتابفروشی محمد حسن علمی، ۱۳۳۶ش.
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
* کوهی گرمی و بهزاد، وجوه اشتراک و افتراق قرائت، تلاوت و ترتیل از نظر ادبی و رویّهٔ علمی قرّاء، در مجله مطالعات علوم اسلامی انسانی شماره۲۶، ۱۴۰۰ش.
* کوهی گرمی و بهزاد، وجوه اشتراک و افتراق قرائت، تلاوت و ترتیل از نظر ادبی و رویّهٔ علمی قرّاء، در مجله مطالعات علوم اسلامی انسانی شماره۲۶، ۱۴۰۰ش.
* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، قم، دار إحیاء التراث، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، قم، دار إحیاء التراث، ۱۴۰۳ق.
* موسوی بلده، سید محسن، حلیة القرآن سطح۲، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۳ش.
* موسوی بلده، سید محسن، حلیة القرآن سطح۲، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۳ش.
* موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن سطح ۲، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۲ش.
* موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن سطح ۲، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۲ش.
* نجفی، محمد حسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت، دار احیاء التراث العربیّ، ۱۴۰۴ق.
* نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت، دار احیاء التراث العربیّ، ۱۴۰۴ق.
* نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، قم، مرکز البحوث الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
* وحیدیان اردکان، حمید و نقی‌زاده، حسن و رستمی، محمدحسن، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزمّل و حکم شرعی آن، در نشریّه علمی آموزه‌های قرآنی، شماره۳۴، زمستان۱۴۰۰ش.
* وحیدیان اردکان، حمید و نقی‌زاده، حسن و رستمی، محمدحسن، مراد از قرائت قرآن در آیه آخر سوره مزمّل و حکم شرعی آن، در نشریّه علمی آموزه‌های قرآنی، شماره۳۴، زمستان۱۴۰۰ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
برگرفته از «https://fa.wikishia.net/view/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/1179509»